บารมีของวอลเตอร์ ไมเยอร์ในเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ยังดำรงอยู่ เมื่อภาพการแต่งตั้งกรรมการผู้จัดการใหญ่คนใหม่ปรากฏขึ้น ซึ่งเป็น ดร.อดุลย์ อมติวิวัฒน์ ในขณะที่เฟิร์ส แปซิฟิค ผู้ถือหุ้นนายใหญ่ยังไม่มีปฏิกิริยาออกมา เป็นสิ่งที่น่าสงสัยว่า สัญญาสุภาพบุรุษที่เฟิร์ส แปซิฟิคให้ไว้กับไมเยอร์ในการที่จะไม่เข้าไปก้าวก่ายการบริหารในเบอร์ลี่ ยุคเกอร์นั้นศักดิ์สิทธิ์เหนือผลประโยชน์จริงหรือ

เมื่อวันที่ 19 กรกฎาคมที่ผ่านมาได้มีการประชุมของคณะกรรมการบริษัทเบอร์ลี่ยุคเกอร์ ซึ่งผลของการประชุมในวันนั้นคือการประกาศแต่งตั้งดร.อดุลย์ อมตวิวัฒน์เข้ารับตำแหน่งกรรมการผู้จัดการใหญ่คนใหม่สืบต่อจากเอ็ดการ์ โรเด็ลซึ่งจะเกษียณอายุในปลายปีนี้

การแต่งตั้งครั้งนี้ไม่ใช่เป็นเพียงการสร้างประวัติศาสตร์การเป็นคนไทยคนแรกที่เข้ารับตำแหน่งนี้ของบริษัทยักษ์ใหญ่อายุกว่า 100 ปีแห่งนี้ของดร.อดุลย์เท่านั้น หากแต่ยังเป็นการสะท้อนถึงความคืบหน้าของสถานการณ์ของการบริหารของเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ที่มีกลุ่มเฟิร์ส แปซิฟิคเป็นตัวแปรที่สำคัญที่สุดด้วย

สถานการณ์ของกลุ่มเฟิร์ส แปซิฟิคในเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ในวันนี้ไม่ใช่เป็นเพียงผู้ถือหุ้นของเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ในนามของบริษัทฮอลแลนด์ แปซิฟิค บี วีในจำนวนหุ้นมากที่สุดคือ 2,651,860 หุ้นจากทั้งหมด 7 ล้านหุ้น คิดเป็นสัดส่วน 37.88% อีกต่อไปแล้ว

แต่แท้ที่จริงกลุ่มเฟิร์ส แปซิฟิคยังเป็นผู้ถือหุ้นของเบอร์ลี่อีก 13% ในชื่อของบริษัทมัลติเพอร์โพสต์ซึ่งมีหุ้นอยู่มากเป็นอันดับ 2 นั่นคือผู้ที่ถือหุ้นของเบอร์ลี่ ยุคเกอร์มากเป็นอันดับ 1 และอันดับ 2 คือบริษัทในกลุ่มของเฟิร์ส แปซิฟิค อินเตอร์เนชั่นแนล โดยรวมทั้งสิ้นแล้วมีหุ้นอยู่ในสัดส่วนถึง 50.88%

บริษัท มัลติเพอร์ไพสต์ เทรดดิ้งเป็นบริษัทที่มีจำนวนหุ้นอยู่ทั้งหมด 1,000 หุ้นในจำนวนนี้เป็นหุ้นของกลุ่มบริษัทเฟิร์ส แปซิฟิคอินเตอร์เนชั่นแนลจำนวน 490 หุ้นที่เหลืออีก 510 หุ้นเป็นหุ้นที่ถือไว้ในนามของบริษัท บีเคเอส (ประเทศไทย) จำกัด และทนายความอีก 5 คน จากบริษัท เบเกอร์ แมคเคนซี่ อย่างเช่นอีกอัศวานันท์

"บริษัท บีเคเอส เป็นบริษัทในโฮลดิ้งคอมพานีของบริษัทเบเกอร์ แมคเคนซี่นั้นแหละ และบริษัทบีเคเอสเอง ก็เป็นบริษัทที่ถือหุ้นในฐานะ PROXY ของกลุ่มบริษัทเฟิร์สแปซิฟิค เพื่อจะทำให้บริษัทนี้มีสัญชาติไทย" แหล่งข่าวในวงการธุรกิจรายหนึ่งกล่าวกับ "ผู้จัดการ" ถึงกลไกการถือหุ้นทางอ้อมของ เฟิร์ส แปซิฟิคเพื่อการเป็นผู้ที่ถือเสียงข้างมากในเบอร์ลี่ ยุคเกอร์

และแล้ว เรื่องราวก็เข้ารอยเดิมของทุก ๆ บริษัทที่เรียกได้ว่า "เป็นเรื่องธรรมดา" ในเมื่อผู้ถือหุ้นต้องการที่จะมีหุ้นเพิ่มมากขึ้น และเมื่อมีมากขึ้นก็ย่อมต้องการมีสิทธิ์มีเสียงในบริษัทมากขึ้นแล้วก็ก้าวย่างเลยไปถึงการต้องการมีส่วนร่วมในการบริหารมากขึ้น นั่นคือการเข้าไปเป็นผู้บริหารเสียเองหรือไม่ก็ส่งคนของตน เข้าไปนั่งเก้าอี้ผู้จัดการใหญ่

"เรื่องธรรมดา" อย่างนี้ไม่ต้องบอกเพราะเฟิร์ส แปซิฟิคนั้นรู้ยิ่งกว่ารู้ประสบการณ์ทางด้านนี้ของยักษ์ใหญ่จากฮ่องกง ที่มีขาใหญ่อย่าง ลิม ซู เหลียงมหาเศรษฐีโลก คอยให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลังนั้นมีมากยิ่งกว่ามาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเป็นองค์กรที่มีความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลาและค่อนข้างที่จะกล้ารุก กล้าเสี่ยงของเฟิร์ส แปซิฟิคที่เรียกได้ว่าเป็นองค์กรที่ AGGRESSIVE ด้วยแล้ว แต่กลับต้องมาเจอกับผู้บริหารสไตล์เบอร์ลี่ฯที่ค่อนข้างที่จะคอนเซอร์เวทีฟจึงทำให้ความคิดเกี่ยวกับการเข้าเป็นผู้บริหารเสียเองมีมากยิ่งขึ้น

"เฟิร์ส แปซิฟิคเขาก็อยากที่จะให้เบอร์ลี่ฯเป็นกลุ่มที่มีลักษณะไดนามิคส์เหมือนกันเขาเข้ามาลงทุนในเบอร์ลี่ฯ เขาก็ต้องการที่จะให้เบอร์ลี่ฯทำกำไรทำประโยชน์ให้กับเขาเท่าที่ควร ซึ่งเป็นธรรมชาติของนักลงทุนทั่วไป" แหล่งข่าวในวงการการเงินการลงทุนกล่าวกับ "ผู้จัดการ"

ทางวอลเตอร์ ไมเยอร์ ประธานกรรมการบริษัทเบอร์ลี่ยุคเกอร์ ก็ยอมรับว่ามีความพยายามที่จะผลักดันโครงการบางโครงการโดยทางเฟิร์ส แปซิฟิค แต่ไม่เป็นผล

"ทางเฟิร์ส แปซิฟิค เขาก็พยายามที่จะมีข้อเสนอให้ทางเบอร์ลี่ฯ AGGRESSIVE มากกว่านี้ มีกำไรมากกว่านี้เขาเสนอโครงการบางโครงการมาที่เราไม่ค่อยจะรู้จักเท่าไหร่ เราก็ต้องอาศัยเวลาในการศึกษา แต่มันก็เป็นความก้าวหน้า ที่มีเขาเข้ามาเป็นกรรมการของเรา เขาช่วยเรามาก แต่เราก็ต้องดูด้วยว่าเป็นโครงการที่มีความเสี่ยงมากหรือเปล่า" วอลเตอร์ ไมเยอร์กล่าว

"ถ้าจะว่าเราคอนเซอร์เวทีฟ ผมว่ามันไม่ค่อยจะถูกนักอัตราการเติบโตของกิจการของเรามีอยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะทางด้านการลงทุน ทางด้านสินค้าอุปโภคบริโภคนั้น เราจะไปโถมแข่งกับลีเวอร์กับพีแอน์จีไม่ได้ เราอาจจะแข่งกับเขาได้ในระยะสั้นแต่ระยะยาว มันไม่ใช่ เราเป็นบริษัทที่เกิดขึ้นที่นี่เราไม่ได้มีบริษัทแม่จากที่อื่นเราไม่มีสายป่านยาวเท่าเขา ที่จริงเราก็อยากที่จะไปเร็ว ๆ แต่ก็ต้องเป็นไปตามกำลังของเรา" ดร.อดุลย์ อมติวิวัฒน์ ว่าที่ผู้จัดการใหญ่ของเบอร์ลี่ ยุคเกอร์กล่าวกับ "ผู้จัดการ" ต่อความเห็นที่ว่าเบอร์ลี่ฯคอนเซอร์เวทีฟเกินไป

แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นยักษ์คอนเซอร์เวทีฟในสายตาของคนภายนอกอย่างไร เบอร์ลี่ ยุคเกอร์ก็ยังคงเป็นป้อมปราการที่วางรากฐานมากกว่า 100 ปี ซึ่งย่อมมีฐานที่กว้างมากทั้งในด้านของข่ายกิจการทางด้านเทรดดิ้งและ MANUFACTURING พร้อมทั้งช่องทางการจัดจำหน่ายอยู่กว่า 18,000 แห่ง และบริษัทในเครืออีกราว 20 บริษัท เท่านี้เบอร์ลี่ฯก็น่าจะเป็นฐานกำลังที่ดี หากมีเฟิร์สแปซิฟิค ต้องการที่จะบรรลุยุทธศาสตร์ของธุรกิจตามที่มานูเอลฟังกิลินัน MANAGING DIRECTOR ของ FIRST PACIFIC INTER NATIONAL ได้เคยกล่าไว้ในรายงานแก่ผู้ถือหุ้นเมื่อปีที่แล้วว่า "เป้าหมายยุทธศาสตร์ธุรกิจของกลุ่มบริษัทเฟิร์ส แปซิฟิคอยู่ที่ภูมิภาคย่านเอเชีย - แปซิฟิค ไม่ใช่อเมริกาและยุโรป"

นอกจากนี้ในรายงานการวิจัยของ เฟิร์ส แปซิฟิค ที่ฮ่องกงที่ตีพิมพ์เมื่อเดือนมกราคมปีนี้ ได้ระบุไว้ว่า "ประเทศไทยมีศักยภาพการลงทุนที่ดีที่สุดในภูมิภาคเอเซียนนี้"

เฟิร์ส แปซิฟิคนั้นมีเป้าหมายที่แน่ชัด มีทิศทางที่ชัดเจนการพยายามที่จะมีส่วนในการบริหารให้มากขึ้นจนถึงขั้นเป็นผู้บริหารเสียเอง และจากเหตุผลที่กล่าวมาก็น่าที่จะสมเหตุสมผลเพียงพอซึ่งมันก็เป็นเรื่องธรรมดา

