หากไม่พิจารณาที่ชื่อแล้ว แคนาเดีย โกลด์ แอนด์ ทรัสต์ คอร์ปจัดเป็นธนาคารพาณิชย์แห่งหนึ่ง
แต่มีธุรกิจหลักคือค้าทอง ซึ่งคิดเฉลี่ยได้ถึงราวเดือนละ 600 กิโลกรัม เป็นมูลค่าถึง
6.6 ล้านดอลลาร์
เคียฟ เซ ปัง รองกรรมการผู้จัดการใหญ่และกรรมการผู้จัดการของแคนาเดียเผยว่า
กิจการแห่งนี้เป็นธุรกิจร่วมทุนสัดส่วน 70:30 ระหว่างกลุ่มชาวกัมพูชาที่อยู่ในไทย
ฝรั่งเศส แคนาดาและออสเตรเลีย และธนาคารกลางของกัมพูชา โดย กัง วาย รองผู้ว่าการธนาคารคนปัจจุบันยังดำรงตำแหน่งประธานกรรมการแคนาเดียนด้วย
เริ่มต้นกันด้วยทุนจดทะเบียน 1 ล้านดอลลาร์
"ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับเรื่องทอง แต่ที่ทำธุรกิจนี้ได้ก็เพราะมีเครื่องไม้เครื่องมือพร้อม"
เคียฟอธิบายและเล่าด้วยว่า เขาเคยทำ มีโรงงานพลาสติกแห่งหนึ่งกับบริษัทนำเข้า-ส่งออกสินค้า
อีกทั้งยังเป็นนักซื้อขายทองเก็งกำไรในช่วงรัฐบาลลอนนอล
แต่พอเขมรแดงบุกจึงลี้ภัยไปอยู่ที่แคนาดาเมื่อปี 1980 จนเมื่อปีที่แล้วนี่เองที่เขาเดินทางกลับกัมพูชาอีกครั้งเพื่อติดต่อกับรัฐบาลในเรื่องการตั้งกิจการแคนาเดีย
ส่วนธุรกิจบริการการเงิน "โอเรียนทัล คอมเมอร์เชียล อิงค์" ในมอนทรีออลนั้น
เขาปล่อยให้ผู้ที่ดำเนินธุรกิจร่วมกันเป็นผู้บริหาร
ธุรกิจที่แคนาเดียดำเนินการอยู่มี 2 ส่วนด้วยกันคือ การผลิตและแปรรูปทองให้บริสุทธิ์
กับบริการด้านธนาคารและการปล่อยสินเชื่อ
ยอดเงินฝากรวมของกิจการเมื่อกลางเดือนมิถุนายนสูงราว 2.2 ล้านดอลลาร์ โดยมีเงินบัญชีเงินฝากอยู่จำนวนสามร้อยบัญชี
ครึ่งหนึ่งเป็นบัญชีฝากประจำในรูปของทองคำ 46% เป็นบัญชีเงินฝากสกุลดอลลาร์
ที่เหลือ 6% เป็นบัญชีเงินฝากต่างประเทศสกุลเรียล เคียฟยังเสริมด้วยว่า "ราว
20% เป็นเงินฝากจากต่างประเทศ ส่วนใหญ่มาจากนักธุรกิจไต้หวันที่ต้องการเข้ามาลงทุนที่นี่"
ส่วนด้านของการปล่อยกู้นั้น วงเงินสินเชื่อนั้นจะอยู่ในช่วง 2,000-100,000
ดอลลาร์ โดยยอดสินเชื่อปัจจุบันตกราว 1.3ล้านดอลลาร์ ลูกค้าส่วนใหญ่ของแคนาเดียจะเป็นชาวเขมรที่ต้องการกู้เงินไปปรับปรุงซ่อมแซมบ้านเรือนของตนเพื่อให้เจ้าหน้าที่ของอันแทคเช่าอยู่
นอกนั้นเป็นกลุ่มนักธุรกิจรายย่อยทางด้านการผลิตสินค้าเกษตรและการประมง
สำหรับธุรกิจทอง แคนาเดียใช้พนักงานจำนวน 10 คนจากทั้งหมด 30 คน ดูแลรับผิดชอบ
เคียฟอธิบายเหตุผลที่ให้ความสำคัญกับธุรกิจส่วนนี้มากกว่า เป็นเพราะกิจการแคนาเดียก่อตั้งขึ้นมาเพื่อวางระบบการผลิตทองคำในกัมพูชาให้เป็นมาตรฐาน
และเครื่องจักรที่แคนาเดียมีอยู่ก็มีขีดความสามารถทำให้ทองคำบริสุทธิ์ได้ถึง
99.99% อีกทั้งแคนาเดียเองประกอบธุรกิจซื้อ-ขายทองอยู่ โดยนำเข้าทองคำถึงราว
300 กิโลกรัมจากสวิตเซอร์แลนด์โดยผ่านทางฮ่องกงทุกเดือน และยังรับซื้อทองอีกถึง
300 กิโลกรัมจากตลาดจร
การที่ราคาทองคำของแคนาเดียสูงกว่าราคาตลาดฮ่องกงเพียง 1% ทำให้บริษัทได้ลูกค้าหลักถึง
3 กลุ่มคือ พ่อค้ากลุ่มที่นิยมใช้ทองคำในการซื้อขายสินค้าจำพวกรถยนต์ นายหน้าค้าบ้านและที่ดิน
และคนทั่วไปที่นิยมเก็บสะสมทรัพย์สินส่วนตัวในรูปของทองเพื่อความปลอดภัย
และตัวเคียฟเองก็เห็นว่า การที่แคนาเดียเป็นธนาคารเพียงแห่งเดียวในกัมพูชาที่รับฝากทองคำด้วยนั้น
ถือเป็นจุดแข็งของกิจการที่สามารถแข่งขันกับคู่แข่งได้ด้วย