แม้เศรษฐกิจจีนที่ซบเซาลงจะส่งผลกระทบต่อกำลังซื้อของประชาชนจีน และทำให้ความต้องการเดินทางท่องเที่ยวต่างประเทศลดลงตามไปด้วย แต่นักท่องเที่ยวจากจีนยังถือเป็นนักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่ที่พร้อมจะเป็นแรงกระตุ้นการท่องเที่ยวของไทยในห้วงเวลาจากนี้

จำนวนนักท่องเที่ยวจีนในไทยปรับลดลงอย่างต่อเนื่องในปี 2551 นับตั้งแต่ไตรมาสที่ 3 ของปี 2550 โดยมีอัตราหดตัวเร่งขึ้น ส่งผลให้นักท่องเที่ยวจากจีนในไทยลดลงเหลือราวร้อยละ 6-7 แสนคนในปี 2551 เทียบกับจำนวนนักท่องเที่ยวชาวจีนในไทย ที่มีจำนวนปีละกว่า 1 ล้านคนในปี 2549-2550

แต่ปัจจัยการเมืองของไทยที่มีแนวโน้มคลี่คลาย ประกอบกับการบรรเทาลงของการแพร่ระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 และเศรษฐกิจโลกที่มีแนวโน้มค่อยๆ ฟื้นตัวมากขึ้นในช่วงปลายปีนี้ น่าจะเป็นแรงขับเคลื่อนให้นักท่องเที่ยวต่างประเทศ รวมถึงนักท่องเที่ยวจากจีนเข้ามาท่องเที่ยวในไทยมากขึ้นในช่วงไตรมาสที่ 4 ของปีนี้

อย่างไรก็ดี ความสำคัญของจีนมิได้อยู่ที่การเป็นตลาดนักท่องเที่ยวขนาดใหญ่เท่านั้น หากในความเป็นจริงการค้าการลงทุนระหว่างไทยกับจีน ก็เป็นกลไกกระตุ้นเศรษฐกิจระหว่างสองประเทศไม่น้อย

ศูนย์วิจัยกสิกรไทยประเมินว่ามาตรการทางเศรษฐกิจของ ทางการจีนที่ช่วยเหลือภาคเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมสาขาต่างๆ ที่สำคัญ ไม่ว่าจะเป็นโครงการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐาน ระบบสาธารณูปโภคและการขนส่ง ภาคอสังหาริมทรัพย์ อุตสาหกรรมยานยนต์ เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ และการพัฒนาภาคชนบท จะช่วยให้การส่งออกสินค้าไทยไปตลาดจีนและการลงทุน จากจีนเข้าสู่ประเทศไทย มีแนวโน้มปรับตัวขึ้น

สอดรับกับการเดินทางเยือนจีนของอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรีพร้อมคณะจากภาครัฐและภาคธุรกิจระหว่างวันที่ 24-27 มิถุนายนที่ผ่านมา ภายใต้ภารกิจเพื่อสร้างความเชื่อมั่นและกระชับความสัมพันธ์ทางการค้า การลงทุน และการท่องเที่ยว ระหว่างไทยกับจีน

แม้ว่าอัตราเติบโตของเศรษฐกิจจีนในปีนี้แนวโน้มชะลอลงจากปี 2551 แต่เศรษฐกิจจีนที่ยังขยายตัวเป็นบวกในปี 2552 และน่าจะขับเคลื่อนให้สินค้าส่งออกของไทยไปจีนที่มีแนวโน้มปรับตัวดีขึ้น โดยการส่งออกของไทยไปจีนในช่วงครึ่งหลังของปีนี้ อาจเติบโตร้อยละ 5-15 เนื่องจากฐานที่ต่ำของการส่งออกไปจีนในไตรมาสสุดท้ายของปี 2551 ที่หดตัวถึงร้อยละ 24

ขณะเดียวกันนโยบายของทางการจีน ที่สนับสนุนการออกไปลงทุนในต่างประเทศ โดยเฉพาะการลงทุนในสาขาพลังงานเพื่อสร้างความมั่นคงด้านพลังงานของจีน รวมถึงการลงทุนในอุตสาหกรรมเกษตรและพืชพลังงานทดแทน ซึ่งไทยในฐานะประเทศที่มีแหล่งพืชผลทางการเกษตรที่อุดมสมบูรณ์ น่าจะเป็นแหล่งลงทุนที่นักลงทุนจีนสนใจเข้ามาลงทุนมากขึ้น

แม้จีนจะมีบทบาทและสถานะเป็นประหนึ่งตัวช่วยให้รัฐไทยสามารถพึ่งพาได้ในห้วงยามที่ต้องการกอบกู้เศรษฐกิจก็ตาม แต่จะมีประโยชน์อย่างไร หากรัฐไทยไม่สามารถผลิตสร้างนโยบายที่สามารถตอบสนองและรองรับการเปลี่ยนแปลงในบริบทของสังคมเศรษฐกิจเหล่านี้ได้ในอนาคต