ความขยันขันแข็งของเขามาจากการนอนที่เต็มอิ่ม ความเชื่อมั่นในการทำการค้าของเขาสั่งสมมาจากความก้าวร้าวในวัยเด็ก
พื้นฐานที่ค่อนข้างพิสดารดังกล่าว พลิกพันชีวิตให้รุ่งเรือง และพุ่งไปข้างหน้าเพื่อตักตวงโภคทรัพย์ต่าง
ๆ จากการซื้อขายพลอยอย่างไม่หยุดยั้ง
NO INSOMNIA AND NEVER NERVOUS TENSION
ทุกวันเขาต้องนอนอย่างมีความสุขไม่ยินยอมต่อความเคร่งเครียดและเสียงรบกวนใด
ๆ มากระทบกระทั่ง แน่นิ่งไม่ไหวติงดุจดั่งคนตายไม่น้อยกว่า 8-10 ชั่วโมง
การนอนอย่างคนขี้เกียจสันหลังยาวในความคิดของเขาคือหัวใจของการทำงานเป็นการเตรียมพร้อมที่จะรับภาระต่างๆ
อย่างสดใสร่าเริง มันเป็นกฎพื้นฐานของความสำเร็จที่ต้องอาศัยความเข้าใจลึกซึ้งเข้าไปเกาะกุม
ผลแห่งการกระทำที่สืบทอดตลอดมา 15 ปีกับเส้นทางชีวิตที่สุกใสเปล่งปลั่ง
หาก ดร.ฮาร์ทแมน แห่งมหาวิทยาลัทัฟฟ์สหรัฐอเมริกามีโอกาสรับรู้คงได้ปี๊บคุมหัวเพราะผลงานวิจัยที่ระบุว่า
คนนอน 6 ชั่วโมงหรือน้อยกว่านั้นจะขยันขันแข็งประสบความสำเร็จมากกวาคนนอนวันละ
9 ชั่วโมงถูกฉีกกระจุยอย่างไม่มีชิ้นดีเสียแล้ว
"พลอยแดง" หรือ "ทับทิมสยาม" มณีแดงล้ำค่าที่บางครั้งต้องแลกมันมาด้วยชีวิตเป็นความงามอันดับ
1 ในจำนวนมูลค่าส่งออกอัญมณีทั้งระบบ ปี 2529 ไทยส่งออกทับทิมสยามเป็นมูลค่าไม่น้อยกว่า
2,500 ล้านบาท -และเขาก็เป็น 1 ใน 10 ผู้ส่งออกรายสำคัญที่มีอายุอานามน้อยที่สุด
ไม่เคยนอนไม่หลับ หลับห้ามปลุกคนอย่างคนขี้เกียจนั้นแหละความสำเร็จเขาสรุปอย่างนั้น
เขาเป็นเถ้าแก่ที่ทำงานเยี่ยงศิลปินเริ่มต้นการทำงานที่เต็มไปด้วยความละเอียดละออเมื่อเวลา
10.00 น. ไล่ไปจนถึง 19.00 น.ในห้องทำงานที่ถูกจัดให้เป็นห้องดูพลอยห้องทำบัญชี
และห้องอาหารไปในตัว มันเป็นห้องทำงานหนึ่งในหลายสิบห้องที่อยู่ในตัวอาคารทรงโรมัน
ริมถนนเจริญกรุง อาคารที่หรูระยับและสิ้นเปลืองงบในการตกแต่งไม่ต่ำกว่า 35
ล้านบาท
หลังโต๊ะทำงานเป็นตู้เซฟใบใหญ่ใช้เป็นที่เก็บพลอยและของมีค่าต่าง ๆ ในนั้นมีทั้งพลอยไพลิน
พลอยซีลอน พลอยพม่า พลอยเขมร และทับทิมสยาม บางเม็ดก็อาจมีราคาเพียงเรือนหมื่น
ทว่าบางเม็ดที่เขาคีบให้ดูคุณต้องใช้เงินมากกว่า 10 ล้านบาทขึ้นไปในการเป็นเจ้าของ
เขาเชี่ยวโชกกับงานค้าพลอยมาตั้งแต่อายุ 13-14 ขวบด้วยการรับจ้างเป็นช่างเจียระไนพลอยแล้วยกระดับขึ้นเป็นโบรคเกอร์เดินขายพลอย
กระทั่งสามารถเป็นเจ้าของบริษัทค้าพลอยเมื่ออายุได้เพียง 22 ปีเท่านั้นร้านค้าพลอยของเขาเมื่อ
15 ปีก่อนคือแหล่งผลิตเซียนพลอยที่โด่งดังหลายสิบคนในปัจจุบัน
เขาไม่กระสันที่จะค้าเพชรเพราะเพชรถูกกำหนดราคาโดยเดอเบียร์มหาอำนาจค้าเพชรของโลก
ผิดกับพลอยที่เป็น FREE MARKET มีตัวให้เลือกเล่นหลายร้อยประเภท ราคาขึ้นลงก็ขึ้นอยู่กับจังหวะของการค้นพบว่าได้มากหรือน้อย
มันเหมือนกับการแทงหุ้น เล่นไม่เป็น ข้อมูลไม่แน่นพอ ก็ม้วยมรณังเท่านั้นเอง
แต่เขาเชื่อมั่นมากว่า ในตลาดนี้เขายังไม่เคยพลาด และคงไม่พลาดตลอดไป
โลกระบือลือนามกล่าวขานถึงกิติศัพท์ของ "คาร์เทียร์" "แวนคลิฟท์"
หรือแม้แต่ "เดอเบียร์" ว่าเป็นอัจฉริยะภาพของการค้าอัญมณี เขาตั้งความฝันที่ค่อนข้าง
ก้าวร้าวอยู่มาก ๆ ว่า แล้วทำไมจะแบ่งความรับรู้ให้ได้รู้จักเขาบ้างไม่ได้เลยเชียวหรือ
อย่างน้อยที่สุดตอนนี้เขาก็เริ่มแล้วด้วยการดัดแปลงพื้นที่ชั้นที่ 2 ของอาคารให้กลายเป็น
"พิพิธภัณฑ์พลอย" แห่งแรกของประเทศ ที่นี่เป็นศูนย์รวมของพลอยเกือบทุกชนิดของโลก
ว่ากันตั้งแต่พลอยที่สามารถหาซื้อได้ยากและมีอายุหลายร้อยพันปีซึ่งผ่านการสะสมของเขามานับสิบ
ๆ ปี
เขาเป็นคนราศีธนูที่บุคลิกค่อนข้างจะขัดแย้งกับตำราที่ว่าคนราศีนี้ต้องคู่ควรกับ
"บุษราคัม" แต่แหวน 2 วงนี้นิ้วนางมือขวากับนิ้วก้อยมือซ้ายที่เหลือบมองเห็น
กลับเป็นแหวนที่ล้อมด้วยทับทิมสยามเม็ดเขื่องวงหนึ่ง กับเชฟไฟร์หรือพลอยไพลินอีกวงหนึ่ง
"อย่าไปเชื่อนักเรื่องราศีต้องคู่ควรกับอัญมณีชนิดไหน เป็นเทคนิคการขายอย่างหนึ่งเท่านั้น
ผมนี่เม็ดไหนน้ำงานสวยผมใส่หมด" เขาบอกอย่างนั้น
ปกติคนราศีธนูที่ "ซิเซโร่" ว่าไว้เป็นคนธาตุไฟอารมณ์เยือกเย็นน้ำนิ่งไหลลึก
แต่ราศีธนูผู้นี้กลับบอกว่าเขาเป็นคนโฉ่งฉ่างยียวนกวนใจไม่น้อย และอารมณ์รุนแงไม่ใช่ย่อย
ขนาดพอเริ่มจะมีกินไปหัดเล่นเทนนิสตีได้ไม่ถูกใจ หักไม้ขว้างไม้ทิ้งอาทิตย์ละอันเสียอย่างนั้น
