"…ในเรื่องที่ว่าตัวผมเองเข้าไปมีส่วนในการจัดตั้งรัฐบาลนั้น ผมอยากจะทราบว่าผมไปมีส่วนอันนี้ที่ไหน
อย่างไรด้วย
ถ้าจะให้ผลระลึกกลับไปในระยะเวลาในการจัดตั้งรัฐบาลนั้น เป็นช่วงระยะเวลาที่ผมห่วง
และเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังมาก ไปไหนมาไหนก็ห่วงตัวเองมาก ห่วงกองทัพด้วย
เพราะอาจจะมีผลให้มีผู้มาอ้างได้ว่า ผมไปมีส่วนในการจัดตั้งรัฐบาล
ผมจำได้ว่ามีอยู่ครั้งเดียวนะครับ คือเมื่อประมาณวันที่ 9 สิงหาคม ที่จำได้เพราะวันนั้นเป็นวันที่ผู้ใหญ่ต้องไปดูการฝึกคอบบราโกลด์กัน
วันที่ 9 ประมาณ 10 นาฬิกา 50 นาที ผมไปพบท่านายกรัฐมนตรี เพื่อกราบเรียนท่านว่า
ต้องไปดูการฝึกคอบบราโกลด์ ท่านมีความเห็นอย่างไรบ้าง ในการฝึกคอบบราโกลด์ที่ผมสมควรจะได้รับทราบ
เพราะการไปครั้งนี้จะได้พบเพื่อนฝูงมากมาย ทั้งในประเทศและต่างประเทศ จะได้นำข้อคิดเห็นของท่านนายกรัฐมนตรีไปสนทนาหรือหารือกัน
แต่ในวันนั้นเอง ผมได้รับทราบว่า การจัดตั้งรัฐบาลมีปัญหา ที่ว่ามีปัญหา
ผมไม่ทราบว่ามีปัญหาอะไร
จากการที่อยู่กับท่านนายกรัฐมนตรี ผมได้เห็นว่านายกรัฐมนตรีได้โทรศัพท์ไปหาหัวหน้าพรรคการเมือง
กระผมได้ยินท่านพูดอย่างชัดเจนว่า กระผมคิดว่า หมายถึง ตัวท่านนายกฯ นะครับ
บรรดาพรรคการเมืองต่าง ๆ สมควรที่จะใช้เวลาส่วนใหญ่ในการที่จะมาพิจารณาหรือหาหนทางในการที่จะตอบสนอง
ในความต้องการของประชาชน ในการกำหนดนโยบายเพื่อแก้ไขปัญหาของชาติ
ผมคิดว่าบรรดาพรรคการเมืองต่าง ๆ ที่ได้รับเลือกตั้งเข้ามา โดยได้รับความไว้วางใจจากประชาชนนั้น
จะมาวุ่นวายในเรื่องของกระทรวง ทบวง กรม ไหนก็ตามหรือว่าในเรื่องของจำนวนที่นั่งก็ตาม
นั่นเป็นครั้งเดียวที่ผมได้รับทราบ หรือรับรู้
และนายกรัฐมนตรีเองท่านก็ได้ปรึกษาหารือกับผมในเรื่องนี้เช่นเดียวกัว่าสมควรจะทำอย่างไรดี
ผมเองก็บอกว่าท่านพูดไปนั้นถูกต้องแล้ว
เราต้องยึดมั่นในผลประโยชน์ของประชาชน ท่านไม่สามารถจัดตั้งรัฐบาลขึ้นมาด้วยปัญหาหรือด้วยข้อพิจารณาอื่น
ๆ เลย
สิ่งนี้เป็นสิ่งเดียวที่ผมเข้าไปเกี่ยวข้องกับการจัดตั้งรัฐบาลนี้
นอกนั้นผมจำไม่ได้แล้ว ผมไปบีบบังคับใคร ให้เอาทบวง กรมไหน จะให้พรรคการเมืองใด
เข้ามายุ่งเกี่ยวบ้าง…(หอประชุมกองทัพบก/25 สิงหาคม 2529)