ตอนที่หัว ย่าน หลิง เดินทางไปศึกษาต่อที่เปียงยางเมื่อปี 1984 จีนยอมรับเกาหลีเหนือเป็นชาติเกาหลีที่แท้จริงเพียงประเทศเดียว
และไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ กับเกาหลีใต้ อีกเกือบๆ หนึ่งทศวรรษต่อมา การณ์กลับกลายเป็นว่า
สตรีชาวจีนวัย 28 ปีผู้นี้ กำลังช่วยเหลือเกาหลีใต้เกี่ยวกับการลงทุนในจีน
หัวเป็นผู้อำนวยการด้านการลงทุนของหอการค้านานาชาติชิงเตา เธอเป็น 1 ใน
10 สต๊าฟของหอการค้าที่พูดภาษาเกาหลีได้ หลังจากจีนและเกาหลีใต้ได้สถาปนาความสัมพันธ์กันในเมื่อเดือนสิงหาคม
1992 การลงทุนและการค้าระหว่างสองประเทศก็ขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ในชิงเตาเพียงที่เดียว
เกาหลีใต้มีโครงการลงทุน 195 โครงการ คิดเป็นมูลค่า 343.8 ล้านดอลลาร์ หัวกล่าวว่า
"เรากำลังอยู่ในช่วงนาทีทองของการลงทุน"
กลุ่มนักลงทุนที่ใหญ่ที่สุดในจีนคือไต้หวันและฮ่องกง แต่จากรายงานของดับบลิว
ไอคาร์ การลงทุนของเกาหลีใต้มีอัตราการเติบโตถึงปีละ 400% ระหว่างปี 1986-1992
รัฐบาลจีนอนุมัติโครงการลงทุนของเกาหลีใต้ 433 โครงการ รวมมูลค่า 388 ล้านเหรียญ
ส่วนใหญ่เป็นบริษัทขนาดกลางและขนาดเล็ก เฉพาะช่วง 9 เดือนแรกของปีนี้ มูลค่าการลงทุนเกือบเท่ากับมูลค่าของหกปีที่ผ่านมา
กล่าวคือ มีโครงการ 414 โครงการ รวม 411 ล้านเหรียญได้รับไฟเขียวจากทางการจีน
สมาคมการค้าต่างประเทศเกาหลีเปิดเผยว่า กว่า 90% ของการลงทุนในจีนเป็นการลงทุนด้านการผลิต
ที่เหลืออยู่ในธุรกิจโรงแรม การประมงและเหมืองแร่ ต้นทุนแรงงานของจีนเท่ากับ
10-20% ของต้นทุนในเกาหลีเท่านั้น ส่วนประสิทธิผลของแรงงานอยู่ในระดับ 80%
ของแรงงานเกาหลีใต้
พื้นที่ที่ได้รับอานิสงค์จากการลงทุนของเกาหลีมากที่สุดคือ ซานตงเพราะทำเลที่ตั้ง
ซึ่งมีระยะทางไม่ถึง 600 กิโลเมตร จากอินซอนถึงชิงเตา 30% ของการลงทุนตกอยู่ที่นี่
หยุน โฮ รองผู้อำนวยการสาขาปักกิ่งของสมาคมการค้าต่างประเทศเกาหลีกล่าวว่า
ปัจจุบันบริษัทเกาหลีกำลังให้ความสนใจกับพื้นที่ที่อยู่ลึกเข้าไปจากชายฝั่งทะเล
และแถบภาคเหนือของจีน สำหรับโครงการอุตสาหกรรมหนักและการก่อสร้าง เมืองอย่างเสิ่นหยางและฮาร์บิน
คือเป้าหมายของโครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ๆ เพราะมีทรัพยากรที่เหลือเฟือ
การลงทุนจากเกาหลีเป็นไปอย่างราบรื่น ส่วนหนึ่งก็เพราะในตอนเหนือของจีนนั้น
มีชาวจีนที่มีเชื้อเกาหลีอยู่ด้วยอาศัยอยู่ถึง 2 ล้านคน ซึ่งเป็นชนกลุ่มใหญ่ในไห่หลงเจียงและจี้หลิน
"คนเกาหลีทำธุรกิจแบบลูกทุ่ง พวกเขาสามารถอยู่รอดและเติบโตได้ในสภาพแวดล้อมที่ยากลำบาก"
กว๊อก แต ซุง ประธานบริษัทแอสเส็ท โคเรียซึ่งเป็นบริษัทจัดการการลงทุนในกรุงโซลอธิบาย
ฮอง คุน ยอง ประธานบริษัทเทียนสิน ซินยู เท็กซ์ไทล์ เป็นหนึ่งในนักผจญภัยเหล่านี้
นักธุรกิจวัย 52 ปีผู้นี้ย้ายธุรกิจมูลค่า 10 ล้านเหรียญหนีภาวะค่าจ้างแรงงานที่สูงถึง
800-1,000 เหรียญต่อเดือนสำหรับคนงาน 1 คนในโรงงานของเกาหลีเองมาตั้งที่เทียนสิน
ที่นี่เขาจ่ายค่าแรงคนงานจีน 320 คนในโรงงานผลิตเส้นใยอคิริคและฝ้าย รวมแล้วแค่เดือนละ
50 เหรียญเท่านั้น
ในฐานะผู้มาใหม่ นักลงทุนจากเกาหลีต้องเผชิญปัญหาที่เป็นเรื่องคุ้นเคยของนักลงทุนที่มาปักหลักอยู่นานแล้ว
นั่นคือการคอร์รับชั่น ระบบสาธารณูปโภคที่เลวร้าย การขาดงานและการลักขโมยของคนงาน
ทว่าในท่ามกลางปัญหาเหล่านี้และแม้จะมีบริษัทเกาหลีบางแห่งพบกับความล้มเหลว
กระแสการลงทุนจากเกาหลีใต้ก็ยังหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย เมื่อสิ้นปี
1992 มูลค่าเฉลี่ยของการลงทุนต่ำกว่า 1 ล้านเหรียญต่อโครงการ แต่มาถึงวันนี้
ดูเหมือนว่านักลงทุนเกาหลีจะมีความกล้ามากขึ้น ตัวอย่างเช่น บริษัทโปฮาง
ไอออน แอนด์ สตีล กำลังก่อสร้างโรงงานผลิตแผ่นเหล็กเคลือบดีบุกมูลค่า 100
ล้านเหรียญที่ผู่ตง นอกเมืองเซี่ยงไฮ้ และแดวูกำลังวางแผนสร้างโรงงานปูนซีเมนต์ราคา
300 ล้านเหรียญที่ซานตง