ก็เพราะอย่างนี้ในห้องทำงานมุมหนึ่งต้องมีภาพของ "ซุปเปอร์แม็ค"
หรือจอห์น แม็คแอนโร อเมริกันบอยยอดนักเทนนิสของโลกต้นฉบับของ ความก้าวร้าวที่เขาชอบประดับอยู่
"หรือว่าผมจะไม่ใช่คนราศีธนู เพราะบอกกันตรงไปตรงมาเลยว่า ผมไม่รู้วันเดือนปีเกิดที่แท้จริง
พ่อแม่เขาไม่สนใจเรื่องนี้ ที่บอกคุณนั้นเอาจากบัตรประชาชน" เขายอมรับอย่างไม่อ้อมค้อม
ครั้งหนึ่งที่ยังเป็นเสเพลย์บอยคลั่งไคล้หลงกับเสียงเพลงอันเร่าร้อนกระแทกกระทั้นหัวใจของ
"โรลลิ่งสโตน" เขาเคยเล่นและมีวงดนตรีเป็นของตัวเอง ฝันอยากจะไปถึงอเมริกาแต่โชคร้ายหาเงิน
400 เหรียญเป็นค่าเครื่องบินไม่ได้เลยต้องกลับมาเป็นช่างเจียระไนพลอยที่แสวงหาความสำเร็จได้ในทุกวันนี้
วันไหนและคืนไหนที่มันดูเปล่าเปลี่ยวเกินไปนัก เครื่องเสียงชั้นดีภายในห้องทำงานจะทำหน้าที่กระหึ่มจังหวะเพลง
"ร็อค" ที่รุนแรงและบ้าคลั่ง มันเป็นความสุขที่เขาปรารถนาใครห้ามไม่ได้
"ร็อค" คือเสียงเพลงในหัวใจและ "ไมเคิล แจ๊คสัน" คือนักร้องคนโปรดไม้แพ้
"โรลลิ่งสโตน"
ต้องยอมรับเขาบ้าดนตรีร็อคเอามาก ๆ กระทั่งร้านค้าพลอยแห่งแรกในชีวิตที่ถนนเดโชก็ยังเดาะตั้งชื่อให้เป็นที่ระลึกว่า
"ร้านโรลลิ่งสโตน" ก่อนที่จะถูกเปลี่ยนมาเป็น "พรชัยอินเตอร์เนชั่นแนล"
บริษัทค้าพลอยชื่อดังของโลกอีกบริษัทหนึ่ง
"ผมเห็นทีไม่ใช่คนราศีธนูแน่ ๆ " เขาย้ำเมื่อพบความจริงที่ผิดแผกแตกต่างไปจากคนอื่นๆ
ในราศีนี้
อาจจะมีความเป็นคนราศีธนูอยู่บ้างก็รงที่ การรู้จักฉกฉวยและรอจังหวะการเติบโตอย่างค่อยเป็นค่อยไป
ไม่โลดโผนแต่ให้หนักแน่น วันนี้เขาไม่ใช่พ่อค้าพลอยเท่านั้นยังเป็นตัวแทนจำหน่ายเครื่องมือวิทยาศาสตร์และากรแพทย์อีกด้วย
และตั้งความหวังจะก้าวไกลสู่การเป็นนักค้าที่ดินในอนาคต
"รู้ว่าเขากว้านซื้อที่เอาไว้หลายแปลงแล้ว ด้านหนึ่งได้รับความอนุเคราะห์จากผู้ใหญ่ในพรรคชาติไทยที่ตัวเขาเองเป็นที่ปรึกษาอยู่
เห็นสนิทสนมกับท่านรองนายกฯชาติชายเป็นอย่างดี คุณหญิงของท่านรองฯ ก็ชอบเพชร
ๆ พลอย ๆ อยู่แล้วเลยไปกันได้" คนในวงการบอกกับเราถึงอีกด้านหนึ่งของเขา
