ศุภรสหัสรังสี เจ้าตำรับโรงแรมสามดาวพัทยา
กิจการโรงแรมของตระกูล "ศุภรสหัสรังสี" อาจไม่ใหญ่โตนัก แต่เป็นโรงแรมระดับ 3 ดาวยุคแรก ๆ ที่ตั้งขึ้นมาเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ ที่ต้องการห้องพักระดับกลางโดยเฉพาะ จึงมีลูกค้าอย่างมั่นคง และสามารถขยายกิจการเปิดตามจุดต่าง ๆ ของเมืองพัทยาถึง 8 แห่ง ทั้งยังมีโครงการที่จะขยายการลงทุนไปยังเมืองท่องเที่ยวอื่น ๆ อีก
(นิตยสารผู้จัดการ กุมภาพันธ์ 2543)
ธุรกิจเก่าภูเก็ต เติบโตใต้ขีดจำกัด
ตระกูลธุรกิจภูเก็ตยุคเก่าสร้างเครือข่ายธุรกิจระดับประเทศ จากความ
อุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติบนเกาะภูเก็ต ทั้งเหมืองแร่ ยางพารา
มาบัดนี้การเติบโตของตระกูลเก่าแก่เหล่านั้นเติบโตอย่างจำกัดทิศทางธุรกิจ
จึงมุ่งรักษาฐานดั้งเดิมและรอรับผลพวง จากการท่องเที่ยวเป็นหลัก
(นิตยสารผู้จัดการ ธันวาคม 2542)
ติลกกรุ๊ป ขอโตด้วยตนเอง
"ตระกูลถาวรว่องวงศ์" หรือ " ติลกกรุ๊ป" ตระกูลเก่าแก่อีกตระกูลหนึ่ง
ในภูเก็ตที่เริ่มบุกการทำธุรกิจมาช้านาน ยังใช้การบริหารจัดการแบบกงสี
และคงรูปแบบดังกล่าวตลอดไป แม้ธุรกิจโรงแรมของเขาจะมีการแข่ง
ขันกับเครือธุรกิจระดับโลกอย่างเข้มข้นก็ตาม
(นิตยสารผู้จัดการ ธันวาคม 2542)
เอกวานิช ยึดธุรกิจโรงแรม
อีกหนึ่งตระกูลเก่าบนเกาะภูเก็ตที่มีวิถีชีวิตแตกต่างจากตระกูลอื่น กระจายตัว
แย่งมรดก แยกธุรกิจออกจากกันเมื่อ 20 ปี ภายใต้ฐานธุรกิจ ท่องเที่ยว อันสามารถรักษาธุรกิจต่อไปได้
ไม่ว่าจะเกิดวิกฤติร้ายแรง เพียงใด
(นิตยสารผู้จัดการ ธันวาคม 2542)
RGR vs BHH "สงครามเกียรติยศ"
นานหลายปีที่ไม่ได้เห็นการเปิดศึกการเทกโอเวอร์แบบ hostile ในบริษัทจดทะบียนตลาดหุ้นไทย
ห้วงที่ผ่านมาจะเห็นเพียงการควบรวมกิจการแบบฉันมิตรที่เจ้าของเดิมเชื้อเชิญนักลงทุนรายใหม่เข้ามาร่วมลงทุน
แต่กรณีโรงแรมรีเจนท์คือการต่อสู้และทำสงครามราคา เงื่อนไขกันชนิด "ตาต่อตา ฟันต่อฟัน"
ศึกครั้งนี้จึงกลายเป็นศึกแห่งเกียรติยศและศักดิ์ศรี ซึ่งกำลังกลายเป็นประวัติศาสตร์อีกหน้าของธุรกิจโรงแรมไทย
(นิตยสารผู้จัดการ กรกฎาคม 2542)
โรงแรมรีเจนท์: ใคร ๆ ก็อยากได้
บมจ.โรงแรมราชดำริ (RHC) หรือโรงแรมรีเจนท์ เนื้อหอมอย่างมากเนื่อง จากเป็นที่สนใจของนักลงทุนที่อยากเข้ามาถือหุ้นใหญ่ในโรงแรมระหว่าง
บมจ.โรยัลการ์เด้น รีสอร์ท (RGR) และ บริษัท บางกอก โฮเต็ล โฮลดิ้ง จำกัด (BHH)
ที่ทั้งสองฝ่ายงัดข้อกันในการแย่งซื้อหุ้นสามัญจากนักลงทุนจนกลายเป็นดีลที่มีการแข่งขันกันในลักษณะที่ไม่เป็นมิตร
