โครงการนี้เป็นโครงการเพื่อจัดตั้ง และพัฒนาระบบการสำรองตั๋วเครื่องบินและบริการต่อเนื่องในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวผ่านตัวแทนจำหน่าย ที่เรียกกันว่า ระบบตัวแทนจำหน่ายแบบเบ็ดเสร็จ หรือ GDS (GLOBAL DISTRIBUTION SYSTEM)

ระบบ GDS ที่การบินไทย สิงคโปร์แอร์ไลน์และคาเธ่ย์แปซิฟิคร่วมกันตั้งขึ้นมีชื่อว่าอบาคัส

สาระสำคัญของโครงการลงทุนนี้ได้กล่าวถึงความจำเป็นของการบินไทยที่จะต้องลงทุนในระบบนี้ว่า เพื่อปกป้องส่วนแบ่งตลาดของสมาชิกในกลุ่มอบาคัส จากสายการบินในสหรัฐอเมริกาและยุโรป ซึ่งพยายามจะขยายตลาดเข้ามาในภูมิภาคเอเชีย แปซิฟิค โดยอาศัยระบบ GDS เป็นเครื่องมือ

อีกเหตุผลหนึ่งของการบินไทยคือ การเข้าร่วมในอบาคัส จะเป็นการขยายช่องทางจำหน่ายตั๋วเครื่องบินของกานบินไทยไปในตัวด้วย เพราะสามารถขายตั๋วผ่านตัวแทนจำหน่ายของสมาชิกในระบบนี้ด้วย

การบินไทยมีตัวแทนของตัวเองอยู่ 50 แห่ง สิงคโปร์แอร์ไลน์ มีอยู่ 300 แห่ง เท่ากันกับ

คาเธ่ย์ แปซิฟิค ถ้าอบาคัสเกิดขึ้นได้สำเร็จ ช่องทางการขายตั๋วของการบินไทยก็จะเพิ่มขึ้นเป็น 650 ช่องทาง

ทั้งสองเหตุผลข้างต้นนี้นำไปสู่ข้อเสนอของการบินไทยที่จะลงทุนในโครงการนี้ โดยแบ่งการลงทุนออกเป็นสามส่วนด้วยกันคือ

1. การลงทุนเพื่อก่อตั้งระบบอบาคัสร่วมกับสิงคโปร์ แอร์ไลน์และคาเธ่ย์ แปซิฟิค ทั้งสามสาย 2. การบินลงทุนเท่าๆ กันสายการบินละ 833.33 ล้านบาท

3. การลงทุนเพื่อเข้าไปถือหุ้นในระบบ พารส์ ซึ่งเป็น GDS ของสายการบินที่ดับบลิวเอและ
4. นอร์ธเวสท์ แอร์ไลน์ ของสหรัฐอเมริกาอบาคัสจะใช้ซอฟท์แวร์ของพารส์ ในการสร้างระบบของตัวเอง และเมื่ออบาคัสเสร็จสมบูรณ์แล้วก็จะเชื่อมต่อกับระบบพารส์ด้วย

อบาคัสจะเข้าไปถือหุ้น 10% ในระบบพารส์ โดยที่ทั้งสามสายการบินจะร่วมลงทุนเท่าๆ กัน

เงินลงทุนในส่วนนี้คือ 208.33 ล้านบาท!

5. การลงทุนก่อตั้งบริษัทที่จะทำหน้าที่ทางการตลาดให้กับอบาคัสบริษัทนี้มีชื่อเรียกว่า

การก่อตั้ง NMC จะเป็นการลงทุนร่วมกันของการบินไทยกับรัฐวิสาหกิจอื่นๆ เช่น การสื่อสาร องค์การโทรศัพท์ ในสัดส่วน 49%ที่เหลืออีก 51% จะเป็นการร่วมลงทุนของอบาคัสกับโรงแรมและตัวแทนจำหน่ายภายในประเทศ

แต่ในระยะแรกเพื่อให้การจัดตั้ง NMC เป็นไปได้อย่างรวดเร็วการบินไทยจะเป็นผู้ลงทุนเองทั้งหมดก่อนด้วยเงิน 50 ล้านบาท

รวมการลงทุนแล้วเป็นเงินทั้งสิ้น 1,091.66 ล้านบาท!

ระบบอบาคัสนี้จะมีศูนย์กลางของข้อมูลอยู่ที่สิงคโปร์ การบินไทยอ้างว่าเป็นความเห็นพ้องต้องกันของสายการบินทั้งสามว่า สิงคโปร์มีระบบการสื่อสารและโทรคมนาคมที่ทันสมัย มีอัตราค่าบริการต่ำและไม่เก็บภาษีนำเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์

โครงการนี้จะใช้เวลาดำเนินการสามปีตั้งแต่ปี 2531-2533 โดยแบ่งออกเป็นสามขั้นตอนด้วยกันคือ ขั้นตอนที่หนึ่ง นำระบบอบาคัสเข้ามาใช้ในปลายปี 2531 แต่ยังไม่ใช่ระบบอบาคัสอย่างแท้จริงเพราะต้องอาศัยระบบ GDS ของพารส์มาใช้ด้วยวิธีการเชื่อมต่อกับระบบคอมพิวเตอร์ของกสายการบินสมาชิกทั้งสามสาย เพื่อต่อไปให้ตัวแทนจำหน่ายในขั้นแรกก่อน

ขั้นตอนที่สอง ระบบอบาคัสจะเสร็จสมบูรณ ์และนำมาใช้ได้ปลายปี 2532 แต่ในขั้นนี้ศูนย์ควบคุมข้อมูลจะยังคงอยู่ที่ศูนย์ของพารส์ ที่แคนซัสซิตี้ไปก่อน

ขั้นตอนที่สาม ระบบอบาคัสจะย้ายศูนย์มาอยู่ที่สิงคโปร์ตอนปลายปี 2533