ความลับที่แฝงอยู่ในความสูงส่งของพ่อค้าอัญมณีผู้นี้อีกอย่างหนึ่งก็คือ
เขาเป็นคนที่โปรดปรานของปลอม เสื้อผ้าที่สวมใส่ก็ไปหาซื้อแถวสวนจตุจักร สูทก็สั่งตัดราคาไม่กี่ร้อยที่ร้าน
"ทรงสมัย" ตอนกลางคืนอาจไปเดินเล่นตามไนท์มาร็เก็ต ไม่ก็หมกตัวในคอฟฟี่ซ็อปที่อบร่ำด้วยควันบุหรี่และเสียงอึกทึกของผู้คน
กับเสียงเพลงรสนิยมชอบของถูกกระทั่งบางครั้งของการซื้อหาความสุขนอกบ้านเขาเปิดเผยอย่างอารมณ์ดีว่า
"ผมไม่เคยหมดเงินกับเลาจน์หรือคลับใหญ่ ๆ แต่เที่ยวหมดไม่ว่าอาบอบนวดหรือโรงน้ำชาที่ไหนก็ได้ถ้าพึงพอใจ"
ใช่ว่าจะชอบของถูกไปทั้งหมดเสียทีเดียว ถ้าเป็นอสังหาริมทรัพย์หรือทรัพย์สินถาวรแล้วเขาพร้อมที่จะจ่ายเงินซื้อมันมาเป็นกรรมสิทธิ์ด้วยราคาแพงไม่ใช่เล่น
ไม่นับอาคารทรงโรมันที่หมดเงินตกแต่งไปนับสิบ ๆ ล้านแล้วนั้น รถยนต์ใช้ส่วนตัวต้องเป็น
"เบนซ์" และ "จากัวร์" ที่ได้รับการตกแต่งภายในด้วยสนนราคาเหยียบล้าน"
ความรู้เพียงแค่ชั้นประถมปีที่ 7 ไม่เป็นอุปสรรค์กับความคิดก้าวไกลในการทำงาน
แค่เรื่องง่าย ๆ ใกล้ตัวเขาสามารถยกระดับอดีตเลขาฯให้กลายเป็น "ศรีภรรยา"
ได้อย่างสนิทใจเมื่อมองเห็นแววของเลขาฯคนนั้นว่าพอตัว ที่จะช่วยเหลือเขาทำการค้าได้มากกว่าการเป็นเลขาฯเท่านั้น
อดีตเลขาฯหรือศรีภรรยาในปัจจุบันของเขาจบการศึกษาด้านบริหารธุรกิจจากอังกฤษ
จึงแน่นอนล่ะว่า ความสำเร็จด้านต่างประเทศนั้นย่อมมีรากฐานมาจากภรรยาเป็นสำคัญ
"ผมไม่คล่องภาษาอังกฤษ เวลาอยากอ่านหนังสือจิวเวลลี่เพื่อพัฒนาสินค้าก็อาศัยภรรยาช่วยเหลือ"
เขายกย่องภรรยาอย่างภาคภูมิใจ
"PRODUCITIVITY THOUGH PEOPLE" เป็นหลักการบริหารงานอย่างหนึ่งสำหรับเขา
ถึงแม้จะเชื่อใจในรูปแบบการบริหารงานแบบครอบครัวที่ไปได้สวยไปไดี้ไม่มีรูรั่วกับการค้าอัญมณี
ทว่าเมื่อ DIVERSIFIED ไปยังการค้าด้านอื่นเขาก็ยอมรับการจัดองค์กรและบริหารงานสมัยใหม่ด้วยทัศนะที่เต็มใจยิ่ง
"แต่ค้าพลอยยังต้องใช้คนในครอบครัวไม่งั้นเจ๊ง ส่วนกิจการอื่นเราเข้าไปยุ่งมากและไม่เก่งพอก็มีสิทธิ์เจ๊งได้เช่นกัน
ผมคิดว่าผมเชื่อใจในผู้บริหารอาชีพที่ว่าจ้างมา" เขากล่าวสั้น ๆ
