อินเตอร์เน็ตกับอนาคตธุรกิจโรงแรม

อินเตอร์เน็ตกับอนาคตธุรกิจโรงแรม

นิตยสารผู้จัดการ( เมษายน 2539)

กลับสู่หน้าหลัก

“โคมไฟระย้าฉายแสงสีนวลบนเพดานราวบันไดไม้สักเก่าแก่ขึ้นเงาพื้นหินอ่อนงาม รอยยิ้มของพนักงานหรือแจกันปักดอกไม้เมืองร้อนสีสดเสน่ห์และจุดขายของโรงแรมแถบเอเชียพวกนี้คงยากที่จะบรรยายมาเป็นคำพูดออกมาได้หมด”

สำหรับแวดวงธุรกิจโรงแรมแล้ว การแจกโบร์ชัวร์ภาพสี่สีอาจเป็นคำตอบหนึ่งในวิธีการประชาสัมพันธ์แต่ค่าใช้จ่ายช่องทางการเผยแพร่ ตลอดจนปัญหาข้อมูลไม่อัพเดตพอทำให้วิธีนี้มีข้อจำกัดในขณะที่ลงโฆษณาในสื่อมวลชนก็กินค่าใช้จ่ายสูงเช่นกัน

แนวโน้มใหม่ของธุรกิจท่องเที่ยวและโรงแรมจึงมองหาช่องทางใหม่ที่สามารถเข้าถึงผู้สนใจอย่างแท้จริง เผยแพร่ได้ทั่วโลกมีภาพสีสดใส อัพเดตข้อมูลได้ตลอดเวลา ผู้ใช้สามารถสอบถามรายละเอียดขอข้อมูลปลีกย่อยหรือแม้แต่จองห้องล่วงหน้าได้ตลอด 24 ชั่วโมง

คำตอบสำหรับเงื่อนไขพวกนี้มีวิธีเดียวคือสื่ออินเตอร์เน็ต

กระแสตื่นอินเตอร์เน็ตในยุคนี้ ทำให้บริษัทมากมายในธุรกิจหลากประเภทรีบกระโจนเข้ามาร่วมวงกันเป็นทิวแถว บ้างก็มาตามกระแสบูม แต่โดยภาพรวมแล้วธุรกิจท่องเที่ยวและบริการเป็นอีกวงการหนึ่งที่ดูจะได้ประโยชน์อย่างชัดเจนกว่าซึ่งก็มีโรงแรมไทยหลายแห่งโดดเข้าไปเล่นเกมนี้แล้ว

นักท่องเที่ยวหรือใครก็ตามที่วางแผนจะเที่ยวพวกเขาอาจจอยู่ในนิวยอร์ก มิวนิกหรือโตเกียวก็สามารถเปิดโลกกราฟิกสี่สีในเวิร์ลไวด์ เว็บ มองหาโรงแรมที่ตนสนใจตามแหล่งท่องเที่ยวทั่วโลก

รายละเอียดราคาห้องและส่วนลด แผนที่และทำเลที่ตั้ง ภัตตาคารและอื่นๆข้อมูลพวกนี้คือสิ่งที่นักท่องเที่ยวสนใจ และที่สำคัญก็คือ ลูกค้าในอนาคตพวกนี้สามารถเห็นภาพของห้องและตัวโรงแรมได้ทันทีจากหน้าจอ

ขณะเดียวกันทางฝ่ายโรงแรมเองสามารถเช็กข้อมูลลึกๆได้ว่า มีใครเข้ามาใช้เว็บไซต์ของตนบ้าง อาจไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่บอกได้ว่ามาจากประเทศไหนบ้าง สนใจโรงแรมเรามากแค่ไหน ซึ่งวัดได้จากลำดับเวลาและจำนวนหน้าที่ผู้ใช้เปิดดูในไซต์ งานนี้เรียกได้ว่าเป็นการแลกเปลี่ยนระหว่างกัน ผู้ใช้ได้ประโยน์ ในขณะที่โรงแรมก็ได้ข้อมูลของผู้สนใจและถ้ามีการจองห้องหรือผู้ใช้ส่งจดหมายอิเล็กทรอนิกส์มาสอบถามก็นับเป็นประโยชน์สองต่อ รวมทั้งมีโอกาสผูกใจไว้เป็นลูกค้าประจำ

