gotomanager.com - นิตยสารผู้จัดการ 360°

เหตุผลเพราะละหุ่ง กังวาฬ ตันติพงศ์อนันต์จึงต้องมักคุ้นกับทั้งญี่ปุ่น เยอรมัน ยันอเมริกา นานาพรรณกรุ๊ปเป็นที่รู้จักกันดีในฐานผู้นำทางธุรกิจส่งออกพืชไร่ ไม่ว่าจะเป็น ถั่วเขียว ข้าว ข้าวโพด ละหุ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งละหุ่ง ซึ่งสภาพตลาดมีความไม่แน่นอนตลอดเวลา(นิตยสารผู้จัดการ มิถุนายน 2530)

เกรียงศักดิ์ บุรพรัตน์ ดาวจรัสแสงหรือผีพุ่งใต้? น้อยคนนักในเขตพื้นที่พิจิตร เพชรบูรณ์ หรือพิษณุโลกที่จะไม่รู้จักชื่อเสียงตระกูลบุรพรัตน์(นิตยสารผู้จัดการ มีนาคม 2530)

อั้นฟองเหลาฯ โรคซ้ำ กรรมซัดวิบัติเป็น อั้นฟองเหลาไมฮง บริษัทค้าข้าวระดับท็อปเท็น ล้มตึงเมื่อปี 2526 เป็นข่าวใหญ่สั่นสะเทือนทั้งวงการค้าส่งออกข้าว และวงการธนาคาร!!!(นิตยสารผู้จัดการ กุมภาพันธ์ 2530)

สงครามครั้งสุดท้ายของ สว่าง เลาหทัย? สว่าง เลาหทัย นำนาวาศรีกรุงวัฒนาเติบโตอย่างรวดเร็วในอัตราที่ธุรกิจไทยไม่มีใครทำได้ เขาเข้าสู่วงการธุรกิจไหน วงการนั้นสั่นคลอนและมักจะลงเอยด้วยศรีกรุงวัฒนาเข้ายึดครองอาณาจักรธุรกิจนั้นอยู่ในกำมือ(นิตยสารผู้จัดการ มกราคม 2530)

"วังขนาย" โรงงานน้ำตาลที่มีฤทธิ์เยอะ อารีย์ ชุ้นฟ้ง เจ้าพ่อตัวจริง?! คนที่พอจะสัมผัสยุทธจักรอ้อยน้ำตาลมาบ้าง มักจะบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ยุทธจักรนี้เป็นยุทธจักรของเสือ สิงห์ กระทิง แรด ในขณะที่คนที่สัมผัสอย่างใกล้ชิดก็จะเถียงข้อเปรียบเทียบนี้คอเป็นเอ็น เขาบอกว่าไม่ใช่ เสือ สิงห์ กระทิง แรด หรอกหากแต่มันเป็น "สวนสัตว์" ซึ่งนอกจากจะมีประเภทที่เต็มไปด้วยเขี้ยวเล็บแล้ว ประเภทเนื้อสมันก็มีไม่น้อย... กลุ่มวังขนายที่เพิ่งเยี่ยมกรายเข้าสู่ยุทธจักรเล่า...เป็นอะไรกันแน่...(นิตยสารผู้จัดการ ธันวาคม 2529)

อารีย์ ชุ้นฟ้ง VS. ประมวล สภาวสุ น่าจะจับไปเล่นละครที่มณเฑียรทั้งคู่! อารีย์ ชุ้นฟุ้ง นั้นมีบุคลิกของการเข้าหาผู้ใหญ่ที่น่าประทับใจมาก มีอยู่ครั้งหนึ่งพลเอกประยุทธ จารุมณี ไปเยี่ยมชมโรงงานน้ำตาลต้องถอดรองเท้า ด้วยความเคารพอารีย์ช่วยถือรองเท้าให้อย่างนอบน้อม(นิตยสารผู้จัดการ ธันวาคม 2529)

"เลขล็อค" ของกลุ่มน้ำตาลวังขนาย จับชีพจร-ลมหายใจธุรกิจ!!! เบื้องแรกโปรดพิจารณางบการเงินประจำปี 2528 ของบริษัทน้ำตาลวังขนาย โดยผู้ตรวจสอบบัญชี จงจิตต์ หลีกภัย น้องสาวประธานสภาผู้แทนราษฎร (เพิ่งจะมาเป็นผู้ตรวจสอบปีแรกสำหรับบริษัทนี้)(นิตยสารผู้จัดการ ธันวาคม 2529)

สุรพล อัศวศิรโยธิน ผู้เจ็บปวดกับตำแหน่ง "ประธาน" เขาเป็นคนแซ่เบ๊ ชื่อเดิม เซี่ยวเม้ง พอโด่งดังในยุทธจักรค้าพืชไร่ ใคร ๆ ก็เรียกเขาว่าเซี่ยวเม้งเสี่ย ส่วนชื่อไทย ๆ ก็ สุรพล อัศวศิรโยธิน นามสกุลก็ยังคงความหมายแซ่ของเขาไว้(นิตยสารผู้จัดการ พฤศจิกายน 2529)

เมื่อทายาท กิมก่ายวิ่งหาฐานการเมือง ปัญหาสำคัญของธุรกิจส่งออกพืชไร่ของไทยในปัจจุบันคือ การขาดช่วงผู้บริหารที่มีความสามารถ เพราะธุรกิจนี้ส่วนใหญ่บริหารกันเองในครอบครัว โอกาสที่จะต้องใช้ระบบตัดสินใจเฉียบขาดและเสี่ยงที่จะเสียเงินจำนวนมหาศาลมีอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นหัวหน้าครอบครัวจะเป็นเพียงคน ๆ เดียวที่คอยตัดสินใจ(นิตยสารผู้จัดการ กันยายน 2529)

ความยิ่งใหญ่ "สุ่นหั่วเซ้ง" อยู่ที่ "ความหมาย" ของงานไม่จำเป็นต้องเยินยอ นักต่อสู้ที่แท้ก็คือ นักต่อสู้ที่ไม่จำเป็นต้องเรียกเขาว่านักต่อสู้ความยิ่งใหญ่ของธุรกิจอยู่ที่ธุรกิจเอง ไม่จำเป็นให้ใครมาชี้ ให้ใครมาชื่นชม สุ่นหั่วเซ้ง เป็นธุรกิจที่มีชีวิตและจิตใจ มีวิถีดำเนินของตนเอง และมีความยิ่งใหญ่ของตัวเอง(นิตยสารผู้จัดการ สิงหาคม 2529)