กระจายความหรู

กระจายความหรู

นิตยสารผู้จัดการ 360 องศา( กรกฎาคม 2553)

กลับสู่หน้าหลัก

เมื่อโรงแรมหรูระดับโลกรุกเข้าสู่หัวเมืองชั้นรองของจีน

Pingyao เมืองหน้าด่านโบราณของจีน ซึ่งอยู่ในแถบชนบทที่ยากจน ดูเป็นไปไม่ได้ที่จะมีโรงแรมหรูหราสไตล์ตะวันตก ชาวบ้านที่นี่ยังใช้เตาถ่าน ยานพาหนะหลักคือจักรยานที่เหมาะกับตรอกซอกซอยแคบๆ แต่นักท่องเที่ยวก็ต้องประหลาดใจที่ได้เห็น Jing’s Residence ในเมืองนี้ โรงแรมสไตล์ boutique hotel ของ Relais & Chateaux เครือโรงแรมสวยหรูแห่งนี้เพิ่งเปิดตัวเมื่อปีที่แล้ว ด้วยรูปแบบสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานสถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์ชิง อันประกอบด้วยลานกว้าง พื้นไม้ไผ่ลวดลายจีน ผสมกับการตกแต่งภายในแบบตะวันตก

Jing’s เป็นตัวอย่างของโรงแรมหรูหลายแห่งที่กำลังผันตัวออกนอกมหานครขนาดใหญ่ของจีน มีรีสอร์ตระดับ ultra exclusive หลายแห่ง ที่ทยอยเปิดตัวตามเมืองที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวชั้นรองของจีน อย่างเช่นโรงแรม Amanfayun ในเมืองหางโจว โรงแรมในเครือ Banyan Tree 2 แห่งในมณฑลยูนนาน และยังมีโรงแรมหรูระดับ 5 ดาวอีกหลายแห่งที่เปิดในเมืองระดับ 2 และ 3 ของจีน Raffles เลือกที่จะเปิดตัวโรงแรมแห่งที่ 2 ในจีนที่เมืองเทียนจิน และจะเปิดในปีนี้ เทียนจินเป็นเมืองท่าด้านอุตสาหกรรมของจีน Sofitel โรงแรมหรูของฝรั่งเศส หลังจากตระหนักว่าโรงแรมในเมืองชั้น 2 ของจีน ประสบความสำเร็จอย่างดี ทั้งๆ ที่เศรษฐกิจโลกจะถดถอย จึงวางแผนจะเปิดโรงแรมใหม่ในเมืองตงวางและชิงเต่า “ปีที่แล้ว เมืองที่โรงแรมของเราเติบโต ล้วนเป็นเมืองชั้น 2 โดยลูกค้าส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวในจีน ในขณะที่เมืองใหญ่ๆ ของจีน ตลาดเริ่มอิ่มตัว” Markland Blaiklock ผู้บริหารระดับสูง Sofitel กล่าว

สาเหตุที่โรงแรมหรูไปโผล่ที่เมือง ระดับ 2 และหมู่บ้านห่างไกลของจีน เป็นเพราะชาวจีนผู้ร่ำรวยเพิ่งจะหันมาเที่ยวในประเทศของตัวเองเป็นครั้งแรก Blaiklock ให้ข้อมูลว่า เมื่อ 10 ปีก่อน แขกที่พักในโรงแรมหรูที่มาจากตะวันตก ในจีน เป็นชาวจีนเพียง 5% เท่านั้น แต่ขณะนี้ตัวเลขกระโดดขึ้นไปเป็นมากกว่าครึ่งหนึ่งของแขกทั้งหมด และยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะในหมู่ชาวจีน เศรษฐีใหม่ ที่ไปเที่ยวชอปปิ้งในต่างประเทศอย่างสวิตเซอร์แลนด์หรือดูไบ กลายเป็นเรื่องไม่น่าตื่นเต้นอีกต่อไป แต่ในขณะเดียวกัน ภายในจีนกลับยังมีสถานที่แปลกใหม่ที่พิเศษกว่าใครและน่าลิ้มลอง นักท่องเที่ยวชาวจีนจึงนิยมจองห้องสวีทในโรงแรม Amanfayun ที่เพิ่งเปิดใหม่ในช่วง high season ทั้งๆ ที่ราคาห้องแพงลิ่วถึง 2,000 ดอลลาร์ต่อคืน โรงแรมนี้ตั้งอยู่ใกล้หมู่บ้านที่มีอายุเก่าแก่ถึง 1,300 ปี ย้อนหลังไปได้ถึงสมัยราชวงศ์ถัง Amanfayun มีชื่อเสียงในการนำนักท่องเที่ยวไปสัมผัสกับหมู่บ้านที่ผลิตสินค้าเก่าแก่ของจีน อย่างชา กระดาษเยื่อไผ่ และร่มผ้าไหม ไม่เพียงแต่ชาวต่างชาติเท่านั้นที่เห็นสินค้าเหล่านี้เป็นของแปลกตา แต่หนุ่มสาวชาวจีนก็รู้สึกไม่ต่างกัน

การบริการของโรงแรมหรูที่อยู่ในชนบทไม่แพ้โรงแรมในเมืองใหญ่ๆ อย่างเซี่ยงไฮ้หรือฮ่องกงเลย Raffles Tianjin มีบัตเลอร์ ถึง 7 คน อย่างไรก็ตาม โครงสร้างพื้นฐานอาจบกพร่องไปบ้าง ที่ Sofitel Xian ระบบ wireless มักขัดข้อง ส่วนที่ Jing’s Residence น้ำฝักบัวกว่าจะร้อนต้องรอถึง 15 นาที หากใครต้องการโรงแรมที่ไม่มีที่ติ ก็คงต้องไปที่ Park Hyatt ในปักกิ่ง หรือ Aman ที่พระราชวังต้องห้าม หรือโรงแรม the Jia ที่กำลังมาแรงในเซี่ยงไฮ้ แต่ถ้าใครไม่ชอบคนพลุกพล่านหรือการไปเที่ยวเป็นกรุ๊ปทัวร์ใหญ่ๆ ที่น่าเหน็ดเหนื่อย โรงแรมหรูในแถบชนบทของจีนก็น่าสน แม้อินเทอร์เน็ตไร้สายจะใช้ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็มีสปาและความสุขสบายอื่นๆ ที่พอช่วยชดเชยได้

แปล/เรียบเรียง เสาวนีย์ พิสิฐานุสรณ์
เรื่อง นิวสวีค

กลับสู่หน้าหลัก

ผลงานนี้ ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย