สรุปปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะจากมุมมองของภาคเอกชนที่ต้องการให้ภาครัฐเร่งประสานงานแก้ไขปัญหาให้พวกเขา โดยแยกตามความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้านดังนี้

1. ด้านไทย-ลาว

- ภาครัฐควรเร่งให้มีการจัดทำผังเมืองรวมโดยด่วน พร้อมทั้งกำหนดแผนยุทธศาสตร์เชิงรุกเพื่อแก้ไขปัญหาล่วงหน้า

- ต้องเร่งเจรจาแก้ไขปัญหาการจัดเก็บภาษีระหว่างแดน เนื่องจากปัจจุบันมีอัตราการจัดเก็บไม่เท่ากัน ไม่มีมาตรฐาน ขึ้นกับความพึงพอใจของเจ้าหน้าที่

- ด้านโลจิสติกส์ ควรเตรียมลงทุนสร้างศูนย์กระจายสินค้าที่ อ.เชียงของด้วย เพื่อไม่ให้เป็นเพียงเส้นทางผ่านไปยังแขวงบ่อแก้ว เพียงอย่างเดียว

- ด้านการพัฒนาฝีมือแรงงานจากแรงงานไร้ฝีมือ เป็นแรงงานฝีมือด้านโลจิสติกส์

- ปัญหาด้านการจราจร และมลภาวะที่จะเกิดขึ้นตามมา หลังจากมีสะพาน หรือคลังสินค้า

- ปัญหาด้านสังคมที่จะตามมา เช่น ปัญหาขาดการวางผังเมืองรวม ปัญหาขยะ อาชญากรรม เป็นต้น

2. ด้านไทย-จีน

- ภาครัฐต้องเร่งเจรจา หาทางแก้ไขปัญหาเรื่องกฎเกณฑ์และระเบียบกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการส่งออกสินค้าไปยังจีน เนื่องจากมีกฎระเบียบที่ยุ่งยากซับซ้อน ไม่มีมาตรฐานที่ชัดเจน

- ภาครัฐต้องเร่งเจรจาแก้ไขปัญหาเรื่องการจำกัดโควตาสินค้าในการส่งสินค้าเข้าจีน เนื่องจากปัจจุบันถูกผูกขาดโดยกลุ่มทุนรายใหญ่เพียงไม่กี่กลุ่ม ที่อาศัยความสัมพันธ์กับเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นของจีนเป็นหลัก

- ภาครัฐต้องเร่งประสานงานและแก้ไขปัญหา เรื่องการอำนวยความสะดวกในเรื่องหนังสือเดินทางระหว่างกันให้คล่องตัวมากขึ้น

- การค้าเสรีไทย-จีน (FTA) ยังไม่สามารถทำได้เต็มรูปแบบ เนื่องจากติดปัญหาเรื่องกฎระเบียบของท้องถิ่นของจีน ทำให้ต้องเสียเวลาส่งสินค้าผ่านพม่า และลาวก่อน ทำให้ต้นทุนสินค้าเพิ่มมากขึ้น

3. ด้านไทย-พม่า

- ภาครัฐควรจะจัดบูรณาการหน่วยงานชายแดนทั้งหลาย เช่น ศุลกากร ตรวจคนเข้าเมือง ฝ่ายปกครอง ฝ่ายทหาร ตำรวจ ให้ทำงานเป็นเอกภาพ ลดขั้นตอนการทำงานและเอื้ออำนวยความสะดวกต่อภาคเอกชนให้มากขึ้น มากกว่าการจ้องจับผิด

- ภาครัฐควรเร่งเจรจา แก้ไขปัญหาเรื่องระบบการซื้อขายสินค้าและการชำระเงินให้ผ่านระบบธนาคารตามระบบสากล

- ควรส่งเสริมและปรับปรุงเส้นทาง R3b (แม่สาย-ตองยี-เชียงตุง) ระยะทาง 475 กม. เพื่อเป็นช่องทางเสริมด้านการค้า การลงทุน และการท่องเที่ยวพร้อมกัน