แต่ว่าเรื่องธรรมดาของเฟิร์ส แปซิฟิคเข้าไปเกี่ยวข้องกับการสูญเสียอำนาจของททางฝ่ายผู้ที่มีอำนาจบริหารเก่าอย่างวอลเตอร์ไมเยอร์เข้า เรื่องธรรมดาอีกเรื่องก็เลยเกิดขึ้นคือเรื่องของการปกป้องผลประโยชน์ ซึ่งมันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยากในเมื่อเรื่องธรรมดาสองเรื่องที่มีความขัดแย้งแต่มาเกิดขึ้นในที่ที่เดียวกันคือที่บริษัทเบอร์ลี่ ยุคเกอร์แห่งนี้

"วอลเตอร์ ไมเยอร์เขาฉลาด และเขารู้ยิ่งกว่ารู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น และเขาก็เตรียมการป้องกันมานานร่วม 2 ปี" แหล่งข่าวในวงการบริหารกล่าวกับ "ผู้จัดการ" จากข้อสังเกตที่มีการแตกหุ้นของเบอร์ลี่ฯจาก 7 ล้านหุ้นเป็น 70 ล้านหุ้น ในเดือนตุลาคมปี 2530 เพื่อกระจายหุ้นมากยิ่งขึ้น ทำให้หุ้นจะไปกระจุกกับกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเป็นไปได้ยากยิ่งขึ้น กาเรทคโอเวอร์จึงค่อนข้างที่จะลำบาก นอกจากนี้เกี่ยวกับการแต่งตั้งครั้งนี้ ข้อสังเกตว่าวอลเตอร์ไมเยอร์ได้เตรียมการมา 2 ปีแล้วเช่นกัน ตั้งแต่เมื่อมีการโยกย้ายตำแหน่งของ ดร.อดุลย์ อมตวิวัฒน์, ประเสริฐ เมฆวัฒนา และโฟลเกอร์ ฟิชเชอร์ จากตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายมาเป็นที่ปรึกษาเมื่อ 2 ปีก่อนและมาดำรงตำแหน่งรองผู้จัดการทั้ง 3 คนในปีที่แล้วจนกระทั่งเลือกผู้ที่จะมาเป็นผู้จัดการใหญ่จากตำแหน่งรองผู้จัดการ ซึ่งจะเหลือเพียงขั้นตอนของการให้ผู้ที่จะมาเป็นผู้จัดการใหญ่มีตำแหน่งเป็นกรรมการเท่านั้น

"การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตำแหน่งทั้ง 3 คนในช่วง 2 ปีที่ผ่านมานี้มันมีเซ้นส์บางอย่างที่บอกเราได้" แหล่งข่าวกล่าว

กรรมการของบริษัทเบอร์ลี่ ยุคเกอร์จะมีเทอมของการดำรงตำแหน่งอยู่ 3 ปีสำหรับเอ็ดการ์ โรเด็ลนั้นเขาเคยอยู่ในตำแหน่งกรรมการจนครบเทอมมาแล้ว แต่มติของเขาเคยอยู่ในตำแหน่งกรรมการจนครบเทอมมาแล้ว แต่มติของที่ประชุมผู้ถือหุ้นให้เขาอยู่ในตำแหน่งต่ออีก 1 เทอม ซึ่งเขาอยู่ในตำแหน่งได้อีกเพียงปีเดียวก็ต้องเกษียณอายุตามกฎขอ้บังคับของบริษัทการ ต้องออกก่อนครบวาระนี้ เป็นจังหวะที่คณะกรรมการสามารถที่จะแต่งตั้งผู้ที่จะมาทำหน้าที่แทนโรเด็ลต่ออีก 2 ปีตามเวลาที่เหลือของโรเด็ลโดยจะมีการรายงานให้ผู้ถือหุ้นรับทราบและเป็นการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการในปลายปีนี้ ซึ่งในกลุ่มของคณะกรรมการนั้นวอลเตอร์ไมเยอร์เป็นประธานและยังสามารถประสานประโยชน์ของกรรมการอื่น ๆ ได้เป็นอย่างดี ดังนั้นการเสนอชื่อดร.อดุลย์ เข้ารับการแต่งตั้งเป็นกรรมการในปลายปีนี้จึงไม่น่าที่จะเป็นปัญหา

แต่โดยตำแหน่งของเอ็ดการ์ โรเด็ลนั้นนอกจากตำแหน่งกรรมการบริษัทแล้วเขายังมีตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ที่จะต้องว่างลงในปลายปีนี้ด้วย

ทางด้านเฟิร์ส แปซิฟิคเองก็ย่อมรู้ดีว่าโรเด็ลจะมีอายุการทำงานอยู่เพียงปีนี้ปีเดียวในปลายปีก็ต้องมีการประกาศแต่งตั้งผู้ที่จะมาดำรงตำแหน่งนี้ใหม่ การติดต่อหาคนที่จะมารับตำแหน่งนี้ของทางเฟิร์ส แปซิฟิคเองก็เริ่มขึ้นในต้นปีนี้โดยการติดต่อให้บริษัท HEAD HUNTER อย่างบอยเดน แอสโซซิเอทเป็นคนจัดการและวีรชัย วรรณึกกุล รองกรรมการผู้จัดการใหญ่ธนาคารศรีนครก็อยู่ในข่ายนั้นด้วย

"สไตล์การทำงานของวีรชัยอาจจะเป็นที่ชื่นชอบจากทางฝ่ายเฟิร์ส แปซิฟิคก็ได้เพราะวีรชัยมักจะถูกดึงตัวไปบริหารในองค์กรที่ค่อนข้างที่จะคอนเซอร์เวทีฟ มีเทคนิคการบริหารใหม่ ๆ มีนโยบายขยายฐาน ขยายงานให้กว้างขึ้น ซึ่งเป็นสไตล์ใกล้เคียงกับทางฝ่ายเฟิร์ส แปซิฟิค" แหล่งข่าวกล่าวถึงความพยายามของเฟิร์ส แปซิฟิค ที่จะหา ตัวแทนของตนเอง ในตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ โดยอาจตั้งใจว่ากว่าจะถึงสิ้นปีที่จะมีการเลือกสรรตนเองก็น่าจะพอที่จะหาแนวร่วมสนับสนุนวีรชัยในกลุ่มกรรมการได้แม้ว่าในขณะนี้จะมีอยู่เพียง 5 คนจาก 15 คนเท่านั้น

