17 กรกฎาคม 2544

วงการสื่อสารมวลชนอเมริกันได้ สูญเสียบุคลากร ซึ่งเปรียบเสมือนเป็น "เสาหลัก" ของวงการไปอีกหนึ่งคน...

นั่นคือการจากไปของ แคทาริน แกรห์ม (Katharine Graham) แห่งวอชิง ตันโพสต์ - Washington Post Company*

3 วันก่อนที่แกรห์ม วัย 84 ปี จะเสียชีวิต เธอได้ไปร่วมการประชุมผู้ บริหารด้านสื่อที่ Sun Valley ในรัฐไอดาโฮ แล้วเกิดอุบัติเหตุล้มหมดสติ แม้ว่าเธอ จะถูกนำส่งโรงพยาบาลและเข้ารับการผ่าตัด สมองทันที แต่ก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นและ เสียชีวิตในที่สุด

แคทาริน แกรห์มทำให้หนังสือ พิมพ์วอชิงตันโพสต์เปลี่ยนจากหนังสือ พิมพ์ธรรมดาฉบับหนึ่ง กลายเป็นสถาบัน หนึ่งของสังคมอเมริกันที่ได้รับการยอมรับ อย่างสูง ขณะเดียวกัน สิ่งที่เธออุทิศให้กับ หนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์และวงการ สื่อสารมวลชนอเมริกันโดยรวม ทำให้ได้รับ การยอมรับในฐานะเจ้าของกิจการสื่อที่ ยืนหยัดในหลักการ

แกรห์มเป็นหนึ่งในผู้ทรงอิทธิพล ของสังคมอเมริกัน

กรณีที่สร้างชื่อให้กับแกรห์มและ หนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์มากที่สุด เห็น จะหนีไม่พ้นกรณีวอเตอร์เกต (Watergate) ซึ่งส่งผลให้อดีตประธานาธิบดีริชาร์ด เอ็ม. นิกสัน (Richard M. Nixon) ต้องลาออกจาก ตำแหน่งในปี 2517 กรณีนี้นอกจากจะทำให้ วอชิงตันโพสต์ได้ชื่อเสียงแล้ว ยอดขายยัง เพิ่มจำนวนขึ้นอย่างมหาศาล

กรณีวอเตอร์เกตนี้ แกรห์มคือผู้ที่อยู่ เบื้องหลังความสำเร็จ

3 ปีก่อนหน้ากรณีวอเตอร์เกต เธอ ก็ได้ให้การสนับสนุนหนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทมส์ (New York Times) อย่างแข็งขันในการเผชิญ หน้ากับรัฐบาล เมื่อเธออนุญาตให้กองบรรณา ธิการวอชิงตันโพสต์ร่วมเปิดเผยเอกสารลับ ในสงครามเวียดนามที่เรียกกันว่า Pentagon Papers

ใครเลยจะนึกว่า สุภาพสตรีที่เกิดใน สังคมชั้นสูงและถูกเลี้ยงดูมาประดุจดั่งไข่ในหิน วันหนึ่งเธอจะกลายมาเป็นเสาหลักของวงการ สื่ออเมริกัน!

******

แคทาริน แกรห์ม สกุลเดิมของ เธอ คือไมเออร์ (Meyer)

เธอเกิดที่นิวยอร์กในวันที่ 16 มิถุนายน 2460 เป็นบุตรสาวคนที่ 4 ใน จำนวนบุตรทั้งหมด 5 คนของยูจีน ไมเออร์ (Eugene Meyer) และ แอกเนส เอินสต์ ไมเออร์ (Agnes Ernst Meyer)

ยูจีน ไมเออร์ เกิดที่ลอสแอนเจลิส ในครอบครัวผู้อพยพชาวยิวที่มั่งคั่ง เขา เป็นนายธนาคารและนักวิเคราะห์การ ลงทุนรุ่นบุกเบิกที่ประสบความสำเร็จ ไมเออร์เป็นผู้ก่อตั้ง Allied Chemical Co. และต่อมาดำรงตำแหน่งประธานคณะผู้ว่า การธนาคารแห่งชาติของสหรัฐฯ (Federal Reserve Bank) ในสมัยประธานาธิบดี เฮอร์เบิร์ต ฮูเวอร์ (Herbert Hoover) รวม ทั้งจัดตั้ง Reconstruction Finance Corporation ก่อนที่จะรับตำแหน่งประธานธนาคารโลก (World Bank) คนแรก ในสมัยประธานา ธิบดีแฮร์รี เอส. ทรูแมน (Harry S. Truman)

