ยอดพิมพ์ของหนังสือพิมพ์โดยเฉพาะรายวันนั้นเป็นความลับที่สำคัญมาก

หนังสือพิมพ์รายวันชั้นนำจะควบคุมยอดพิมพ์ให้ใกล้เคียงกับยอดขายอยู่เสมอคือ ถ้าจะมีหนังสือเหลือค้างจากการขายบ้างก็จะควบคุมให้อยู่ในอัตราประมาณไม่เกิน 5 เปอร์เซ็นต์เป็นอย่างมาก

ยอดพิมพ์ของหนังสือพิมพ์จึงถูกใช้เป็นตัววัดความสำเร็จหรือความล้มเหลว และก็ใช้วัดว่าใครจะยิ่งใหญ่กว่าใครด้วย

ความจริงข้อนี้สามารถถามได้จากไทยรัฐ, เดลินิวส์ หรือแม้กระทั่งบางกอกโพสต์ก็เถอะ ย่อมไม่ปฏิเสธแน่ ๆ

ในวงการหนังสือพิมพ์รายวันภาษาไทยนั้น ทุกคนทราบดีว่ายอดพิมพ์ของไทยรัฐสูงเป็นอันดับ 1 ติดตามด้วยอันดับ 2 คือ เดลินิวส์

แต่ไทยรัฐจะมียอดพิมพ์สูงกว่าเดลินิวส์กี่มากน้อยฉบับกลับไม่ค่อยมีใครทราบตัวเลขจริง ๆ ที่จะทราบกันก็คือผู้บริหารของแต่ละฉบับซึ่งก็เป็นเรื่องที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมเปิดเผยให้ฟังเสียอีกด้วย

ว่ากันเข้าใจง่าย ๆ คือต่างฝ่ายต่างต้องสืบเสาะข้อมูลเอาเองนั่นแหละ และก็ต้องสืบเสาะกันทุกระยะเพื่อให้รู้สถานะของคู่แข่งขัน อย่างเช่นไทยรัฐก็ต้องอยากทราบว่าอันดับ 2 อย่างเดลินิวส์นั้นตีตื้นขึ้นมาแล้วหรือยัง หรือข้างฝ่ายเดลินิวส์ก็คงต้องอยากทราบว่าไทยรัฐไปถึงไหนแล้วเป็นธรรมดา

ไทยรัฐนั้นใช้หลาย ๆ วิธีในการตรวจสอบยอดพิมพ์แต่ละช่วงของเดลินิวส์

โดยวิธีที่ใช้บ่อยที่สุดก็คือการส่งสายสืบไปยืนนับจำนวนคันรถที่ใช้บรรทุกหนังสือพิมพ์ออกมาจากโรงพิมพ์ของเดลินิวส์ว่าวันหนึ่ง ๆ ใช้กี่คัน ซึ่งรถแต่ละคันบรรทุกหนังสือพิมพ์กี่ฉบับย่อมไม่ใช่เรื่องยากที่จะคำนวณอยู่แล้ว

วิธีนี้คงใช้บ่อยเกินไป วันดีคืนดีทางฝ่ายเดลินิวส์ก็เลยเอารถเปล่าออกวิ่งเข้า ๆ ออก ๆ ให้หลาย ๆ เที่ยวเข้าไว้

ทางไทยรัฐก็จำเป็นต้องหยุด หันไปใช้วิธีอื่น ซึ่งจะใช้วิธีไหนนั้นคงมิบังอาจบอกเล่าได้

ส่วนการสืบเสาะยอดพิมพ์ไทยรัฐของฝ่ายเดลินิวส์นั้นใช้กันอยู่วิธีเดียวและก็ได้ผลมาก

วิธีที่ว่านี้ก็คือการตรวจสอบเศษกระดาษที่บริษัทหนึ่งรับซื้อมาจากโรงพิมพ์ของไทยรัฐซึ่งรับซื้อกันทุกวันโดยวิธีชั่งกิโลขาย

เศษกระดาษวันหนึ่ง ๆ มีน้ำหนักเท่าใดบวกลบคูณหารตามหลักวิชาของคนที่คร่ำหวอดอยู่ในวงการพิมพ์แล้ว ก็จะทราบได้ไม่ยากว่าไทยรัฐใช้กระดาษเป็นจำนวนเท่าไรในการพิมพ์หนังสือพิมพ์แต่ละวัน บวกลบคูณหารอีกทีก็ออกมาเป็นจำนวนฉบับ

ก็แล้วทำไมฝ่ายเดลินิวส์จึงสามารถทราบยอดเศษกระดาษไทยรัฐทุกวัน?

คำตอบก็คือบริษัทที่เป็นผู้รับซื้อเศษกระดาษของไทยรัฐนั้นเผอิญมีหุ้นส่วนใหญ่คนหนึ่งชื่อประชา เหตระกูล!

และประชา เหตระกูล ก็เผอิญมีตำแหน่งเป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ก็แค่นี้แหละ

หันมาดูด้านรายวันภาษาอังกฤษบ้าง

แน่นอน ยอดพิมพ์อันดับ 1 คงได้แก่บางกอกโพสต์ ตามด้วยเดอะเนชั่น

แต่จะนำหรือตามกันแค่ไหนนั้น ก็มาทำนองเดียวกับยุทธจักรหนังสือพิมพ์รายวันภาษาไทยทุกประการ คือไม่มีใครกี่คนที่ทราบถึงยอดพิมพ์จริง ๆ ของทั้งบางกอกโพสต์และเดอะเนชั่น

"ในแต่ละวันเราใช้กระดาษพิมพ์ในปริมาณซึ่งมากพอจะวางต่อกันจากกรุงเทพฯ ถึงสัตหีบได้" ทางบางกอกโพสต์บอกอย่างนั้น

ใครเก่งคำนวณลองเอาโจทย์ข้อนี้ไปขบคิดดูเองก็แล้วกันว่าบางกอกโพสต์มียอดพิมพ์วันละกี่ฉบับ

อ้อ...อย่าลืมตรวจสอบเส้นทางกรุงเทพฯ-สัตหีบเสียก่อนล่ะ ว่าบางกอกโพสต์เขาหมายถึงว่าต้องเดินทางด้วยถนนเส้นทางไหนบ้าง

เพราะเดี๋ยวนี้มีทางลัดประเดี๋ยวเดียวก็ถึงแล้วหลายสายด้วยกัน