แต่เงื่อนไขการเลือกสรรคนที่จะมาดำรงตำแหน่งนี้กลับมีขั้นตอนเพิ่มขึ้นมา โดยการตั้งกรรมการเลือกสรรขึ้นมาก่อนประกอบด้วยปิติ สิทธิอำนวย ผู้แทนของธนาคารกรุงเทพซึ่งเป็นผู้ถือหุ้นอยู่ประมาณ 4%, เอ็ดเวิร์ด เอ. ทอร์ทอริซี่ กรรมการจากทางฝ่ายของเฟิร์ส แปซิฟิคเองและวอเตอร์ ไมเยอร์ ซึ่งมีตำแหน่งเป็นประธานกรรมการบริษัท ทั้ง 3 คนตั้งเป็น SUB-COMMITTEE ในการที่จะเลือกสรรคนที่เหมาะสมเพื่อเสนอต่อที่ประชุมคณะกรรมการทั้ง 15 คนในวันที่ 19 กรกฎาคมที่ผ่านมา โดยมีบริษัทบอนเด้นฯเป็นผู้ที่ช่วยเลือกหาคนจากภายนอกบริษัทมาเสนอต่อ SUB-COMMITTEE ด้วยอีกทางหนึ่ง ซึ่งเชื่อว่าชื่อของวีรชัยวรรณึกกุลคนที่เฟิร์ส แปซิฟิคเสนอย่อมที่จะเป็นชื่อหนึ่งที่ถูกเสนอในการประชุมของ SUB-COMMITTEE เพื่อการเลือกสรรแต่ไม่ได้รับการเสนอชื่อต่อคณะกรรมการใหญ่ในส่วนนี้

"ในการพิจารณาเกี่ยวกับผู้จัดการใหญ่คนใหม่นี้เราพิจารณาทางเลือกหลายคน มีทั้งคนที่มีความสามารถจากนอกเบอร์ลี่ฯและเราก็พิจารณาถึงคนภายในของเราเองด้วย เมื่อดูแล้วทาง SUB-COMMITTEE ก็เลือก ดร.อดุลย์คนภายในบริษัทเราที่เราเชื่อมั่นในความสามารถ เพื่อเสนอต่อคณะกรรมการเพียงคนเดียว ซึ่งจากการประชุมคณะกรรมการในวันที่ 19 กรกฎาคมก้เห็นด้วยกับการที่จะมาสืบตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ในปลายปีนี้ของดร.อดุลย์" วอลเตอร์ ไมเยอร์ประธานกรรมการบริษัทเบอร์ลี่ ยุคเกอร์วัย 74 ปี กล่าวกับ "ผู้จัดการ" ถึงการเลือกสรรผู้จัการใหญ่คนใหม่

แต่ในบางความคิดกลับเห็นว่านี้เป็นอีกครั้งหนึ่งที่เราได้เห็นความเจนชัดทางการบริหารของวอลเตอร์ไมเยอร์ผู้ที่ใช้ชีวิตเกือบครึ่งชีวิตในการทำงานให้กับเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ "วอลเตอร์ ไมเยอร์ได้ใช้ช่วงเวลานี้ที่ถึงแม้ว่าเฟิร์ส แปซิฟิคจะสามารถือครองหุ้นได้มากกว่ามาก แต่จำนวนกรรมการที่มีอำนาจในการเลือกสรรและแต่งตั้งผู้จัดการใหญ่นั้นยังมีเพียง 5 คนจาก 15 คนเท่านั้น และการเพิ่มขั้นตอนการมี SUB-COMMITTEE ที่มีคนคุ้นเคยกับไมเยอร์อยางปิติอยู่ด้วยแล้วก็เป็นเสียง 2 ใน 3 ของ SUB-COMMITTEE ที่มีคนคุ้นเคยกับไมเยอร์อย่างปิติอยู่ด้ยแล้วก็เป็นเสียง 2 ใน 3 ของ SUB-COMMITTEE ซึ่งย่อมเป็นการปิดประตูแพ้ในเรื่องการเสนอคนของตนขึ้นเป็นผู้จัดการใหญ่" แหล่งข่าวในวงการบิหารรายหนึ่งกล่าวกับ "ผู้จัดการ"

หลังจากที่มีการแต่งตั้งในการประชุมคณะกรรมการในวันที่ 19 กรกฎาคม ข่าวการประกาศแต่งตั้งก็ได้ถูกประกาศออกไปหลายคนเห็นว่า เป็นประกาศที่ค่อนข้างจะเร็วไปสักหน่อยเพราะยังมีเวลาอีกเกือบครึ่งปีกว่าที่จะถึงเวลาเกษียณอายุของเอ็ดการ์ โรเด็ลผู้จัดการใหญ่คนปัจจุบัน

"การประกาศเสียแต่ตอนนี้อาจเป็นการประกันความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้นได้ไม่ว่าช่องทางใดช่องทางหนึ่งหรืออย่างน้อยก็เป็นยันต์กันโผพลิกได้บ้าง" แหล่งข่าวกล่าว

ซึ่งแตกต่างจากความเห็นของ ดร.อดุลย์ อมตวิวัฒน์ ว่าที่ตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ ที่ทำงานให้กับเบอร์ลี่ฯมาร่วม 10 ปี

