แนวไม้ไผ่รวกใช้บรรเทาความรุนแรงของการกัดเซาะชายฝั่งได้ เพราะยังพบว่ายังมีการกัดเซาะชายฝั่งบริเวณที่ไม่มีแนวไม้ไผ่ป้องกัน และมีอัตราการกัดเซาะน้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับแปลงที่ไม่มีแนวป้องกัน

มีการทับถมของตะกอนดินด้านหลังแนวไม้ไผ่อย่างเห็นได้ชัด (อัตราทับถมสูงสุดเฉลี่ย 46 เซนติเมตร ในรอบ 1 ปี) ในขณะที่เกิดการสูญเสียตะกอนดินในแปลงที่ไม่มีแนวไม้ไผ่

แนวไม้ไผ่รวกช่วยชะลอความเร็วของกระแสน้ำได้ นอกจากนี้ยังช่วยลดแรงปะทะของลม ด้านหลังแนวไม้ไผ่รวกได้ในระดับหนึ่ง (ทั้งนี้แนวไม้ไผ่รวกมีความสูงพ้นพื้นดินประมาณ 4 เมตร)

แนวไม้ไผ่ควรปักในระยะไม่เกิน 30 เมตรจากชายฝั่ง

ดินตะกอนที่ทับถมมีธาตุอาหารสูงเหมาะแก่การปลูกพืชและฟื้นฟูป่าชายเลน

ที่มา: ธวัต แทนไฮ, 2549. อ้างจากโครงการจัดทำแผนหลักและแผนปฏิบัติการแก้ไขปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเลบริเวณอ่าวไทยตอนบน กรมทรัพยากรฯ