ต้องถือว่างานแสดงการจัดสวนครั้งใหม่ Late Show Gardens ที่จัดขึ้นในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงของปี 2009 ที่โซโนมา รัฐแคลิฟอร์เนีย ได้หลุดพ้นจากการเน้นเฉพาะแนวคิดเรื่อง “สีเขียว” ไปไกลโขแล้ว เพราะสามารถผสมผสานประเด็นร้อนต่างๆ อาทิ ความแห้งแล้ง และภาวะโลกร้อนให้กลมกลืนกับแนวคิดเกี่ยวกับความยั่งยืนและประสบการณ์อันเป็นแรงบันดาลใจในการจัดสวนได้อย่างเหมาะเจาะ โดยกลั่นกรองนักออกแบบแถวหน้าของแถบเวสต์โคสต์มาชุมนุมกันพร้อมหน้า ทุกคนลงความเห็นไปในทางเดียวกันว่า ตอนนี้ไม่มีใครสงสัย หรือเคลือบแคลงแนวคิดยั่งยืนอีกต่อไป ทุกคนยอมรับแล้วว่า ความยั่งยืนเป็นพื้นฐานหลักของงานออกแบบที่สวยงามและกระตุ้นจิตสำนึกได้เป็นอย่างดี

งาน Late Show Gardens ใช้ท้องฟ้าโปร่งโล่งในปลายฤดูใบไม้ร่วงเป็นหลังคาการจัด แสดงตลอดทั้ง 3 วัน Robin Parer ผู้จัดงานเล่าว่า นักออกแบบที่เข้าร่วมต่างใช้หัวข้อการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ ผิวดิน ความแห้งแล้ง และการนำทรัพยากรกลับมาใช้ใหม่เป็นสื่อในการนำเสนองานของตน

เพื่อตอบสนองเป้าหมายของผู้จัดที่ต้องการให้ “ศิลปะสร้างความมีชีวิตชีวาให้กับงานแสดง” นักออกแบบสวนและศิลปินอย่าง Shirley Watts จึงสร้างสรรค์ผลงานการจัดสวนของเธอเป็น bee-themed garden ด้วยเหตุผลที่ว่า

“ดิฉันไม่สามารถทำร้ายสิ่งแวดล้อมได้อีกต่อไป สิ่งสำคัญคือ เราต้องตระหนักให้ได้ว่า ต้องตอบสนองต่อความสวยงามและความเพลิด เพลินด้วย”

สวนของเธอจึงเป็นมิตรกับผึ้งน้อยและให้ร่มเงาในเวลาเดียวกันด้วย อาหารสำหรับผึ้งน้อยจะวางอยู่ใต้ร่มเงาของฉากรูปทรงซุ้มโค้งทำด้วยไม้เรดวูดและ Nomex ซึ่งเป็นวัสดุสีอำพัน คล้ายรังผึ้ง (ดูภาพประกอบ)

ส่วน Suzanne Biaggi ประติมากรและนักออกแบบกับ Patrick Picard นักออกแบบภูมิทัศน์ช่วยกันต้อนรับแขกผู้มาเยือนของพวกเขาด้วย “Future Feast in the Garden of Flow/Accumulation” ซึ่งเป็นสวนที่มีแนวคิดเกี่ยวกับธรรมชาติ วัฏจักรของธรรมชาติ และช่วงเวลาที่หยุดชะงักงัน

ทั้งสองใช้เทคโนโลยีของหลังคาสีเขียวสรรค์สร้างโต๊ะจัดเลี้ยงขนาด 16 ที่นั่งขึ้น โดยบริเวณกลางโต๊ะใช้สีเขียวของผักประดับตกแต่ง จากนั้นมีร่องน้ำพาดผ่านตรงกลางโต๊ะเพื่อให้น้ำไหลลงไปสู่แหล่งน้ำในสวนซึ่งจะนำไปใช้ในระบบชลประทานต่อไป (ดูภาพประกอบ)