"เวลาที่เขาใช้ในการเลือกและแต่งตั้งกรรมการผู้จัดการคราวนี้ไม่ได้เป็นไปอย่างที่เรียกว่าเร็วเกิน เพราะปกติแล้วเราก็จะมีการแต่งตั้งก่อนล่วงหน้า 1 ปี เพื่อที่จะได้ให้คนใหม่ที่จะมาทำหน้าที่นั้นได้โอกาสศึกษางานก่อนที่จะมาทำงานจริงและที่จริงแล้วการประกาสแต่งตั้งครั้งนี้ของเราเป็นเพียงการภายในเท่านั้น เราต้องการที่จะบอกกับพนักงานภายในบริษัทได้รู้ว่าเรากำลังจะทำอะไรหลังจากที่โรเด็ล ออกไปแล้ว เราประกาศก็ใช้เพียงกระดาษแผ่นเดียวเท่านั้น ไม่ได้มีการแถลงข่าว จนกระทั่งมีการทำกันเป็นข่าวเราก็เลยต้องประกาศออกมาเพื่อต้องการให้สื่อมวลชนได้รับข้อมูลข่าวสารที่ถูกต้อง และสำหรับในปลายปีนี้ในการประชุมผู้ถือหุ้นมันเป็นเพียงการแจ้งให้ทราบเท่านั้นไม่มีการลงคะแนนเสียง" ดร.อดุลย์กล่าว

แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงการประกาศให้ผู้ถือหุ้นรับทราบเท่านั้นก็ตาม แต่การทำนห้าที่ในการเป็นผู้ประสานประโยชน์ในการแต่งตั้งครั้งนี้ของวอลเตอร์ ไมเยอร์ เพื่อสร้างการยอมรับการรับตำแหน่งสำคัญนี้ของ ดร.อดุลย์ ด้วยการขอความเห็นจากผู้ถือหุ้นรายใหญ่รายอื่นนอกเหนือจากกรรมการใน SUB-COMMITTEE ด้วยกันแล้ว เช่นกลุ่มโอสถานุเคราะห์ที่มีหุ้นของเบอร์ลี่ฯอยู่ถึง 12% โดยผ่านทางสุรินทร์ โอสถานุเคราะห์

"เรามีการพูดคุยกับผู้ถือหุ้นหลายฝ่าย คุณสุรินทร์ โอสถานุเคราะห์ เราก็ได้ขำคำแนะนำ และเขาก็เห็นด้วยสำหรับ ดร.อดุลย์ ทางเราที่เป็น SUB-COMMITTEE ก็เสนอต่อคณะกรรมการ และได้มีการประกาศเพื่อที่จะลดข่าวลือที่เกิดขึ้น เพื่อให้ผู้ที่สนใจได้รับข่าวสารข้อมูลที่ถูกต้องจากเรา ซึ่งหลายฝ่ายก็ยอมรับ ดร.อดุลย์ ทางเฟิร์ส แปซิฟิคก็เห็นด้วย เราคุยกันแล้วไม่มีปัญหาอะไร" วอลเตอร์ ไมเยอร์ กล่าวกับ "ผู้จัดการ" ถึงสิ่งที่เป็นข้อตกลงยอมรับของผู้ถือหุ้นรายใหญ่

หากเราจะพิจารณา เกี่ยวกับผู้ถือหุ้นรายใหญ่ใน เบอร์ลี ยุคเกอร์ อย่างเช่น ปิติ สิทธิอำนวย ผู้เป็นตัวแทนของธนาคารกรุงเทพ และสุรินทร์ โอสถานุเคราะห์ ที่เหมือนกับตัวแทนของกลุ่มโอสถานุเคราะห์ที่มีบทบาทในการเลือกสรรผู้จัดการใหญ่ครั้งนี้แล้วเราจะเห็นว่า ทั้ง 2 ส่วนนี้มีลักษณะของการเป็นนักลงทุนเป็น INVESTOR ที่ต้องการเงินปันผลจากหุ้นส่วนที่เขาได้ซื้อไว้ ซึ่งเขาย่อมไม่ต้องการความเสี่ยงโดยไม่จำเป็นในการเปลี่ยนกลุ่มผู้บริหารเป็นกลุ่มของเฟิร์ส แปซิฟิค ตราบใดที่กลุ่มผู้บริหารของวอลเตอร์ ไมเยอร์ ผลของการตกลงจึงออกมาในการให้การสนับสนุน ดร.อดุลย์ และได้รับการยอมรับจากคณะกรรมการของบริษัท ไม่ว่าทางกลุ่มเฟิร์ส แปซิฟิค จะเห็นด้วยหรือไม่ก็ตาม

การแต่งตั้ง ดร.อดุลย์ อย่างเป็นทางการกำลังจะมีขึ้นในปลายปีนี้ อำนาจการบิหารบริษัทเก่าแก่ที่วอลเตอร์ไมเยอร์ได้ลงแรงพลิกฟื้นธุรกิจตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา คำถามที่เกิดขึ้นก็คือ ทำไมตำแหน่งสำคัญตำแหน่งนี้จึงต้องเป็นของ ดร.อดุลย์ ทำไมไม่เป็นของรองผู้จัดการคนอื่นที่เหลืออีก 3 คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเสริฐ เมฆวัฒนา ที่ทำงานในเบอร์ลี่ฯมานานกว่า ดร.อดุลย์ หรือทำไมไมเยอร์ ถึงไม่เลือกที่จะมอบตำแหน่งนี้ให้กับ ดร.นิติ ไมเยอร์ ลูกชายของตน

