ความพยายามที่จะเปิดประเทศให้นักลงทุนจากต่างปรเทศเข้าไปทำการค้าขายในลาว นั้นมีความชัดเจนมากขึ้นเรื่อยู่ ๆ แต่ปรากฏว่า การเข้าไปของชาวต่างประเทศยังมีน้อยอยู่ เต็มทีเมื่อเทียบกับการทุ่มเทโฆษณาประชาสัมพันธ์ของผู้นำลาวในระยะสองปีที่ผ่านมา เพราะเหตุว่ารายละเอียดของเงื่อนไขต่าง ๆในการเข้าไปลงทุนค้าขายยังขาดความแน่นอน ทำให้ผู้ลงทุนไม่มีความั่นใจเพียงพอ

เหตุผลใหญ่ที่นักลงทุนจากต่างประเทศทั้งหลาย ไม่มีความมั่นใจในการเข้าไปทำมาค้าขายด้วยก็คือ ความอ่อนแอของโครงสร้างทางเศรษฐกิจและการเงินที่จะเข้ามารองรับนโยบายดังกล่าว ซึ่งจะว่ากันในความจริง ๆ แล้วก็คือหมายที่จะมารองรับบทบาทของรัฐ การให้สิทธิและการกำหนดหน้าที่ของประชาชนในรัฐนั่นเอง

ไม่ว่าจะเป็นกฏหมายที่จะออกมรองรับระบบการใหม่ที่มีการผ่อนคลายแบบโลกเสรีมากขึ้น บทบาทและขอบเขตอำนาจหน้าที่ของรัฐ ธนาคารกลาง การรับรองสิทธิ และหน้าที่ ธนาคารเอกชน การผูกพันเป็นหนี้สินทางกฏหมายการที่สิทธิในทรัพย์สิน การโอนซื้อขายแลกเปลี่ยนรวมไปถึงหักประกันในเรื่องเกี่ยวกับหนี้และการยอมรับการล้มละลาย เมื่อหนี้สินล้นพ้นตัว

สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ จะพูดรับรองสิทธิกันมากอยู่ ๆ ย่อมไม่ได้ จำเป็นจะต้องออกมาเป็นกฏหมายรองรับ ในปัจจุบันจึงเป็นอุปสรรคอย่างยิ่งของการเปิดประเทศสู่ระบการค้าแบบเสรี ที่รัฐบาลลาวต้องการ กล่าวกันว่าการที่จะเข้าไปตั้งบริษัท ขึ้นมาสักหนึ่งบริษัท เพื่อลงทุนทำมาค้าขายในประเทศลาวปัจจุบันนี้นั้น ปรากฏว่าไม่กฎหมาย ไม่มีระเบียบ มาก่อนเลยว่าจะต้องดำเนินการอย่างไร

สิ่งที่ทำกันอยู่ในปัจจุบัน เป็นแต่เพียงว่าตั้งชื่อบริษัทขึ้นมาแล้วทำสัญญาร่วมกันระหว่างผู้ถือหุ้นแล้วนำไปแจ้งแก่เจ้าหน้าที่ของรัฐ ก็ถือว่าเป็นอันเสร็จพิธี ซึ่งนับว่า เป็นการเสี่ยงอย่างที่ที่ผู้ลงทุนถือหุ้นด้วยกัน และผู้ที่จะเข้าไปผูกพันขายด้วย

บางคน บอกกับ " ผู้จัดการว่า กอ่น ที่เจ้าหน้าที่ของรัฐอนุญาตออกมานั้น จะต้องเข้าที่ประชุมคณะกรรมการเมืองเสียก่อน ย่อมทำให้ล่าช้าหนักเข้าไปอีกต่อหนึ่งโดยไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมาเลย

สำหรับนานาประเทศแจ้งความเป็นบริษัทไม่ใช่จะสมบรูณ์เพียงแค่นั้น ความสำคัญของบริษัทอยู่ที่บทบาท สิทธิ หน้าที่ ระหว่างผู้ถือหุ้นด้วยกัน อำนาจหน้าที่ ความรับผิดชอบของผู้บริหารต่อผู้ถือหุ้นด้วยกัน และความผูกพัน กับบุคคลภายนอกที่เข้ามาติดต่อสัมพันธ์ ด้วย

เพียงแค่นี้ ถ้าไม่มีกฏหมายรองรับบังคับใช้แล้ว ก็คงต้องเขียนสัญญาเพื่อตั้งบริษัทออกมายาว ๆ พอกับประมวลกฏหมายแพ่ง และพาณิชย์ของไทยทีเดียว

การรับรองสิทธิและหน้าที่ของประชาชนก็เช่นกันโดยเฉพาะสิทธิ์ในทรัพย์สินต่าง ๆ โดยเฉพาะพวกที่ดิน ตึกราม บ้านช่อง เพราะในแง่ธุรกิจแล้วสิ่งเหล่านี้ ถือว่าเป็นต้นทุนและในแง่กฏหมายถือว่าเป็นกรรมสิทธิ์ในทรัพยสินที่ สามารถใช้ชำระหนี้หรือเป็นหลักประกันความผูกพันทางธุรกิจกันได้

กล่าวกันว่า ธนาคารพาณิชย์ในลาวปัจจุบันนี้นั้น เป็นแค่เพียงเครื่องมือระดมการออมเท่านั้น แต่จะใช้เครื่องมือ ในการกระจายทุนในรูปของเงินกู้ต่าง ๆ ยังไม่สามารถทำได้ดีนัก เพราะกฎหมาย ที่จะรองรับกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินยังไม่มี แม้รัฐจะบอกว่าประชาชน มีสิทธิ์ที่จะเป็นเจ้าของที่ดินได้ แต่หากไม่อาจจะมีอะไรยืนยันสิทธิดังกล่าวนั้นได้ตามแบบสากลประเทศเขาทำกัน ทรัพย์สินที่ดินเหล่านั้นก็ไม่สามารถจะเอามาจำนำ จำนอง เป็นหลักประกันการกู้ยืมได้เลย