ส่วนแอกเนส เอินสต์ ไมเออร์ เป็น ชาวนิวยอร์กโดยกำเนิดและเป็นผู้หนึ่งที่ให้ การสนับสนุนอย่างแข็งขันทางด้านศิลปะ และการศึกษา ในสมัยเป็นสาวรุ่น เธอเคย พำนักอยู่ในกรุงปารีส ทำให้เธอได้รู้จักกับ ศิลปินเรืองนามหลายต่อหลายคน

ครอบครัวไมเออร์เลี้ยงลูกอย่าง เป็นแบบแผน... แต่ทว่าโดดเดี่ยว

ขณะที่ผู้เป็นพ่อวุ่นวายกับงาน ธุรกิจ ผู้เป็นแม่ก็วุ่นอยู่กับงานสังคม

เมื่อแคทาริน ไมเออร์ จบจาก Madeira School for Girls ในรัฐเวอร์จิเนีย เธอก็ได้เข้าเรียนต่อที่ Vassar College สอง ปี ก่อนที่จะโอนย้ายไปยัง University of Chicago โดยจบในปี 2481 ซึ่งทั้งพ่อและ แม่ของเธอไม่ได้ไปร่วมในงานรับปริญญาด้วย หลังจากนั้น เธอก็ได้งานทำที่ San Fran-cisco News โดยได้รับเงินค่าจ้างสัปดาห์ ละ 24 ดอลลาร์สหรัฐ หลังจากนั้น เธอ ก็ทำข่าวทางด้านแรงงานและเขื่อน กระทั่ง ฤดูใบไม้ผลิในปีถัดมา พ่อก็สั่งให้ เธอกลับกรุงวอชิงตันและให้รับหน้าที่ ดูแลหน้าบรรณาธิการและคอลัมน์ "จดหมายถึงบรรณาธิการ" ของวอชิงตัน โพสต์

วันที่ 1 มิถุนายน 2476 ตอนที่ แคทาริน ไมเออร์อายุ 16 ปี ไม่เคยมีใคร คิดที่จะบอกเธอเลยว่า พ่อของเธอได้ซื้อ หนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์จากกองมรดก ของเอดเวิร์ด บี. "เน็ด" แมกลีน (Edward B. "Ned" McLean) ไว้ในราคา 825,000 ดอลลาร์สหรัฐ

วอชิงตัน ปี 2482 เต็มไปด้วยคน หนุ่มสาวรุ่นใหม่...

ในจำนวนนั้นมีฟิลิป แกรห์ม (Philip Graham) นักกฎหมายหนุ่มอนาคต ไกลจากฟลอริดารวมอยู่ด้วย สาวขี้อาย และขาดความมั่นใจอย่างแคทาริน ไมเออร์ ไม่เชื่อเลยว่า เขาจะขอเธอแต่งงาน

ตอนที่ตกลงแต่งงานกันนั้น เป็น ที่ชัดเจนว่าแกรห์มไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับ ธุรกิจอันมั่งคั่งของฝ่ายหญิง แต่ในที่สุด เนื่องจากครอบครัวไมเออร์หาผู้ดูแลกิจการ หนังสือพิมพ์ไม่ได้ เนื่องจากลูกชายคน เดียวก็ไปเป็นหมอ และธุรกิจนี้ไม่น่าจะเหมาะ กับลูกผู้หญิง ยูจีน ไมเออร์จึงตัดสินใจให้ ลูกเขยรับดูแลวอชิงตันโพสต์

ฟิลิป แกรห์ม เป็นผู้ช่วยผู้พิมพ์ ผู้โฆษณาของวอชิงตันโพสต์ในปี 2489 ขณะ ที่อายุ 30 ปี และ 6 เดือนให้หลังก็ขึ้นเป็น ผู้พิมพ์ผู้โฆษณา เมื่อยูจีน ไมเออร์ไปรับงาน ที่ธนาคารโลก

นับวันฟิลิป แกรห์มยิ่งมีอิทธิพล มากขึ้นในวอชิงตัน เขาเป็นเพื่อนสนิท ของประธานาธิบดีจอห์น เอฟ. เคนเนดี (John F. Kennedy) และรองประธานาธิบดีลินดอน บี. จอห์นสัน (Lyndon B. Johnson)