"วอลเตอร์ ไมเยอร์ คงอยากเสนอ ดร.นิติเหมือนกัน แต่คงยังไม่ถึงเวลา ถ้าลองพิจารณาดูแล้วมันจะน่าเกลียดเกินไป อายุดร.นิติยังน้อย ประสบการณ์ยังไม่พอ แต่เชื่อได้ว่าหากวอลเตอร์ไมเยอร์ยังสมารถประสานกลุ่มบริหารได้ดีอยู่ละก็ ดร.นิติได้ขึ้นแน่ รอเวลาอีกหน่อยเท่านั้น ดร.อดุลย์อาจเป็นส่วนที่ซื้อเวลาหรือเป็นทางผ่านให้กับวอลเตอร์ ไมเยอร์ที่จะเสนอ ดร.นิติต่อไปในอนาคตก็ได้ ซึ่งบริษัทอื่น ๆ กว่า 60% ก็ทำอย่างนี้ ให้คนอื่นขัดตาทัพไว้ก่อนแล้วกระซิบข้างหูว่า 2 ปีนะ แล้วก็เอาลูกหลานของตนเองขึ้น" แหล่งข่าวกล่าว

แต่ใคจะเข้าใจการแต่งตั้งครั้งนี้ได้เท่ากับวอลเตอร์ ไมเยอร์กรรมการเองเห็นด้วยกับการที่ต้องการอยากจะให้ตำแหน่งผู้จัดการใหญ่นี้เป็นของคนไทยเสียที เพราะในประวัติศาสตร์ตลอด 107 ปี ไม่เคยมีเลย ทางเลือกก็เหลือ นิติ, ประเสริฐ แล้วก็ อดุลย์ เพราะฟิชเชอร์เป็นเยอรมัน นิตินั้นอายุยังน้อย เขาต้องเรียนรู้อีกมาก ประเสริฐอายุ 41 ปี อดุยล์อายุ 51 ปี ถึงแม้ว่าประเสริฐจะทำงานให้กับเบอร์ลี่ฯมานานกว่า ดร.อดุลย์ แต่เราต้องมองความเหมาะสมสำหรับในอนาคตที่เรากำลังจะก้าวไปสู่ทางด้านอุตสาหกรม ดร.อดุลย์เขามีประสบการณ์ทางด้านนี้มามาก การศึกษาเขาก็จบทางด้านวิศวกรเคมีมา เราก็เลือก ดร.อดุลย์ ซึ่งเราก็ได้เปรียบเทียบกับคนภายนอกที่ถูกเสนอชื่อเพื่อการพิจารณาแล้ว เราเห็นว่าการที่เป็นคนภายในบริษัทก็เป็นผลดีทางด้านกำลังใจของคนทำงาน และไม่ทำให้เกิดความขัดแย้งกับพนักงานด้วย เพราะอดุลย์เองเป็นผู้ที่เป็นที่ยอมรับมากในบริษัท" วอลเตอร์ ไมเยอร์ กล่าวกับ "ผู้จัดการ" ถึงเหตุผลการเลือก ดร.อดุลย์สำหรับตำแหน่งนี้

"สำหรับนิติแล้ว ผมบอกเขาตั้งแต่เขาจะเข้ามาทำงานในเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ แล้วว่าผมจะไม่ช่วยเหลืออะไร ผมบอกลูกชายว่าถ้าต้องการเป็นท้อปออฟเดอะท้อป ต้องพิสูจน์ตัวเอง ให้คนในบริษัทยอมรับด้วยตัวของเขาเอง ผมไม่ใช่คนที่จะมายกย่องลูกของตัวเองขึ้นเหนือคนอื่น ทั้ง ๆ ที่ความสามารถยังไม่ถึง "วอลเตอร์ ไมเยอร์ กล่าวถึงความเห็นที่มีต่ออนาคตทางการบริหารของ ดร.นิติ ไมเยอร์ ลูกชายของเขา

และในที่สุดชื่อของ ดร.อดุลย์ก็ได้เป็นชื่อเดียวที่จะขึ้นแท่นรอเวลาปลายปีที่จะได้รับเหรียญตราแต่งตั้งอย่างเป็นทางการที่หลายคนอาจเห็นว่าเป็นการขัดขวางทางเดินของเฟิร์ส แปซิฟิคอยู่มากในการส่งคนขึ้นตำแหน่งทางการบริหารนี้ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม การขึ้นมารั้งตำแหน่งของ ดร.อดุลย์ครั้งนี้อาจเป็นอีหนทางหนึ่งในกาลดช่องว่างของสไตล์การบริหารของฝ่ายเฟิร์ส แปซฟิคกับของกลุ่มไมเยอร์ให้ลดลง จะเห็นได้ว่าการออกมายอมรับถึงความคอนเซอร์เวทีฟทาการบริหารของตนเองของไมเยอร์เอง และการเลือกสรรที่มีความพยายามที่จะหาคนรุ่นใหม่ที่มีความกระตือรือร้น มีความคิดก้าวหน้า มีความ AGGRESSIVE มากขึ้น ซึ่งถ้ามองในสายตาของนักลงทุนอย่างเฟิร์ส แปซิฟิค แล้วก็น่าที่จะพอใจในระดับหนึ่งถึงความเปลี่ยนแปลงที่น่าจะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้

"ผมยอมรับว่าที่ผ่านมาเราค่อนข้างที่จะคอนเซอร์เวทีฟนิดหน่อย แต่ในปีนห้าและต่อไเราจะก้าวหน้าเร็วกว่าเดิม เราพยายามที่จะหาคนรุ่นใหม่ ๆ ที่จะมาทำหน้าที่ในการบริหารงานพยายามที่จะให้ค่อนข้างแอกเกรสสีฟมากขึ้น" วอลเตอร์ ไมเยอร์กล่าวกับ "ผู้จัดการ"