แต่ปัญหาก็มีขึ้นมาเช่นกันซึ่งก็เป็นธรรมดา ของช่องทางธุรกิจใหม่ที่เพิ่งเติบโตมาไม่ถึง 2 ปี เว็บไซต์ที่ดีต้องมีองค์ประกอบที่ดึงดูดใจผู้อ่าน เพราะอินเตอร์เน็ตไม่ใช่สื่อที่บังคับดูเหมือนทีวีบ้านเรา ข้อมูลและการอัพเดตก็เป็นเรื่องใหญ่เช่นถ้ารายละเอียดค่าห้องไม่ถูกต้องก็อาจสร้างความไม่พอใจกับลูกค้าได้

ไซต์โรงแรมไทยในอินเตอร์เน็ตปัจจุบัน มักเป็นโฮมเพจเล็กๆรวมอยู่ในไซต์ใหญ่ๆ หายากที่จะเปิดเป็นของตนเอง โดดๆซึ่งนับว่าเป็นกลยุทธที่ดีเพราะประหยัดค่าใช้จ่ายมากกว่าเปิดเองคนเดียวแต่ก็เป็นช่องทางของธุรกิจรับบริหารโฮมเพจเช่นกันที่จะไปเก็บค่าต๋งจากทางโรงแรม

ถึงมีหลายไซต์ที่น่าสนใจ แต่ถ้าวัดคะแนนต้องยกให้ ASIA TRAVEL ที่มีรายละเอียดทุกประเทศในเอเชียรวมทั้งไทยเราที่มีข้อมูลโรงแรมลึกลงไปถึงแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญๆมีรายละเอียดโรงแรมในกรุงเทพฯอย่างเซ็นทรัลพลาซาโฮเต็ล เจ้าพระยาปาร์คโฮเต็ลหรือในต่างจังหวัดอย่างเซ็นทรัล สมุยบีชรีสอร์ทหรือโอเชียน มารีน่าโฮเต็ลในพัทยารวมทั้งแห่งอื่นๆอีกหลายสิบโรง

จุดเด่นอยู่ที่ภาพสวยและการจัดวางข้อมูลที่เป็นระเบียบ นอกจากเรื่องโรงแรมยังมีหัวข้ออื่นๆอย่างทัวร์ ภัตตาคารแผนที่แหล่งบันเทิง สถานที่ท่องเที่ยวฯลฯ รวมทั้งมีบริการจองห้องผ่านอีเมล์และสามารถส่งโปสการ์ด อิเล็กทรอนิกส์รูปสถานที่ท่องเที่ยวไทยไปให้เพื่อนๆผ่านทางอีเมล์ได้ฟรี

แต่ถ้าจะวัดความสำเร็จกันชัดๆว่าคุ้มหรือไม่คุ้มคงต้องรอเวลาอีกพอสมควรเพราะตอนนี้ทุกคนเป็นผู้บุกเบิกกันหมด

แต่จุดสำคัญที่โรงแรมไทยไม่ควรลืมก่อนกระโจนเข้ายุคไซเบอร์สเปซก็คือพนักงานหน้าเคาน์เตอร์รู้เรื่องข้อมูลอินเตอร์เน็ทของโรงแรมตนมากแค่ไหน เพราะจากประสบการณ์ในต่างประเทศที่มักพบในธุรกิจอื่นที่ประชาสัมพันธ์ตนผ่านอินเตอร์เน็ตก็คือ พนักงานมักจะไม่รู้เรื่องการเข้าอินเตอร์เน็ตของบริษัทตนหรือมิฉะนั้นก็รู้ไม่จริงและวิกฤติขนาดย่อมจะเกิดขึ้นเมื่อเสมอเวลาลูกค้าที่ได้ข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตโทรไปถามเข้า

ไม่รู้ว่าธุรกิจโรงแรมไทยเราชัดเจน เรื่องนี้หรือยังซึ่งถ้าจะให้ถูกที่สุดแล้วน่าจะลงขันกันในหมู่สมาคมธุรกิจที่ทำมาหากินกับการท่องเที่ยวไม่ว่าจะเป็นโรงแรม หรืออัญมณีจับมือกันเปิดไซต์ทีเดียวมีรายละเอียดครบทุกโรงทุกร้านจะประหยัดและได้ผลกว่าแข่งกันเอง

กลับสู่หน้าหลัก

ผลงานนี้ ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย