ถ้าเวที “Role Model” ของนิตยสารผู้จัดการ 360 ํ จำกัดพื้นที่เฉพาะนักบริหารรุ่นใหม่ “โชค บูลกุล” คงได้ควบวัวขึ้นมาเป็นอันดับต้น แม้วันนี้ชื่อชั้นของผู้บริหารฟาร์มโชคชัยยังเป็นรองนักบริหารรุ่นพ่อรุ่นอาบางคน แต่ผู้บริหารอาวุโสหลายคนมองว่าโชคน่าจะเป็น Role Model ได้ในไม่ช้า

“โชคมีจุดยืนที่ชัดเจน รู้ศักยภาพของตัวเอง ทำในสิ่งที่เชี่ยวชาญ ทำงานเป็นระบบ รู้จักผสมผสานความคิดที่เป็นประโยชน์จากคนรุ่นก่อนมาใช้ เป็นคนหนุ่มไฟแรงที่มีวิธีคิดโดดเด่น และมีกระบวนการทำธุรกิจทั้งเชิงรุกและเชิงรับสอดประสานกันดี จนประสบความสำเร็จ มีผลกำไร มีชื่อเสียงโด่งดัง และสร้างแบรนด์ ฟาร์มโชคชัยจนเป็นที่รู้จักแพร่หลาย”

นิวัตต์ จิตตาลาน ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บมจ.บัตรกรุงไทย เป็นหนึ่งในผู้บริหารระดับสูงที่ลงคะแนนให้โชค

ด้วยผลงานของโชคในการบริหารฟาร์มโชคชัย จากวันที่รับช่วงกิจการพร้อม กับหนี้สินกว่า 400 ล้านบาท เป็นเหตุให้ต้องตัดใจขายธุรกิจนมพร้อมดื่มออกไปใน ปี 2537 ทว่า เวลาเพียง 10 กว่าปี กิจการ ฟาร์มโชคชัยมีรายได้เป็นหลักพันล้านบาท จาก 7 บริษัท ซึ่งไม่ได้มีเพียงธุรกิจฟาร์มโคนม แต่ยังมีธุรกิจอาหารสัตว์ ผลิตภัณฑ์ แปรรูปนมและไอศกรีม ร้านอาหาร ธุรกิจท่องเที่ยว ทั้งรีสอร์ตและอะโกรทัวร์ (Agro-tour) ธุรกิจค้าปลีก และธุรกิจอสังหาริมทรัพย์

โคบาลหนุ่มผู้นี้ก็คือผู้ที่ผลักดันจนฟาร์มโชคชัยกลายเป็นฟาร์มโคนมที่ใหญ่ที่สุดฟาร์มหนึ่งในภูมิภาคอาเซียน และมีโคนมมากถึง 5 พันตัว

ความสำเร็จของโชคเริ่มต้นจากวิธีคิดที่เขานิยามว่า “คิดแบบเด็ก ทำแบบผู้ใหญ่” หรือก็คือหลักการที่ว่า “คิดด้วยจินตนาการ แต่ลงมือทำด้วยความเป็นมืออาชีพ”

ไม่ว่าจะเป็นความคิดนำธุรกิจท่องเที่ยวมาใส่ในฟาร์มโคนม หรือการนำบูติกแคมป์มาสร้างไว้เป็นที่ตากอากาศกลางฟาร์มวัว โดยมี wi-fi ทั่วฟาร์ม แม้แต่ความคิดที่จะส่งออกโคนมแข่งกับประเทศที่มีโนว์ฮาว เรื่องโคนมมาหลายชั่วอายุคน อย่างออสเตรเลีย เหล่านี้ล้วนมาจากวิธีคิดแบบเด็ก แต่กลั่นกรองและต่อยอดบนความเป็นผู้ใหญ่

ด้วยความสำเร็จอย่างสูงในการบริหารกิจการฟาร์มโชคชัย โชคกลายเป็นนักบริหาร หนุ่มที่โดดเด่นจนเข้าตาสื่อมวลชนทั้งไทยและต่างประเทศ

ปี 2543 โชคได้รับการจัดอันดับจากนิตยสาร Asia Week ให้เป็น 1 ใน 25 นักธุรกิจรุ่นใหม่ที่ประสบความสำเร็จและน่าจับตามองของเอเชีย ในปี 2543