คนรุ่นใหม่ที่จะทำหน้าที่ลดช่องว่างทางการบริหารในครั้งนี้ก็คือ ดร.อดุลย์ อดีตกรรมการผู้จัดการบริษัท รูเบีย ที่เป็นอุตสาหกรรมหัวใจทางด้านการผลิตสินค้าของเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ อย่างได้ผลดีความรู้ระดับปริญญาโทและเอกทางด้านวิศวกรรมเคมี จากมหาวิทยาลับลอนดอน ร่วมกันทำงานในเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ มานาน 11 ปีตั้งแต่ปี 2519 เป็นอีกคนหนึ่งที่วอลเตอร์ ไมเยอร์ให้ความไว้วางใจที่จะนำความแข็งแกร่งทางภาคอุตสาหกรรมมาสู่เบอร์ลี่ ยุคเกอร์ซึ่ง ดร.อดุลย์ก็ได้เป็นตัวหลักในการพัฒนาโครงการทาด้านอุตสาหกรรมต่าง ๆ หลายโครงการ ไม่ว่าจะเป็นโครงการสร้างโรงงานใหม่ของบริษัทไทยกลาส ซึ่งเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ ถือหุ้นอยู่ 42% เพื่อพัฒนาให้เป็นโรางงานผลิตแก้วที่ทันสมัยที่สุดในโลกด้วยเงินลงทุน 800 กว่าล้านบาทที่อำเภอบางพลี สมุทรปราการหรือโครงการสร้างตึกสำนักงานรวมของเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ บนเนื้อที่ 7 ไร่กว่า เพื่อการประสานงานที่ดีขึ้นของกลุ่มธุรกิจของเบอร์ลี่ยุคเกอร์ และโครงการที่ทำร่วมกับบริษัทเป๊ปซี่โค ในการผลิตอาหารท่านเล่น ในชื่อบริษัท สนามสแน็ค ที่กำลังจะสร้างโรงงานเป็นของตนเองแทนการเช่าที่ซอยเทพารักษ์ ทั้งสามโครงการเป็นโครงการระยะสั้นที่รุกคืบไปสู่การเป็นผู้ผลิต และผู้จัดจำหน่ายอย่างครบวงจร ซึ่งได้เริ่มดำเนินการไปบ้างแล้ว และจะเสร็จสิ้นทั้ง 3 โครงการภายใน 2 ปี

นอกจากนี้ยังมีอีก 3-4 โครงการที่อยู่ในขั้นการตกลงไม่ว่าจะเป็นการสร้าง DISTRIBUTION CENTER ที่ซอยวัดกิ่งแก้ว เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการประสานงานของกระบวนการจัดจำหน่าย, โครงการรุกคืบไปในตลาดไดเร็กต์เซลล์, โครงการติดต่อซัพพลายเออร์จากต่างประเทศมาร่วมลงทุนในไทย โดยเฉพาะทางด้านอาหารซึ่งทั้งหมดเป็นโครงการที่จะสามารถลงมือเริ่มโครงการได้ใน่ช่วง 3-4 ปีข้างหน้า

ประวัติศาสตร์การบริหาราของเบอร์ลี่ ยุคเกอร์อาจจะเปลี่ยนไปเมื่อถึงยุคที่มี ดร.อดุลย์เป็นผู้จัดการใหญ่ ซึ่งทางฝ่ายเฟิรส์แปซิฟิคก็น่าที่จะหวังไว้เช่นนั้น เพราะสิ่งที่เขาต้องการก็คือการมีเงินปันผลที่ดี มีความก้าวหน้าของกิจการที่เขาลงทุน มีสไตล์การบริหารที่สามารถนำองค์กรไปในทิศทางที่ถูกต้อง เพราะคราบใดที่ทางเฟิร์ส แปซิฟิคยังเห็นว่าการลงทุนในเบอร์ลี่ ยุคเกอร์แห่งนี้ยังคุ้มค่า ยังมีกำไร การเข้าไปก้าวก่ายทางด้านการบริหารที่อาจจะนำมาสู่การปะทะและทำให้เกิดความขัดแย้งในองค์กร ย่อมเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นในสายตาของนักลงทุนระดับโลกอย่างเฟิร์ส แปซิฟิค

อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่อาจจะรู้ได้อย่างแน่ชัด หากแต่ว่าพิจารณาสถานการณ์ในขณะนี้ของเบอร์ลี้ ยุคเกอร์ นั้นมีผู้ถือหุ้นเกิน 50% เป็นผู้ที่อยู่ในกลุ่มของเฟิร์ส แปซิฟิค อินเตอร์เนชั่นแนล ซึ่งในปีนี้จำนวนกรรมการของกลุ่มนี้อาจจะมีเพียง 5 คน แต่เชื่อได้ว่าในปีต่อ ๆ ไปหากมีกรรมการของกลุ่มอื่นครบวาระ และต้องมีการเลือกผู้ที่จะมาเป็นกรรมการบริษัททดแทน เชื่อได้เลยว่าจะต้องเป็นคนของกลุ่มเฟิร์ส แปซิฟิค อย่างไม่ต้องเดา ผู้บริหารระดับผู้จัดการใหญ่ในปีนี้ยังเป็นผู้ที่วอลเตอร์ ไมเยอร์มีส่วนอยู่มากในการเลือกสรรแต่งตั้ง แต่เมื่อ ดร.อดุลย์ ทำงานในหน้าที่จนครบกำหนดเทอมการเป็นกรรมการอีก 2 ปีข้างหน้า ใครจะรับรองว่า ดร.อดุลย์จะได้รับการแต่งตั้งกลับเข้าอีกในตำแหน่งเดิม

