เคยมีคำกล่าวเชิงประชดประชันออกมาว่า "เมื่อ 50 ปีก่อน คู่แข่งของประเทศไทยคือญี่ปุ่น แต่ 30 ปีต่อมา คู่แข่งของไทยเปลี่ยนเป็นเกาหลี มาถึงวันนี้มีแนวโน้มว่าประเทศไทยอาจจะต้องไปแข่งกับลาว เขมร พม่า เวียดนามแทน"

ถ้าดูจากสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในประเทศไทยปัจจุบัน คำกล่าวเชิงประชดประชันข้างต้น ดูเหมือนจะเป็นจริง

ความหมายของคำว่า "คู่แข่ง" ในคำกล่าวข้างต้น ให้น้ำหนักไปในเรื่องการแข่งขันทางเศรษฐกิจ

มีประเด็นที่น่าสนใจประการหนึ่งก็คือว่า หากย้อนกลับไป 30-50 ปี ไม่ว่าจะเป็นญี่ปุ่น หรือเกาหลีเป็นประเทศประชาธิปไตยทุนนิยม มีพรรคการเมือง ไม่แตกต่างจากประเทศไทย

มีทั้งการคอร์รัปชั่น มีการประท้วงตามท้องถนนกันอย่างมากมาย มีการยุบสภา เปลี่ยนแปลงผู้บริหารประเทศบ่อยครั้ง

แต่ไม่ว่าจะมีการขัดแย้งในการบริหารงานกันอย่างไร แต่การวางยุทธศาสตร์ชาติ เพื่อความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจของประเทศ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง

เคยยึดเป้าหมายเอาไว้อย่างไร ทุกคนที่ขึ้นมาทำหน้าที่บริหารก็ยังยึดอยู่กับเป้าหมายนั้น

หากย้อนกลับมามองประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งอยู่ในภาวะ "ปิดประเทศ" มายาวนาน และกำลังอยู่ในกระบวนการ "เปิดประเทศ"

ในช่วงปิดประเทศนั้น การบริหารประเทศเดินหน้าไปอย่างต่อเนื่อง ไม่มีการหยุดชะงัก หรือถดถอย

เปรียบเทียบกับประเทศไทย นับตั้งแต่เริ่มมีนายกรัฐมนตรีจากภาคเอกชนขึ้นมาบริหารประเทศเมื่อประมาณ 20 ปีที่แล้วต่อเนื่องมาถึงวันนี้

ไม่เคยมีนโยบายอะไรที่สามารถเดินหน้าได้อย่างต่อเนื่อง เพราะขึ้นอยู่กับใครได้ขึ้นมาบริหารประเทศ ก็จะหยิบยกสิ่งที่ตนเองได้เคยหาเสียงเอาไว้ขึ้นมาเป็นนโยบาย พอเปลี่ยนแปลงรัฐบาลมีคนใหม่ขึ้นมาแทนก็เปลี่ยนอีก

ไม่นับสถานการณ์ความขัดแย้งในบ้านเมืองที่นับวันยิ่งรุนแรงมากขึ้น มากขึ้น

ทำให้ประเทศไทยทุกวันนี้กำลังอยู่ในภาวะ "ถดถอย" อย่างไม่น่าจะที่จะเกิดขึ้น

นิตยสารผู้จัดการ 360ํ เป็นเพียงสื่อรายเดือนที่เน้นเนื้อหาทางด้านเศรษฐกิจ เรามิอาจที่จะวิพากษ์วิจารณ์เหตุการณ์ หรือสถานการณ์ที่กำลังดำเนินอยู่ในประเทศไทย รวมถึงการวิเคราะห์เพื่อหาทางออกให้กับสถานการณ์เหล่านี้ เพราะเราไม่ถนัด

สิ่งที่เราทำได้ในสถานการณ์เช่นนี้คงเป็นเพียงการให้ข้อมูล โดยเฉพาะข้อมูลของประเทศรอบบ้านว่า พวกเขาเหล่านั้นกำลังเดินหน้าไปอย่างไร

หวังเพียงว่า อย่างน้อยข้อมูลเหล่านี้น่าจะให้แง่คิดกับใครบางคนที่มีส่วนรับผิดชอบกับสถานการณ์ของบ้านของเมืองในขณะนี้ ได้ตระหนักเอาไว้บ้าง

ปัณฑพ ตั้งศรีวงศ์