ปี 2544 โชคได้รับคัดเลือกเพื่อถ่ายทำชีวประวัติ จากรายการ National Geo-graphic Channel ในฐานะ 1 ใน 13 นักธุรกิจรุ่นใหม่ของโลกที่มีรูปแบบและหลักการในการทำธุรกิจที่น่าสนใจ

ปี 2549 โชคได้รับแต่งตั้งจากพระราชินีราเนียแห่งประเทศจอร์แดนให้เป็น 1 ในสมาชิกกลุ่ม Young Global Leaders หรือผู้นำสายพันธุ์ใหม่ของโลก จากเวที World Economic Forum และได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ (ศ.ดร.ธีระ สูตะบุตร)

ปี 2551 โชคได้รับแต่งตั้งเป็นอาจารย์พิเศษร่วมสอนของสถาบันบัณฑิตบริหารธุรกิจศศินทร์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในหลักสูตรการบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์

ปี 2552 โชคได้รับแต่งตั้งเป็นนักทรัพยากรมนุษย์ดีเด่นแห่งประเทศไทย หรือรางวัล Thailand Top 100 HR จากสถาบันทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ปีที่ผ่านมา โชคได้รับปริญญาวิทยาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ (สัตวศาสตร์) จากคณะเกษตรศาสตร์และทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก และยังได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้เป็นกรรมการสภามหาวิทยาลัยผู้ทรงคุณวุฒิของมหาวิทยาลัยมหิดล ด้วยวัยเพียง 43 ปี

“ทำอะไรก็ตาม ถ้าเราทำในช่วงวิกฤติแล้วเราทำได้ โลกจะจดจำเรา” โชคเคยพูดไว้ในรายการโทรทัศน์

จากรางวัลต่างๆ ความสำเร็จในการบริหารงานของโชคถือว่าเป็นที่ประจักษ์แล้ว แต่หากมองในแง่ธุรกิจ บวกกับโอกาสในการขยายธุรกิจ สื่อมวลชนหลายคนมักตั้งคำถาม ถึงอนาคตฟาร์มโชคชัย ว่ามีแผนที่จะขยายเป็นอาณาจักรเหมือนซีพีบ้างหรือไม่!?!

ราว 5 ปีก่อน โชคเคยให้คำตอบเอาไว้เช่นนี้... “บางทีเราต้องถามเป้าหมายชีวิตเราด้วย ว่าจะทำทำไม อย่างที่สตีฟ จ็อบส์บอกว่า ยอดขายแอปเปิลสู้พีซีไม่ได้ แต่เราสนุกน่ะ นั่นหมายความว่า เวลาทำงานคุณต้องเอ็นจอยด้วย คุณจะเป็นบิล เกตส์แต่มีคน ไม่ชอบคุณ เพราะคุณเป็นเจ้าพ่อ คุณผูกขาดธุรกิจ คุณครอบงำคนตั้งไม่รู้กี่ล้านคนบนโลก มีความสุขไหม ผมว่าคงไม่สู้คุณสร้างแอปเปิลมาแล้วทำให้คอมพิวเตอร์มันเมกเซ้นส์ดีกว่า”

ในวันนั้น เขาบอกว่าความท้าทายของเขาคือการประกอบธุรกิจภายใต้ทฤษฎีเศรษกิจ พอเพียงท่ามกลางกระแสทุนนิยม เพราะเศรษฐกิจพอเพียงคือสติที่จะช่วยลดความเสี่ยงในการทำธุรกิจ และเศรษฐกิจพอเพียงจะช่วยเสริมภูมิคุ้มกันให้ผู้ประกอบการสามารถฝ่าฟันระบบทุนนิยมแบบสุดขั้วของโลก

มาถึงวันนี้ กรรมการผู้จัดการกลุ่มฟาร์มโชคชัยเชื่อว่า ธุรกิจของเขามี “ภูมิคุ้มกัน ความเสี่ยง” ดีแล้ว

ด้วยเหตุนี้ โชคจึงไม่ได้ถูกยกย่องให้เป็นเพียง Role Model สำหรับนักธุรกิจรุ่นใหม่ แต่เขากลายเป็นสัญลักษณ์ของนักธุรกิจรุ่นใหม่ที่ยึดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเป็นแนวทาง