มีผู้อ่านท่านหนึ่งส่งหนังสือที่ชื่อ "คู่มือเกษตรกรรมธรรมชาติ" มาให้อ่าน ซึ่งเมื่อพลิกดูเฉพาะเนื้อหาโดยละเอียดแล้วก็พบว่าเหมาะสมสำหรับการนำมาเสนอต่อกับท่านผู้อ่านในพื้นที่แห่งนี้ ณ จังหวะเวลานี้ เนื่องจากมีเนื้อหาที่สอดคล้องกับเรื่องจากปกของนิตยสารผู้จัดการ 360 ํ ฉบับนี้ที่เน้นเรื่องการแก้ไข หรือการจัดการกับปัญหาขยะอยู่พอดี

หนังสือ "คู่มือเกษตรกรรมธรรมชาติ" เล่มนี้จัดพิมพ์เผยแพร่โดย "ศูนย์เกษตรกรรมธรรมชาติหนองจอก" ซึ่งเป็นเครือข่ายหนึ่งของ "มูลนิธิสุขภาพไทย"

การนำเสนอเนื้อหาภายในเล่ม ใช้ภาพประกอบกับข้อความสั้นๆ แต่ละหัวข้อจบภายใน 1 หน้า ซึ่งถือเป็นการสื่อสารที่ทำให้คนอ่านสามารถเข้าใจเรื่องราวได้โดยง่าย ตรงกับกลุ่มเป้าหมาย ซึ่งเป็นเกษตรกรชาวไทยที่ส่วนใหญ่ร่ำเรียน มาไม่สูงมากนัก

เนื้อหาที่นำเสนอ ความจริงแล้วก็คือวิถีชีวิตดั้งเดิมของคนไทย ที่อาศัยภาคการเกษตรเป็นแหล่งผลิตพืชผลเพื่อหล่อเลี้ยงครอบครัว เพียงแต่วิถีชีวิตเหล่านี้เริ่มเลือนหายไป หลังจากภาคการเกษตรของไทยมีการนำหลักการตลาดเข้ามาใช้ ทำให้มีความพยายามเร่งเพิ่มผลผลิตโดยอาศัยสารเคมี เพื่อมุ่งขายเป็นหลัก มากกว่าใช้ในชีวิตประจำวันแล้วที่เหลือค่อยขายเหมือนสมัยก่อน

เกษตรกรในยุคนั้นมีการประยุกต์ใช้หลักธรรมชาติให้เข้ามาดูแลธรรมชาติอย่างได้ผล เพื่อให้ได้ผลผลิตที่ปลอดภัย สามารถบริโภคได้อย่างไม่ต้องหวาดระแวงต่อสารเคมีตกค้างที่นำมาสู่ปัญหาสุขภาพอื่นๆ เหมือนในยุคปัจจุบัน

ครั้งหนึ่งเราเคยกล่าวอย่างภาคภูมิใจในวิถีชีวิตดั้งเดิม แบบนี้ว่าเป็น "ภูมิปัญญาไทย" เริ่มมีความพยายามที่จะนำภูมิปัญญานี้กลับมาใช้อีกครั้ง เพื่อให้ประเทศไทยเป็นประเทศ เกษตรกรรมที่ประกอบการเกษตรแบบยั่งยืน

แต่ก็ต้องมาสะดุด เมื่อเริ่มกลับมาย้อนอ่านแบบละเอียด ทุกหน้า โดยเฉพาะเนื้อหาที่บรรจุไว้ในหน้า 3 ของหนังสือ

โดยเฉพาะเนื้อความที่ว่า "แปลจากภาษาลาว จัดพิมพ์ โดย เจวีซี ลาว"

ทำให้เกิดข้อสงสัยขึ้นมาในหัวทันทีว่า ณ เวลานี้ ถึงคราวที่แม้แต่หนังสือที่พูดถึงวิถีชีวิตดั้งเดิมของเรา ซึ่งเป็นภูมิปัญญาของเรา แต่เรากลับไม่มีปัญญาที่จะหาตำรับตำราเพื่อมาศึกษาเรียนรู้ได้แล้วหรือ

ความพยายามที่จะส่งเสริมการนำ "ภูมิปัญญาไทย" กลับมาใช้ใหม่ที่หลายๆ ฝ่ายรณรงค์กันมาตลอดเวลานั้น กลับต้องไปอาศัยองค์ความรู้จากประเทศเพื่อนบ้านเช่นนั้นหรือ

หรือความพยายามนี้ไปสะดุดหรือขัดกับผลประโยชน์ของเครือข่ายอุตสาหกรรมการเกษตรรายใหญ่ ที่กำลังครอบงำ วิถีชีวิตเกษตรกรในปัจจุบัน ให้ต้องใช้แต่สารเคมี

จึงมีความพยายามที่จะปิดกั้นเรื่องราวดีๆ ที่เคยมีมาในอดีต ไม่ให้ปรากฏออกมาให้คนเห็นทั่วไปได้ง่ายนัก

เรื่องนี้น่าคิดนะครับ!!!