ทุกวัน…ตั้งแต่เช้าจรดบ่ายในห้องค้าหลักทรัพย์ของบริษัทหลักทรัพย์ยูเนี่ยน จะคึกคักไปด้วยผู้คนที่มานั่งเฝ้าดูการเคลื่อนไหวราคาหุ้นตัวต่าง ๆ ที่จดทะเบียนในตลาด หนึ่งในนั้นเป็นชายร่างสูงมีอดีตเป็นเลขาธิการพรรคการเมืองใหญ่ และรัฐมนตรีกระทรวงพาณิชย์ บุคลิกของเขาบ่งบอกถึงความเป็นคนใจดี ตื่นตัวต่อการเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ตลอดเวลา บุคคลคนนั้นคือ โกศล ไกรฤกษ์ ผู้หลงใหลการลงทุนในตลาดหลักทรัพย์ด้วยเหตุผลสั้น ๆ ว่า "ผมมีเวลาว่างมาก" แต่เหตุผลเบื้องลึกที่ซ่อนตัวอยู่ภายในความนึกคิดที่จูงใจให้เขาเข้ามาสู่วงการนักลงทุนหลักทรัพย์ที่ในภายหลังเขาได้ยอมรับกับ "ผู้จัดการ" ว่า เป็นเพราะเห็นว่าเป็นแหล่งในการกระจายโภคทรัพย์สู่มหาชนที่น่าจะช่วยกันทะนุถนอม และพัฒนาให้กว้างขวางมากยิ่งขึ้น… เหตุผลของเขาเจือปนด้วยอุดมคติแบบนักการเมืองยังอัดแน่นอยู่ ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องของผลประโยชน์ทางธุรกิจ

หลายคนที่เข้าสู่วงการค้าหุ้น มองว่า เขาเข้ามาในวงการด้วยภูมิหลังที่ได้เปรียบกว่าคนอื่นๆ ด้วยครั้งหนึ่งในฐานะเป็นรัฐมนตรีกระทรวงพาณิชย์ที่มีโอกาสรู้ข้อมูลของบริษัทต่าง ๆ ทั้งด้านลึกและด้านกว้าง ซึ่งแน่นอนว่าย่อมนำมาใช้เป็นบรรทัดฐานประกอบการตัดสินใจได้ดี ซึ่งเขาก็ยอมรับในจุดนี้มากทีเดียว แต่สิ่งนี้ก็เป็นเพียงปัจจัยเดียวเท่านั้น ซึ่งไม่ได้หมายความว่า การตัดสินใจลงทุนของเขาจะไม่ล้มเหลวเสียเลย

"ก่อนผมเข้ามาลงทุนในตลาด ผมใช้เวลาศึกษาหุ้นแต่ละตัวและเกมการเล่นต่าง ๆ ในตลาดหุ้นอยู่ 5 วัน" เขากล่าวกับ "ผู้จัดการ" เหมือนกับต้องการจะชี้ให้เห็นว่าเขาเข้ามาลงทุนแบบมีการเตรียมตัวศึกษาด้วยตนเอง มิใช่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

เมื่อถูกถามถึงเทคนิคการลงทุนและตอบอย่างไม่ปิดบังเลยว่า เขาเชื่อมั่นในกฎเกณฑ์การวิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานของหุ้นแต่ละตัว โดยอาศัยข้อมูลบางส่วนจากอดีตที่เขาเคยรู้มา เขาไม่มีความเห็นในเรื่องการใช้เทคนิคทางกราฟเป็นเครื่องมือในการตัดสินใจลงทุนที่กลุ่ม TECHNICAL INVESTOR CLUB ใช้อยู่ ด้วยเหตุผลสั้น ๆ ว่า "ผมไม่มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องนี้เลย"

ความที่เชื่อมั่นในกฎเกณฑ์วิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานหุ้น เขาจึงใช้เวลานานพอสมควรในการศึกษาวิเคราะห์ก่อนการตัดสินใจ แม้ว่าเขาจะมีข้อมูลด้านลึกในความได้เปรียบด้านตลาดและเทคนิคการผลิตของการดำเนินการธุรกิจของหุ้นบางตัวอยู่ก่อนแล้วก็ตาม แต่ด้วยความตระหนักถึงภาวะตลาดหุ้นที่เป็นเรื่องการ MASS PSYCHOLOGY เขาจึงต้องดูทิศทางราคาที่ผันผวนไปประกอบด้วย และสิ่งนี้คือ เหตุผลที่เขาต้องมานั่งเฝ้าราคาอยู่หน้ากระดานหุ้นในห้องค้าของบริษัทนายหน้าที่เขาเป็นลูกค้าอยู่ทุกวัน

เขายืนยันว่า เป้าหมายการลงทุนของเขาอยู่ที่การหวังผลตอบแทนระยะยาวมากกว่าระยะสั้น ๆ ในพอร์ตการลงทุนของเขาจะกระจายการลงทุนไปในหุ้นบางตัวที่มีความผันผวนของราคาต่ำ ซึ่งกระจายหุ้นตามหมวดธุรกิจต่าง ๆ แต่ที่เน้นหนักมากก็ได้แก่ หมวดอุตสาหกรรมด้วยความเชื่อมั่นในข้อมูลด้านลึกของตัวเองนั่นเอง และจากผลการลงทุนตั้งแต่กันยายนปีที่แล้ว จนถึงปัจจุบัน 12 เดือนเต็มด้วยความเชื่อมั่นในหลักเกณฑ์และข้อมูลของตนเองเป็นสำคัญ ซึ่งหลายคนมองว่า เขาสำเร็จมากกว่าล้มเหลวนี้เองที่เขาบอกกับ "ผู้จัดการ" ด้วยเสียงหัวเราะว่า ผมรู้ข้อมูลดีกว่า BROKER เสียอีก และสิ่งนี้เองกระมัง คือ กลเม็ดเด็ดพรายการลงทุนของเขา