ปี 2503 ฟิลิป แกรห์มป่วยและเข้า รับการรักษาที่โรงพยาบาลผู้ป่วยทางจิต ต้น ปี 2506 ปรากฏว่า เขาไปมีความสัมพันธ์พิเศษ กับพนักงานของนิตยสารนิวสวีก เรื่องวุ่นกัน พอสมควร แต่พอถึงเดือนมิถุนายน ฟิลิป แกรห์มก็กลับบ้าน พร้อมกับเข้ารับการรักษา อาการป่วยทางจิตอีก ต่อมาในวันที่ 3 สิงหา คม เขาก็ได้ยิงตัวตาย ขณะที่อายุได้ 48 ปี!

หลังจากการเสียชีวิตของสามี แคทา ริน แกรห์มยืนยันมั่นคงว่า จะไม่ขายวอชิงตัน โพสต์ หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ยังจะเป็นของ ครอบครัวเธอต่อไป

20 กันยายน 2506 เธอตัดสินใจขึ้น เป็นประธานบริษัท

******

เมื่อแคทาริน แกรห์ม ขึ้นบริหาร วอชิงตันโพสต์เต็มตัว เธอยังประหม่าและขาด ประสบการณ์ ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ด้านงาน หนังสือพิมพ์หรือธุรกิจ แต่เพียงไม่นานสถาน การณ์ก็เปลี่ยนไป!

ในปี 2512 แกรห์มก็เพิ่มตำแหน่ง ผู้พิมพ์ผู้โฆษณาให้กับตัวเอง นอกเหนือจาก ตำแหน่งประธานบริษัทวอชิงตันโพสต์

ในฐานะผู้พิมพ์ผู้โฆษณากับการ ตัดสินใจครั้งสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นกรณี Pentagon Papers หรือกรณีวอเตอร์เกต ทำให้สถานะ ของวอชิงตันโพสต์เปลี่ยนไปพร้อมๆ กับสถานะ ของแคทาริน แกรห์ม

เธอเริ่มเดินทางไปต่างประเทศ เพื่อพบปะกับผู้นำประเทศต่างๆ ขณะที่ ในสหรัฐฯ เอง เธอก็เริ่มรับรองบรรดานัก การเมืองชั้นนำที่บ้านพักในจอร์จทาวน์

เมื่ออายุ 70 ปี เธอกลายเป็นผู้ ทรงอิทธิพลคนหนึ่ง

และเมื่ออายุ 80 ปี แคทาริน แกรห์ม ก็ได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ จาก หนังสืออัตชีวประวัติของเธอเรื่อง "Personal History"

แคทาริน แกรห์ม "ส่งไม้" ให้ ลูกชาย - โดนัลด์ (Donald) รับตำแหน่ง ผู้พิมพ์ผู้โฆษณาและเป็นผู้บริหารสูงสุด รับผิดชอบการดำเนินการต่างๆ ของ บริษัทในปี 2522 ซึ่งขณะนั้น บริษัท มีมูลค่าเกือบ 2 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ และพอถึงปี 2536 เธอก็ยกตำแหน่ง ประธานกรรมการของบริษัทให้กับลูกชาย อีก 1 ตำแหน่ง โดยที่เธอยังคงมีตำแหน่ง เป็นประธานคณะกรรมการบริหาร

แคทาริน หรือ "เคย์-Kay" แกรห์ม ไม่ต้องการเป็นแบบอย่างให้กับใคร แต่ ความกล้าหาญและกล้ายืนหยัดของเธอ ทำให้เธอกลายเป็นแบบอย่างให้กับหลาย ต่อหลายคน...

แม้วันนี้จะไม่มีแคทาริน แกรห์ม แล้วก็ตาม!

หมายเหตุ : * Washington Post Company เป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์ (Washington Post) นิตยสารนิวสวีก (News week) นิตยสาร Arthur Frommer's Budget Travel อีกทั้งเป็นเจ้าของสถานีโทรทัศน์แบบ ฟรีทีวี 6 แห่ง ในนามของ Post-Newsweek Stations, Inc. เคเบิลทีวี - Cable ONE และ Kaplan, Inc. ซึ่งเป็นบริษัทให้บริการด้านการ ศึกษาและธุรกิจ