|
Exclusive
โดย
อรวรรณ บัณฑิตกุล
นิตยสารผู้จัดการ( ตุลาคม 2547)
กลับสู่หน้าหลัก
ก่อนเดินทางไปกรุงพนมเปญครั้งนี้ทุกคนในวงคาราบาว, คาราบาวแดง และ "ผู้จัดการ" รวม 14 ชีวิต ก็หวั่นๆ เหมือนกันว่าจะเจอชาวกัมพูชาในอารมณ์ไหน เพราะหลังเกิดเหตุการณ์เผาสถานทูตไทยเมื่อปีที่ผ่านมา ยังไม่มีวงดนตรีวงใดเข้าไปเลย แม้แต่ละครทีวีจากเมืองไทยรัฐบาลกัมพูชาก็สั่งห้ามฉายจนบัดนี้ แต่ก็วางใจว่าไปเพื่อร่วมงานแสดงสินค้าที่ทั้งสองรัฐบาลจัดร่วมกันไม่น่ามีปัญหา
จากสนามบินนานาชาติกรุงพนมเปญมีเจ้าหน้าที่มาคอยรับออกทางช่องทางพิเศษก่อนขึ้นรถบัสไปพักที่ Phnom Penh Hotel วันแรกที่ไปถึงท่านเอกอัครราชทูตไทย ประจำกรุงพนมเปญพร้อมด้วยภรรยา ปิยะพิณ นิยฤกษ์ กรุณาเลี้ยงอาหารกลางวันที่ทำเนียบ
ประมาณ 6 โมงเย็น วงคาราบาวเริ่มบรรเลงเพลงกลางลานใหญ่ใน Mondial Center แล้วเราก็ได้เห็นอารมณ์คน กัมพูชาที่ยืนฟังเพลงแบบนิ่งๆ ใบหน้าเปื้อนยิ้มตลอดเวลา 1 ชั่วโมง เพลงของคาราบาวค่อนข้างคุ้นหูพวกเขาเพราะนักร้องดังในกัมพูชาเอามาแปลงเนื้อร้องไว้หลายเพลง แต่ไม่มีการชูมือเย้วๆ อย่างบ้านเรา ถามไถ่ได้ความว่าอารมณ์สนุกเต็มที่ของคนกัมพูชาก็จะแสดงออกประมาณนี้ล่ะ
งานนี้ แอ๊ด คาราบาว ไม่ได้พูดขายของ แต่บนเวทีที่มีตะวันแดงกับหัวควายอันมหึมาและคำว่าคาราบาวเป็นฉากหลังอยู่นั้นมันเต็มตาเกินพอ
กลับสู่หน้าหลัก
ผลงานนี้ ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย
(cc) 2008 ASTVmanager Co., Ltd. Some Rights Reserved.
|