ท่านผู้อ่านหลายท่านอาจสงสัยอยู่ในใจว่าระยะหลัง นิตยสารผู้จัดการ 360º ให้ความสำคัญกับประเทศเพื่อนบ้านอย่างสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวมากเป็นพิเศษ

เป็นเรื่องจริงครับ เพราะผมเชื่อว่าแม้ในประเทศไทยจะมีบุคลากรที่ได้ไปร่ำเรียนถึงเมืองนอกเมืองนา กลับมาทำงานอยู่ในประเทศมากมาย

เรารู้จักเรื่องราวของประเทศที่อยู่ห่างไกลอย่างอเมริกา ยุโรป หรือประเทศใหญ่ๆ ในเอเชีย อย่างญี่ปุ่น เกาหลี จีน อินเดียเป็นอย่างดี

แต่ประเทศที่อยู่ติดกับเรา มีความคล้ายคลึงกับเรามากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นด้านภาษา ขนบธรรมเนียม วัฒนธรรม วิถีชีวิต ความเป็นอยู่ของผู้คน อย่าง สปป.ลาวนั้น

คนไทยรู้จักลาวน้อยมาก???

และไม่เฉพาะแค่ลาว แต่ประเทศที่มีชายแดนติดกับเราอีก 2 ประเทศ อย่างกัมพูชา และพม่า แม้แต่มาเลเซีย เราก็แทบจะไม่รู้จักเขาเลย

คนในประเทศเหล่านี้หลายคนเขาสามารถพูดภาษาไทยได้ บางคนอ่านภาษาไทยออกติดตามข้อมูลข่าวสารจากประเทศไทย รู้จักดีว่าสยามพารากอนหรูหราขนาดไหน ภูเก็ต เชียงใหม่สวยงามเพียงใด

แต่คนไทยส่วนใหญ่กลับไม่รู้จักเขาเลย

หนำซ้ำ ความไม่รู้จักทำให้เกิดทัศนคติที่ผิดๆ

อย่างที่เคยเรียนกับท่านผู้อ่านไปหลายครั้งแล้วว่า ในพื้นที่นี้การที่เราไม่รู้และมีทัศนคติที่ผิดๆ กับประเทศเหล่านี้ ไม่เป็นเรื่องที่ดีต่อประเทศของเราเองในอนาคต

โดยเฉพาะในอีก 5 ปีข้างหน้า เมื่อประชาคมอาเซียน (AEC) มีผลบังคับใช้อย่างเป็นทางการ ประเทศเพื่อนบ้านเหล่านี้จะมีส่วนช่วยสนับสนุนการเติบโตของประเทศไทยได้ หากเราเข้าใจวางยุทธศาสตร์ความร่วมมือที่ถูกต้อง และพร้อมที่จะทำงานร่วมกับเขาอย่างจริงใจ

คงต้องเน้นคำอย่างจริงใจด้วยนะครับ

นิตยสารผู้จัดการ 360º เป็นเพียงสื่อสิ่งพิมพ์รายเดือนเล็กๆ ฉบับหนึ่ง แต่ก็อยากจะเข้ามามีบทบาทในการนำเสนอข้อมูลเพื่อสร้างความเข้าใจในจุดนี้

ดังนั้น หลังจากนี้จะไม่เฉพาะแค่ลาวเพียงประเทศเดียว แต่เราจะมีเนื้อหาที่เกี่ยวกับประเทศเพื่อนบ้านอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นกัมพูชา พม่า และมาเลเซียมานำเสนอให้ผู้อ่านได้รับทราบอย่างต่อเนื่อง

ผมเคยบอกไว้แล้วว่า ในภูมิภาคที่กำลังมีการเปลี่ยนแปลงสูงอย่างอาเซียนนั้น หากเราวางยุทธศาสตร์ผิดๆ หลงคิดว่าการมีที่ตั้งทางภูมิศาสตร์อยู่ตรงกลางเพียงอย่างเดียว เป็นข้อได้เปรียบที่สูงที่สุดของไทย

เป็นเรื่องที่ผิดอย่างมหันต์

ประเทศไทยเปรียบเสมือนไข่แดงที่อยู่ในวงล้อมของไข่ขาว สักวันหนึ่ง หากไข่ขาวแยกตัวออกไป เราจะกลายเป็นประเทศที่โดดเดี่ยว

เราคงไม่อยากให้เกิดสภาพเช่นนั้นขึ้น

ดังนั้น บทบาทใดที่เราพอจะทำได้ เราจะพยายามทำอย่างเต็มที่ครับ

ปัณฑพ ตั้งศรีวงศ์