Search Resources
 
Login เข้าระบบ
สมัครสมาชิกฟรี
ลืมรหัสผ่าน
 
  homenewsmagazinecolumnistbooks & ideaphoto galleriesresources50 managermanager 100join us  
 
 


bulletToday's News
bullet Cover Story
bullet New & Trend

bullet Indochina Vision
bullet2 GMS in Law
bullet2 Mekhong Stream

bullet Special Report

bullet World Monitor
bullet2 on globalization

bullet Beyond Green
bullet2 Eco Life
bullet2 Think Urban
bullet2 Green Mirror
bullet2 Green Mind
bullet2 Green Side
bullet2 Green Enterprise

bullet Entrepreneurship
bullet2 SMEs
bullet2 An Oak by the window
bullet2 IT
bullet2 Marketing Click
bullet2 Money
bullet2 Entrepreneur
bullet2 C-through CG
bullet2 Environment
bullet2 Investment
bullet2 Marketing
bullet2 Corporate Innovation
bullet2 Strategising Development
bullet2 Trading Edge
bullet2 iTech 360°
bullet2 AEC Focus

bullet Manager Leisure
bullet2 Life
bullet2 Order by Jude

bullet The Last page








 
นิตยสารผู้จัดการ 360 องศา ตุลาคม 2553
จังหวัดนิญเถวิ่น             
โดย เจษฎี ศิริพิพัฒน์
 


   
search resources

International




นิญเถวิ่นเป็นจังหวัดชายทะเล อยู่ในเขตภาคกลางตอนล่างของเวียดนาม

ภูมิศาสตร์ในส่วนแผ่นดินใหญ่ จังหวัดนิญเถวิ่น ตั้งอยู่ภายในเขตเส้นรุ้ง 11 ํ18’-11 ํ10’ เหนือ และเส้นแวง 108 ํ 39’-109 ํ14’ ตะวันออก
- ทิศเหนือติดจังหวัดค้าญหว่า
- ทิศใต้ติดจังหวัดบิ่ญเถวิ่น
- ทิศตะวันตกติดจังหวัดเลิมโด่ง
- ทิศตะวันออกมีฝั่งทะเลยาว 105 กม.

จังหวัดนิญเถวิ่น ล้อมรอบด้วยภูเขาสามด้านและด้านหนึ่งติดทะเล ทิศตะวันตกเป็นเขตภูเขาสูงติดนครด่าหลาต (จังหวัดเลิมโด่ง) ทิศเหนือและทิศใต้มีเทือกเขาสองเทือกยื่นออกสู่ทะเล ระหว่างจังหวัดและชายทะเลเป็นเขตที่ราบแห้งแล้ง จึงได้รับสมญานามว่าพื้นที่ตะวันตกไกลของเวียดนาม เนื้อที่ของจังหวัดเป็นเขตภูเขาสูง 63.2% เขตเนินเขา 15.4% และเขตที่ราบ 22.4%

จังหวัดนิญเถวิ่น มีแม่น้ำลำธารหลายสาย แต่สายใหญ่ที่สุดคือแม่น้ำก๊าย ถ้านับทั้งปากแม่น้ำต่างๆ คือ แม่น้ำเมลาม แม่น้ำสัต แม่น้ำอง แม่น้ำจ๊า แม่น้ำลู และแม่น้ำกวาว ระบบแม่น้ำก๊าย ก็จะมีความยาว 246 กม. นอกจากระบบนี้ จังหวัดนิญเถวิ่น ยังมีแม่น้ำอีกบางสายเช่น แม่น้ำเตริว แม่น้ำกว๊านแถ แม่น้ำบ่าเริวด้วยความยาวรวม 184 กม.

เนื้อที่ รวมทั้งจังหวัด 336,308.24 เฮกตาร์ แบ่งเป็น
- ที่ดินอยู่อาศัย 2,681 เฮกตาร์
- ที่ดินเกษตรกรรม 60,373 เฮกตาร์
- ที่ดินป่าไม้ 157,302 เฮกตาร์
- ที่ดินใช้เฉพาะ 11,518 เฮกตาร์
- ที่ดินยังไม่ใช้ 104,132 เฮกตาร์

ประชากร 573,925 คน (สำรวจ 10 มิถุนายน 2552)

การบริหาร จังหวัดนิญเถวิ่น ประกอบด้วย 1 นครและ 6 อำเภอ
1. นครฟานราง-ทาปจ่าม มี 15 ย่านและ 1 ตำบล
2. อำเภอบ๊ากอ๊าย มี 9 ตำบล
3. อำเภอนิญเถวิ่น มี 1 เมืองและ 7 ตำบล
4. อำเภอนิญเฟือก มี 1 เมืองและ 8 ตำบล
5. อำเภอนิญเซิน มี 1 เมืองและ 7 ตำบล
6. อำเภอเถวิ่นบั๊ก มี 6 ตำบล
7. อำเภอเถวิ่นนาม มี 8 ตำบล
(รวมทั่วทั้งจังหวัดนิญเถวิ่น มี 64 หน่วยบริหารระดับตำบล ประกอบด้วย 46 ตำบล 15 ย่าน และ 3 เมือง)

ประวัติ
วันที่ 20 พฤษภาคม 2444 ผู้มีอำนาจเต็มอินโดจีน ออกกฤษฎีกาก่อตั้งจังหวัดฟานราง เมืองเอกก็คือฟานราง

ปี 2456 ยกเลิกจังหวัดฟานราง ส่วนทิศเหนือผนวกเข้าจังหวัดค้าญหว่า ส่วนทิศใต้อยู่ในจังหวัดบิ่ญเถวิ่น ปี 2501 จังหวัดนิญเถวิ่น ประกอบด้วย 3 อำเภอ(24 ตำบล) คืออำเภอทาญหาย อำเภออานเฟือก อำเภอบื๋วเซิน

ก่อน 16 เมษายน 2518 จังหวัดนิญเถวิ่น ประกอบด้วย 5 เขต คือ เขตทาญหาย เขตอานเฟือก เขตบื๋วเซิน เขตยูลอง และเขตซงฟา

หลัง 30 เ.มษายน 2518 ได้มีการผนวกนิญเถวิ่นกับบิ่ญเถวิ่น เตวียนดึ๊ก เลิมโด่ง เป็นจังหวัดเถวิ่นเลิม

เดือนกุมภาพันธ์ 2519 ให้รวมจังหวัดนิญเถวิ่น บิ่ญเถวิ่น และบิ่ญตุย ตั้งเป็นจังหวัดเถวิ่นหาย

วันที่ 26 ธันวาคม 2534 มติที่ประชุมรัฐสภาสมัยที่ 8 ครั้งที่ 10 ให้แบ่งจังหวัดเถวิ่นหาย เป็น 2 จังหวัดคือจังหวัดบิ่ญเถวิ่น และจังหวัดนิญเถวิ่น

พลเมือง-วัฒนธรรม จังหวัดนิญเถวิ่น เป็นพื้นที่ดำรงชีพของคนเวียดนามโบราณพื้นที่หนึ่ง นักโบราณคดีได้ขุดพบโบราณวัตถุมากมายที่เญินหาย กระดูกคนโบราณพร้อมด้วยเครื่องใช้ทำด้วยหินหรือเหล็ก อยู่ในอารยธรรมซาหวิ่ญ ห่างจากปัจจุบันประมาณ 2,500 ปี นิญเถวิ่น ยังเป็นสถานที่เก็บรักษามรดกมีค่าของวัฒนธรรมจัมปา ประกอบด้วยตัวหนังสือ เพลงพื้นเมือง และศิลปะฟ้อนรำ การแต่งกาย และอาชีพทอผ้าด้วยมือ ศิลปะสถาปัตยกรรม และรูปแกะสลัก

เศรษฐกิจ จังหวัดนิญเถวิ่น มีเขตน่านน้ำทะเลกว้าง 18,000 ตร.กม. เป็นพื้นที่ประมงสำคัญแห่งหนึ่งของเวียดนามด้วยสัตว์น้ำ 500 ชนิด อนุญาตให้จับได้ปีละ 5-6 หมื่นตัน จังหวัดนิญเถวิ่น เป็นท้องถิ่นผลิตเกลือใหญ่ที่สุดของประเทศ ด้วยปริมาณการผลิต 130,000 ตัน/ปี มีโรงงานผลิตเกลือขนาดใหญ่ เช่น โรงงานก่าน้า โรงงานเฟืองกึ่ว

นอกจากนั้นการท่องที่ยวก็เป็นศักยภาพของจังหวัดด้วยชายทะเลสวยงาม

ข้อมูลจาก Wikipedia ภาษาเวียดนาม วันที่ 4 กันยายน 2553   




 








upcoming issue

จากโต๊ะบรรณาธิการ
past issue
reader's guide


 



home | today's news | magazine | columnist | photo galleries | book & idea
resources | correspondent | advertise with us | contact us