อย่างไรก็ตาม ความพยายามของรัฐบาลลาวก็มิได้ลดละโดยยอมรับที่เปลี่ยนแปลผ่อนคลายยระบบการเงินอัตรา แลกเปลี่ยนและเงื่อนไขต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมการลงทุน และถ่ายทอดเทคโนโลยีที่จะข้ามาจากต่างประเทศในการขอความช่วยเหลือจากกองทุนการเงิน ระหว่างประเทศธนาคารโลกเพื่อการพัฒนา
ADB หรือ Asian development Bank ได้ให้การช่วยเหลือทั้งการทำแผยพัฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติและการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานเกี่ยวกับระบบการเงิน เศรษฐกิจของลาวไปแล้วเมื่อไม่นานมานี้

โดยในด้านการวางแผนเศรษฐกิจนั้น ทาง ADB ได้ว่าจ้าง ดร. วีระพงษ์ รามางกูร อดีตที่ปรึกษานายกรัฐมนตรีด้านเศรษฐกิจสมัย พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ เข้าไปศึกษาและให้คำปรึกษาแก่รัฐบาลลาวไปแล้ว

ส่วนทางด้านการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานเกี่ยวกับระบบการเงิน ซึ่งงานส่วนใหญ่เป็นเงานเกี่ยวกับการศึกษาปัญหา และหาแนวทางการแก้ไขเปลี่ยนแปลงและออกฏกหมายต่าง ๆ ADB ได้ว่าจ้างสำนักงาน เอนก เดนตัน ฮอลล์ ในราคาชั่วโมงละ 125 ดอลาร์ ซึ่งมีเอนก ศรีสนิท เป็นเจ้าของเป็นผู้ ดำเนินการอันเป็นโอกาสดีของนักกฏหมายไทยที่เปรียบเส มือนพี่น้องใกล้เคียงกันกับลาวที่จะได้มีโอกาสช่วยเหลือกันอีกทางหนึ่ง

เพราะคนไทยย่อมจะรู้ถึงความรู้สึกนึกคิด วัฒนะธรรม ประเพณี และความต้องการของพี่น้องชาวลาว อย่างแท้จริง นับเป็นบทบาทใหม่ของนักกฎหมายคนไทยที่ได้รับความเชื่อถือจากนานาชาติอย่างสูงโดยเฉพาะ
จากสถาบันการเงินระหว่างประเทศ อย่าง ADB

สำนักงานเอนก เดนตัน ฮอลล์ จะทำงานร่วมกับทีมผู้เชี่ยวชาญจาก crown agents ซึ่งเป็นสำนักงานที่รัฐสภาอังกฤษตั้งขึ้นมาเพื่อดูแลกฏหมายของรัฐบาล และรัฐวิสาหกิจของประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกกว่า 300 ประเทศรวมทั้งลาวด้วยและ
docons ซึ่งเป็นบริษัทที่ปรึกษาการบริหารโครงการด้านเศรษฐกิจและสังคม

ด้านกฎหมายนั้นในระยะ 3 เดือนแรก ทีมงานเอนก เดนตัน ฮอลล์ ซึ่งประกอบด้วยนักกฏหมายจาก crown agents นักเศรษฐศาสตร์การเงินจาก doconds และตัวเอนกเองรวม 3 คน จะต้องเข้าไปในลาว
เพื่อเก็บข้อมูลและทำการศึกษาถึงปัญหาและอุปสรรคของการใช้กฆหมายต่าง ๆ ที่มีอยู่ในปัจจุบัน
และหาแนวทางในการแก้ไขปัญหาต่อไป

เพื่อเป้าหมายที่จะรัฐและประชาชนของลาวได้เข้าใจระบบเศรษฐกิจและการเงินการคุ้มครองและให้เสรีภาพแก่ลูกค้า นาคาร และบทบาทขอบเขตอำนาจตามกฏหมายของธนาคารกลาง ของรัฐบาลการยอมรับข้อผูกพันและขอบเขตของกฏหมายรวมไปถึงสิทธิในทรัพย์สินทั้งหลายการโอน การแลกเปลี่ยน และความสามารถที่จะหาหลักประกันในเรื่องหนี้สิน และการล้มละลาย

ในขั้นต่อไป ซี่งคาดว่า จะจ้องใช้เวลาติดต่อกันอีก 4 ปี ในการร่าง ต่าง ๆ ดังกล่าวออกมาใช้ เพื่อเป็นพื้นฐานที่สำคัญที่สุดในการให้ความมั่นใจแกนักลงทุน ในการให้ความมั่นใจแก่นักลงทุนและนักธุรกิจจากทั่วทุกประเทศในอันดับต่อไปตามแผนการฟื้นฟูและการพัฒนา
ประเทศของลาวที่กำลังได้รับความช่วยเหลือจากโลกในขณะนี้

จุดที่ทาง ADB เน้นมากที่สุดในระยะนี้ ก็คือการทำให้ระบบการเงินที่อ่อนแอของลาว ให้ได้รับความเชื่อถือ ไว้วางฝใจ จากชาวโลกมากขึ้น โดยการปรับปรุงโครงสร้างระบบการเงินธนาคารกลางและธนาคารพาณิชย์

เมื่องานนี้สำเร็จก็เรียกได้ว่า เอนก เดนตัน ฮอลล์ ได้ทั้งเงินได้กล่องพร้อมกันทีเดียว