ความขัดแย้งในการทำงานระหว่างสมหมายกับนุกูลนั้นมีมานานแล้ว แต่หนึ่งในความขัดแย้งทั้งหลายนั้น ที่สมหมายจดจำ และเจ็บใจมากที่สุด ก็คงจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว

ในครั้งนั้นสุพจน์ เดชสกุลธร ได้เข้ามาร้องเรียนกับสมาคมไทยเงินทุนและหลักทรัพย์ จำกัด สมัยที่ธนดี โสภณศิริ ยังเป็นนายกสมาคมอยู่

สุพจน์อ้างว่าบริษัทเยาวราชเงินทุนได้ถูกหนังสือพิมพ์ตะวันสยาม (ต่อมาภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็น “พญาครุฑ”) ของโส ธนะวิสุทธิ์ ลงข่าวโจมตีแทบจะทุกวัน นอกจากนั้นสุพจน์ยังอ้างว่าลูกน้องของโส ธนะวิสุทธิ์ ได้ขู่ขวัญว่าจะทำร้ายจึงต้องการให้กรรมการของสมาคมช่วยดำเนินการให้ด้วย

ต่อมาสุพจน์ เดชสกุลธร ก็เข้าไปหานุกูล ประจวบเหมาะ เพื่อร้องเรียนเรื่องนี้ แต่สุพจน์ก็ไม่ได้มีโอกาสพูดคุยกับนุกูลอย่างละเอียดดังที่ได้ตั้งใจไว้ เพราะนุกูลปฏิเสธที่จะให้สุพจน์ได้เข้าพบ

และจู่ๆ วันหนึ่ง กรรมการของสมาคมก็ได้รับเชิญจากนุกูล ประจวบเหมาะ ให้ไปรับประทานอาหารกลางวันโดยด่วนที่ธนาคารชาติ

ในการทานอาหารครั้งนั้น นุกูลได้พูดถึงเรื่องของสุพจน์ขึ้นมา และกล่าวว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของความมั่นคงแห่งชาติที่จะต้องรายงานให้นายกรัฐมนตรีทราบ จึงสั่งให้เจ้าหน้าที่ธนาคารชาติขอนัดพบนายกรัฐมนตรีในวันรุ่งขึ้นตอนเช้าตรู่

เช้าวันรุ่งขึ้นในการพบปะกับนายกเปรม ซึ่งมีกรรมการของสมาคมทุกคน รวมมทั้งตัวนุกูลด้วย ก็ยังมีสมหมาย ฮุนตระกูล ที่เข้ามาร่วมอยู่ในเหตุการณ์ด้วย ในลักษณะที่ค่อนข้างงงงวย

หลังจากที่กรรมการของสมาคมได้เล่าเรื่องของสุพจน์และโส ธนะวิสุทธิ์ ให้นายกฯ ฟังแล้วคำแรกที่นายกฯ ได้พูดกับสมหมาย “ท่านรัฐมนตรีทราบเรื่องนี้ดีหรือเปล่า”

“คุณสมหมายจับพนักเก้าอี้แน่น และเกือบจะลุกพรวดขึ้นมาทันที แต่ก็พยายามรักษาอารมณ์ไว้ และพูดออกมาว่า เพิ่งได้รับทราบเรื่องตอนบ่ายเมื่อวาน” แหล่งข่าวกล่าวกับ “ผู้จัดการ”

สิ้นเสียงของสมหมาย พลเอกเปรมก็พูดต่อทันทีว่า “เรื่องแบบนี้ทำไมท่านรัฐมนตรีถึงไม่ส่งข้อมูลมาให้ผมได้ศึกษาก่อน แล้วผมจะตัดสินใจอย่างไร ถ้าผมไม่มีข้อมูลในการตัดสินใจ ไม่น่าจะทำงานแบบนี้”

บรรดากรรมการทั้งหลายเมื่อเห็นเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น ก็คงพอจะเดาออกว่ารายการนี้มีการหักกันอย่างเจ็บปวดแล้ว

ว่ากันว่า สีของมะเขือเทศสุกที่ว่าแดงแล้ว ยังแดงไม่เท่ากับใบหน้าสมหมายในขณะนั้น

ก็คิดดูเอาเองก็แล้วกัน ว่าทำไมสมหมาย ฮุนตระกูล ที่เคยอยู่ธนาคารชาติมา 20 กว่าปี ทำไมจะไม่รู้ถึงความสำคัญของความเป็นอิสระของธนาคารชาติ และทั้งๆ ที่รู้ก็ยังสั่งปลดนุกูล ประจวบเหมาะ

มิหนำซ้ำ ยังปลดแบบไม่ให้ได้รับบำนาญเสียอีก

คิดดูเอาเองก็แล้วกันว่าทำไม?