แต่อาจจะด้วยโครงการหลายโครงการของเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ที่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นหลังจากที่เป็นเพียงแผนการในกระดาษมานาน จึงน่าจะมีส่วนที่ทำให้เฟิร์ส แปซิฟิคยังคงให้ความไว้วางใจต่อการทำงานของทีมงานที่มีอยู่และไม่ได้แสดงความพยายามที่จะมีส่วนในการบริหารอย่างโจ่งแจ้งนัก เพราะอย่างน้อยในขณะนี้ก็สามารถือครองหุ้นส่วนมากอยู่แล้วการที่อยุ่เบื้องหลังคอยผลักดันระดับนโยบายหรือเป้ากำไรให้เป็นการทำงานร่วมกับผู้บริหารกลุ่มใหม่ หากสามารถผลักดันการบริหารไปในทิศทางที่ต้องการได้มีผลกำไรเป็นที่พอใจ เฟิร์ส แปซิฟิคก็น่าที่จะแฮปปี้กับการเป็นผู้คุมทางด้านนโยบายเพียงอย่างเดียว คอยรับผลประโยชน์จากการดำเนินงานของผู้บริหาร ซึ่ง ดร.อดุลย์และทีมงานย่อมต้องรู้และเข้าใจว่าเฟิร์ส แปซิฟิคเองมีความต้องการอย่างไร

"ผมและผู้บริหารทุกคนเป็นมืออาชีพ เราบริหารเพื่อผู้ถือหุ้นของเรา" ดร.อดุลย์ กล่าวกับ "ผู้จัดการ"

แต่สิ่งที่จะต้องพิจารณาก็คือวิธีการทำธุรกิจของผู้บริหารในเฟิร์ส แปซิฟิคที่มักจะมีการขยายกิจการที่ตนเองสามารถถือครองหุ้นส่วนใหญ่ได้เมื่อเวลาที่สมควรมาถึง นั้นคือเมื่อมีผู้เสอนราคาที่เฟิร์ส แปซิฟิคเห็นว่าสามารถทำกำไรให้กับกลุ่มธุรกิจได้มาก

วิธีการเช่นนี้อาจจะถูกนำมาใช้กับบริษัทเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ก้ได้หากถึงเวลาที่เหมาะสม

ที่เฟิร์ส แปซิฟิคทำอยู่ในขณะนี้ก็คือการบำรุงเลี้ยงให้เบอร์ลี่ยุคเกอร์โตพอที่จะขายได้เท่านั้น ซึ่งเฉพาะสินทรัพย์ บริษัทในเครือก็น่าที่จะขายได้มหาศาล รอเพียงเวลาเท่านั้น ถึงแม้ว่าจะมีบางความคิดว่าเฟิร์ส แปซิฟิคคงไม่ขายเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ แม้ว่าจะมีโอกาส เพราะเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ นั้นเป็นฐานทางด้านอุตสาหกรรมที่เฟิร์ส แปซิฟิคต้องการเพื่อเป็นฐานในหนทางการเข้าสู่ธุรกิจในย่านเอเชียแปซิฟิคตามเป้าที่ได้วางไว้ แต่ทั้งสองทางเลือกล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ทั้งสิ้น

และยิ่งถ้าพิจารณาถึงมุมมองของนักลงทุนระหว่างประเทศอย่างเฟิร์ส แปซิฟิค อินเตอร์เนชั่นแนลแล้วจะเห็นว่าเขามีมุมมองที่กว้างกว่า เขาย่อมไม่ยอมให้ภาพของความขัดแย้งของเบอร์ลี่ยุคเกอร์ปรากฎออกมาอย่างชัดเจนกับกลุ่มผู้ถือหุ้นอย่างเด็ดขาดราคาของหุ้นเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ ในตลาดหลักทรัพย์ฯเป็นสิ่งที่เฟิร์สแปซิฟิคคำนึงถึงอยู่เสมอมา สิ่งที่อาจมีผลกระทบจนก่อให้เกิดความขัดแย้งโดยไม่จำเป็น จึงน่าที่จะเป็นสิ่งที่เฟิร์ส แปซิฟิคหลีกเลี่ยง

ดังนั้นถึงแม้ว่าหุ้นที่มีอยู่ในครอบครองจะมีมากเกินกว่าครึ่งแต่สิ่งที่เฟิร์ส แปซิฟิคเลือกที่จะปฏิบัติก็คือความพยายามที่จะให้การเข้าไปมีส่วนร่วมในการบริหารเป็นไปอย่างที่ไม่โฉ่งฉ่าง หรือพยายามที่จะเข้าไปด้วยวิธีการที่นุ่มนวลที่สุดเพื่อป้องกันความขัดแย้งที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในองค์กร

แต่ความที่เป็นนักลงทุนย่อมไม่ยอมที่จะสูญเสียประโยชน์โดยไม่จำเป็น ถ้าการบริหารเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ ในยุคของ ดร.อดุลย์ ไม่สามารถสนองต่อเป้าประสงค์ของกลุ่มเฟิร์ส แปซิฟิคได้แล้วสิ่งที่จะเกิดมันก็ต้องเกิด เพราะการบริหารกิจการเองย่อมที่จะควบคุมให้เป็นไปในทิศทางและสู่เป้าหมายที่ตรงกับความต้องการได้ง่ายกว่า

ถึงแม้ว่าทางวอลเตอร์ ไมเยอร์ เองจะเคยมีการตกลงเป็นลายลักษณ์อักษร (WRITTEN AGREENENT) กับทางเฟิร์ส แปซิฟิคอินเตอร์เนชั่นแนล ถึงการที่จะไม่เข้ามาก้าวก่ายทางด้านการบริหารของเบอร์ลี่ ยุคเกอร์ ก็ตาม แต่ใครจะยอมให้เบอร์ลี่ ยุคเกอร์มีการบริหารงานที่ตนเองไม่เห็นด้วย ในขณะที่เฟิร์ส แปซิฟิคมีฐานะที่สำคัญมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามจำนวนหุ้นที่มีอยู่ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม เมื่อลงทุนไปมาก เฟิร์ส แปซิฟิคก็ต้องการผลตอบแทนมากเป็นธรรมดา การยึดอำนาจบริหารอย่างฉันมิตรคงได้เห็นอีกไม่นาน

เชื่อเถอะว่า ใต้ฟ้านี้ไม่มีอะไรแน่นอน….หรือว่าคุณจะเชื่อใน WRITTEN AGREEMENT