หรือ hostile ในที่สุดก็จะกลายเป็นดีลประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งของธุรกิจโรงแรมไทยอีกแห่งหนึ่ง
(นิตยสารผู้จัดการ กรกฎาคม 2542)
ชีวาศรมเตรียมสร้างชื่อในบาหลี ได้ทั้งค่าบริหารและแฟรนไชส์
กระแสดูแลสุขภาพเริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆ ในหมู่ชาวเอเชีย โดยแพร่มาจากประเทศแถบตะวันตก
ซึ่งเมื่อคนมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นก็จะสนใจสุขภาพมากขึ้นไปด้วย ในลักษณะของการป้องกันดีกว่าแก้ไข
และเนื่องจากทุกกิจกรรมในชีวิตประจำวันของมนุษย์เรามีความต่อเนื่องกัน และสามารถเป็นต้นเหตุของโรคภัยไข้เจ็บได้ทั้งสิ้น
(นิตยสารผู้จัดการ ตุลาคม 2540)
"จากเจ้าของโรงเหล้าถึงเจ้าของโรงแรม"
เจริญ สิริวัฒนภักดี ใช้เวลาเพียง 3 ปี เป็นเจ้าของโรงแรมถึง 14 โครงการ
โดยใช้วิธีการเทกโอเวอร์
การเข้าไปซื้อบริษัทนิวอิมพีเรียลโฮเต็ลของเจ้าสัวอากร ฮุนตระกูล เมื่อปี
2537 บริษัทเดียวนั้นทำให้เขาได้โรงแรมของบริษัทในเครือติดมาด้วยอีก 7 โรงแรมคือ
โรงแรมอิมพีเรียลธารา ซอยสุขุมวิท 26 โรงแรมอิมพีเรียล อิมพาล่า สุขุมวิท
24 โรงแรมอิมพีเรียลบนถนนวิทยุ โรงแรมอิมพีเรียล ควีนส์ปาร์คในซอยสุขุมวิท
22 โรงแรมอิมพีเรียลสมุย โรงแรมอิมพีเรียล เรือและบ้าน โรงแรมอิมพีเรียล
ธารา แม่ฮ่องสอน
(นิตยสารผู้จัดการ สิงหาคม 2540)
พิฑูรย์ คุณะปุระชีวิตที่ผูกอยู่กับงานโรงแรม
การอพยพแรงงานที่พบเห็นโดยทั่วไปมักจะมาจากภาคอีสานเป็นส่วนมาก หากแต่ถ้าเป็นในระดับนักลงทุนแล้ว
คงเรียกได้ว่านักลงทุนอีกสาน ไม่ใช่กลุ่มนักลงทุนที่ทิ้งถิ่น เพราะหากมีความเป็นไปได้แล้ว
นักลงทุนอีกสานก็จะเลือกลงทุนธุรกิจต่างๆ ในถิ่นฐานของตนเองเป็นหลัก
เช่นเดียวกับกลุ่ม "คุณะปุระ" ซึ่งถือได้ว่าเป็นกลุ่มธุรกิจที่เก่าแก่กลุ่มหนึ่งของจังหวัดอุดรธานี
มีธุรกิจต่างๆ มาหลายชั่วอายุคน
(นิตยสารผู้จัดการ มิถุนายน 2540)
"แผนครอบจักรวาลของมาริออตต์"
สองปีก่อน บิล มาริออตต์ จูเนียร์ ประธานกรรมการมาริออตต์ อินเตอร์เนชั่นแนล
ตั้งปณิธานไว้ว่า ถึงปี 2000 เมื่อไหร่ มาริออตต์จะต้องมีสาขาทั่วโลก 2,000
แห่ง
ตอนนั้น โรงแรมในเครือของมาริออตต์มีแค่ 1,000 แห่ง แต่ตอนนี้ เป้าหมายดังกล่าวดูเล็กน้อยไปถนัดใจ
หลังจากที่มาริออตต์ประกาศเข้าซื้อเรอแนสซองซ์ โฮเต็ล กรุ๊ป ที่มีโรงแรมในเครืออยู่ประมาณ
150 แห่ง ซึ่งส่วนใหญ่อยู่นอกสหรัฐฯ ด้วยวงเงิน 1,000 ล้านดอลลาร์ บริษัทใหม่ภายหลังการผนวกซึ่งจะมีเชนโรงแรมริทซ์-คาร์ลตันอยู่ด้วย
(นิตยสารผู้จัดการ เมษายน 2540)