บริษัท เพียวไซเมนท์ อินสทรูเมนท์ จำกัด (ค้าเครื่องมือวิทยาศาสตร์) กับบริษัทจัดการด้านที่ดินซึ่งจะตั้งขึ้นในไม่ช้าเป็นตัวอย่างของการยอมรับที่ดี
ทั้ง 2 บริษัทแทบจะไม่มีคนในตระกูลเขาและญาติฝ่ายภรรยาเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยเลย
1 ในผู้บริหารคนสำคัญอย่าง "จุติพร ยุตาคม" ก็ผ่านมาเป็น "มือขวา"
ของ น.พ.ประเวศ วะสี หมอรางวัลแมกไซไซมาแล้ว
"แซ่โค้ว" เป็นนามสกุลเดิมที่เขาตั้งคำถามกับเราว่า "จำเป็นที่จะต้องรู้หรือเปล่า"
พ่อเขาเป็นเพียงแค่คนรับจ้างทำงานทั่ว ๆ ไปที่มีนิสัยแปลกประหลาดอย่างหนึ่งว่า
"นั่งที่ไหนหลับที่นั่น" และนั่นเป็นความเลวร้ายที่เขาโชคดีไม่ได้รับเอามาด้วย"
พ่อเป็นคนเฉื่อย ปีหนึ่งเปลี่ยนงาน 2 ครั้งเพราะชอบนอนหลับ"
เขาจึงเป็นลูกไม้ที่หล่นไกลต้น หลับเหมือนพ่อเช่นกัน แต่ "หลับ"
ของเขากลับเป็นความสำเร็จรุ่งโรจน์
เขาคุยว่ารู้จักทำมาหากินตั้งแต่อายุ 8 ขวบเพราะทางบ้านยากจน ไม่ชอบเรียนหนังสือ
ขายไอศกรีมมีเงินให้แม่อาทิตย์ละ 100-200 บาท และมีเหลือเก็บไว้อีกส่วนหนึ่งความเข้มข้นในวัยเด็กเพาะบ่มความเชื่อมั่นให้เกิดขึ้นกับตัวเขาและสืบเนื่องมาถึงปัจจุบันที่บอกว่า
"ถ้าผมทำอะไรต้องให้มันสำเร็จ"
ค่าจ้างที่ได้รับจากการเป็นช่างเจียระไนพลอยครั้งแรกเมื่ออายุ 12 ขวบกะรัตละ
50 สตางค์ โดยไปรับจ้างทำกับญาติคนหนึ่งแต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไรมากนัก ทำ
ๆ หยุด ๆ เล่นดนตรีไปเรื่อย และฝันอยากจะไปอเมริกาทว่าฝันสะดุดเมื่อไม่มีเงินค่าเครื่องบิน-แล้วนั่นจึงเป็นการเริ่มต้นสู่วงการพลอยเต็มตัวเมื่ออายุ
20 ปี
เขาเริ่มฝึกเป็นช่างเจียระไนพลอยกับพี่ชาย และเบี่ยงเบนมาเป็นโรคเกอร์เดินพลอยที่ต้องติดอาวุธความคมในวิถีการตลาดอย่างถึงลูกถึงคน
ประกอบดับช่วงนั้นอุตสาหกรรมค้าพลอยในเมืองไทยฟูเฟื่องอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ตลาดคึกคักผิดหูผิดตามีการนำเข้าพลอยจากออสเตรเลียแบล็คสตาร์ โกเมนอย่างมากมาย
ด้วยความกล้าได้กล้าเสีย "โชคดี" จึงเดินเข้ามาเคาะชีวิตของเขาอย่างฉับพลัน
