คนขับรถบางคนอาจจะฝันเล่นๆ ว่าสักวันหนึ่ง “คุณนาย” ที่นั่งประจำบนเบาะหลัง ที่เคยแอบชำเลืองทางกระจกบ่อยๆ จะมองเห็นคุณค่าบางอย่างในตัวเขา...ยอมรับเขาในฐานะอื่นที่มากกว่าคนขับรถธรรมดา

วิโรจน์ เสือมา อาจจะไม่เคยฝันในแบบนั้น เขาอาจอยากเป็นแค่คนขับรถธรรมดาคนหนึ่ง เมื่อเสร็จภารกิจในแต่ละวันก็กลับบ้านหาความสุขกับลูกเมีย...ถ้า...ถ้าหากเพียงว่าคนที่เขาขับรถให้ไม่ได้ชื่อชม้อย ทิพย์โส

จากเด็กชนบทบ้านบางจิก อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี ที่ต้องเดินไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนวัดกุฎีทองที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 2 กิโลเมตร

ความประพฤติทั้งวัยเด็กและวัยรุ่นของวิโรจน์ เสือมา จากคำบอกเล่าของครูเก่าแก่ที่เคยฟาดก้นกันมายืนยันว่าเป็นคนเรียบร้อย

สำหรับตระกูล “เสือมา” ที่จะมีชื่อในทางนักเลงสักหน่อยก็คงเป็น “ทวีศักดิ์ เสือมา” น้องสุดท้องที่เคยแสดงฝีมือให้เป็นที่รู้จักกันดีของชาวบ้านละแวกนั้น

พ่อเขียนและแม่พุด เสือมา ที่หอบหิ้วกันมาจากอำเภอท่าวุ้ง จังหวัดลพบุรี เมื่อครั้งยังหนุ่มยังสาว จนป่านนี้จะเข้าใจหรือยังว่าทำไมตำรวจนับสิบคนต้องยกพวกไปขุดคุ้ยทั้งบริเวณคอกหมูและใต้ถุนบ้านถึง 2 ครั้ง 2 ครา

จะรู้หรือยังหนอว่าผู้หญิงแต่งตัวดีใส่แว่นสีชา ที่ลูกวิโรจน์ เสือมา เคยพามาที่บ้านและเคยสัญญากับเจ้าอาวาสวัดนาคนันทาราม (บางจิก) ว่าจะสร้างถนนลาดยางเข้ามาจากปากทางถนนเอเชีย คือผู้หญิงที่เป็นผู้ต้องหาคดีฉ้อโกงในจำนวนเงินที่สูงที่สุดในประวัติศาสตร์

แต่คนที่รู้แน่ๆ และรู้กันมานานแล้วก็คือวิโรจน์ เสือมา ในฐานะคนขับรถประจำตัวและสามีคนที่สองของชม้อย ทิพย์โส

หากวิโรจน์ เสือมา ยังขับรถอยู่กับการปิโตรเลียมเมื่อนับอายุงานตั้งแต่ครั้งยังเป็นองค์การเชื้อเพลิง ป่านนี้เงินเดือนไม่มีทางต่ำกว่า 6,000 บาท...สวัสดิการทุกอย่างเพียบ

บังเอิญเขาเลือกที่จะขับรถให้กับชม้อย ทิพย์โส ที่บังเอิญอีกเหมือนกันที่ความใกล้ชิดทำให้นายจ้างของเขาพึงอกพึงใจ เลือกเขาเป็นคู่ครอง

หลายๆ คนที่คิดอิจฉาวิโรจน์ เสือมา ในช่วงชีวิตที่ผ่านมาซึ่งเปรียบเสมือนถูก “บุญหล่นทับ” ได้ร่วมเรียงเคียงหมอนกับผู้หญิงที่จับเงินเป็น 10 ล้าน 100 ล้านบาททุกเมื่อเชื่อวันราวกับว่าเป็นเศษเงินในไถ้ของแม่ค้าขายผัก

หลายๆ คนที่ว่านี้จนปัจจุบันยังจะคิดอิจฉาเขาอีกหรือเปล่า?

ส่วนวิโรจน์ เสือมา ตอนนี้อาจจะนอนกุมขมับคิดไม่ตกเสียทีว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตนนั้น

มันเป็น “บุญหล่นทับหรือกรรมบันดาล”