อายุเพียง 22 ปีก็เป็นดาวรุ่งในวงการที่มีร้านค้าพลอยเป็นของตัวเองได้สำเร็จ
"โรลลิ่งสโตน" ร้านแรกในชีวิตมีอายุเพียง 4-5 ปีก็จบลงพร้อมกับขยับใหญ่ขึ้นเป็น
"พรชัยอินเตอร์เนชั่นแนล" ย้ายหลักแหล่งมาอยู่ที่ถนนมเหสักข์และเป็นช่วงเดียวกับที่เขาได้เลขาฯมาเป็นคู่รัก-คู่ใจทางการค้าคนสำคัญกิจการเติบโตตามลำดับกระทั่งล่าสุดจึงมาอยู่ที่ริมถนนเจริญกรุง
ตอนที่ตั้งร้านใหม่บริเวณถนนมเหสังข์ประสบการณ์และความผิดพลาดที่เขาไม่เคยลืมเลยก็คือ
ความที่ไว้เนื้อเชื่อใจลูกค้าคนหนึ่งโดยไม่ยอมตรวจสอบฐานะเป็นอยู่และเครดิตทางการเงิน
ทำให้ต้องสูญเสียเงินไปเป็นจำนวนถึง 80,000 เหรียญ
ดังนั้นปัจจุบันการซื้อขายพลอยของเขาจะให้เครดิตลูกค้าเพียง 3 เดือน พ้นไปจากนี้หากยังไม่มีการเคลียร์หนี้สินต่าง
ๆ ความเป็นไปได้ทางเดียว "บางทีคนเราก็ต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ การฟ้องร้องนั้นไม่จำเป็นแล้วไม่อยากให้มันเกิดขึ้นในวิถีการค้าของผม"
อัญมณีที่ทำให้เขาตั้งตัวได้อย่างรวดเร็วก็คือพลอยแดงหรือ "ทับทิมสยาม"
ซึ่งประเทศไทยมีพลอยชนิดนี้อยู่มากแต่ไม่มีใครสนใจเล่นจริงจังมากนัก เขาเปิดศักราชค้าทับทิมสยามในปี
2518 สามารถปลุกราคาอัญมณีชนิดนี้บางเม็ดให้สูงถึง 10-20 ล้านบาท
"พลอยแดงเม็ดแรกที่ผมซื้อมาเมื่อ 15 ปีก่อนราคากะรัตละไม่กี่แสน ถ้าปัจจุบันก็เป็นสิบ
ๆ ล้าน คนที่ชอบเล่นอัญมณีน่าสนใจพลอยมาก ๆ เนื่องจากตอนนี้ขุดพบนับวันน้อยลงซึ่งจะทำให้ราคาสูงขึ้น
แต่ยังไงต้องดูจังหวะให้ดีคงไม่มีใครรู้ว่าพลอยนั้นมีราคากว่าเพชรมากนัก"
เขาแนะนำเส้นทางไปสู่ความร่ำรวยให้ฟัง
สไตล์การค้า ทำงานของเขาในสายตาคนอื่นยังคงเต็มไปด้วย ความก้าวร้าวมุทะลุและเชื่อมั่นในความคิดของตนเองเป็นที่หนึ่ง
จนทำให้เขาต้องเสีย "มือดี" ที่ร่วมกันปลุกปั้นกิจการให้รุ่งเรืองไปคนหนึ่ง
ซึ่งเรื่องนี้เขาบอกว่า "คน ๆ นั้นมีปัญหามากเอาไว้ไม่อยู่คุยกันไม่รู้เรื่อง"
ความสำเร็จที่เขาภาคภูมิใจมาก ๆ ก็คือ ในฐานะเลขาการสมาคมผู้ค้าอัญมณีไทยเขาสามารถผลักดันให้เกิดการประชุม
"อินเตอร์เนชั่นแนลคัลเลอร์สโตนแอสโซซิเอชั่น" หรือการประชุมพ่อค้าพลอยทั่วโลกในเมืองไทยได้สำเร็จ
เท่ากับเป็นการประกาศให้ทั่วโลกได้รู้ว่า "เมืองไทยเป็นแหล่งพลอยที่สำคัญอีกแห่งหนึ่ง"
ไลฟ์สไตล์ของเขาทุกวันนี้ยังคงง่วนอยู่กับงาน ต้องดูพลอยและติดต่อลูกค้าด้วยตนเองกระนั้นก็ยังมีเวลาส่วนหนึ่งเพื่อการฝึกพนักงานในบริษัทให้มีความชำนาญด้วย
เพราะตัวเขาเองวางอนาคตที่จะไปสู่วงการอื่นบ้างแล้ว จึงต้องทำตัวให้เป็นที่รู้จักในวงสังคมมากขึ้น
"ความสัมพันธ์กับนักการเมืองของเขาไม่ยึดติดกับใครคนใดคนหนึ่งหรือพรรคใดพรรคหนึ่งเท่านั้น
ถึงแม้ว่าจะเป็นที่ปรึกษาของพรรคชาติไทอยู่แต่เขาก็ยังชิดเชื้อกับนักการเมืองฝ่ายค้านอีกหลายคนอาทิเช่น
เฉลิม อยู่บำรุง คิดว่าเขาเข้าประเภทรู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหางที่เก่ง"
คนในวงการสรุป
ปัจจุบันธุรกิจอัญมณีและเครื่องประดับนับเป็นธุรกิจสำคัญอย่างหนึ่งของประเทศมูลค่าส่งออกแต่ละปีเพิ่มขึ้นอย่งมหาศาลในปี
2529 ส่งออกเป็นมูลค่า 11,800 ล้านบาท และคงจะมากขึ้นในปีนี้และปีต่อ ๆ ไปไม่มีที่สิ้นสุด
รวมไปถึงความหวังของพ่อค้าทุกคนที่ต้องการเห็นเมืองไทยเป็นศูนย์กลางอัญมณีของโลกคงจะเป็นจริงเช่นกัน
ประกายแวววาวของตลาดที่ไม่มีวันคล้ำหมอง ในฐานะพ่อค้าพลอยคนสำคัยของประเทศเขาย่อมไม่ปล่อยให้โอกาสทองนี้หลุดมือไปอย่างแน่นอน
อิตาลี ที่นั่นสร้าง "แวนคลิพท์" ให้ร่ำรวยขึ้นมาเป็นอัครมหาเศรษฐีของโลกจากการซื้อขายเพชรพลอยเป็นหลัก
อิตาลีเป็นตลาดกลางซื้อขายเพชรพลอยที่ใคร ๆ ต่างต้องการกระโจนลงไปคลุกเคล้า
บาดเจ็บหรือหัวเราะเป็นเรื่องที่ต้องวัดดวงเพราะค้าอัญมณีก้เหมือนกับการเล่นหุ้น
ที่อิตาลีพ่อค้าคนไทยคนหนึ่งอย่างเขาได้ไปตั้งตัวแทนจำหน่ายพลอยและติดตามความเคลื่อนไหวของตลาดอย่างใกล้ชิด
และยังมีแผนงานที่ตั้งตัวแทนจำหน่ายดังกล่าวนี้ในอีกหลายประเทศที่เป็นตลาดสำคัญของการส่งออกอัญมณี
เขาคนนี้-พรชัย ชื่นชมลดา พ่อค้าพลอยที่บอกว่าความสำเร็จของตนนั้นมาจากการเกื้อหนุน
3 ประการคือดนตรี กีฬา การนอนหลับ ได้ตั้งความฝันแล้วและเป็นฝันที่ค่อนข้างยาวไกล
แต่จะไปได้หรือไม่นั้นอีกไม่ช้าคงได้รู้กัน
