แม้ว่าการประชุมสุดยอดผู้นำอาเซียน ซึ่งประเทศไทยเป็นเจ้าภาพได้เสร็จสิ้นลงไปแล้ว

แต่สำหรับนิตยสาร "ผู้จัดการ 360ํ" เราถือว่าภารกิจในการนำเสนอเนื้อหาที่เราจั่วหัวเอาไว้ตั้งแต่ฉบับที่แล้วว่า Asean Perspective นั้น ไม่ได้จบไปกับการประชุมครั้งนี้

ตรงข้าม กลับเป็นจุดเริ่มต้นที่เราต้องมุ่งเน้นในการสรรหาเรื่องราวที่เกี่ยวเนื่อง ทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม มาบอกเล่าให้ท่านผู้อ่านได้รับทราบอย่างต่อเนื่อง

คำว่า Asean ในความหมายของเรา อาจไม่เหมือนโดยตรงกับความหมายของคำว่า Asean ที่คนทั่วไปเข้าใจเท่าใดนัก

เราไม่ได้มองเชิงทฤษฎี เชิงการเมือง หรือเชิงความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ที่ต้องอาศัยพิธีการทางการทูต

แต่เรามองถึงความเกี่ยวโยงกันของประเทศที่อยู่ในกลุ่ม Asean 10 ประเทศกับประเทศที่ต้องการมีผลประโยชน์ร่วม อาทิ จีน อินเดีย ญี่ปุ่น หรือเกาหลีใต้ ในเชิงปฏิบัติ

คือเป็นข้อเท็จจริง หรือมีปรากฏการณ์จริงที่ได้เกิดขึ้นมาแล้ว หรือกำลังจะบังเกิดขึ้น

บางเรื่องอาจเกิดขึ้นในจุดเล็กๆ แต่กินความหมายในวงกว้าง

บางเรื่องมองเพียงผิวเผิน อาจไม่เกี่ยวโยงกัน แต่ถ้าพิจารณาลึกลงไปแล้ว จะเห็นถึงความสัมพันธ์กันโดยตรง

เรื่อง "หนีห่าว สลามัท เบตง" ที่เรานำขึ้นเป็นเรื่องเด่น เรื่องจากปกของนิตยสาร "ผู้จัดการ 360ํ" ฉบับนี้ เป็นตัวอย่างมุมมองต่อคำว่า Asean ของเราได้ดีที่สุด

คงไม่ต้องเกริ่นนำ หรืออธิบายอะไรให้มากความ ขอเชิญผู้อ่านเข้าไปสัมผัสกับเนื้อหาของเรื่องนี้ได้โดยตรง

อย่างไรก็ตาม ในความเป็น Asean Perspective แต่จุดที่เรายังคงให้ความสำคัญเป็นลำดับแรก คือความเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นกับประเทศรอบบ้านของเราเอง ที่เราได้จัดหมวดหมู่ไว้อย่างชัดเจนมาหลายเดือนแล้วว่า Indochina Vision

โดยที่พรมแดนของเนื้อหาใน Indochina Vision จะขยายกว้างออกไปเรื่อยๆ จนครอบคลุม Asean ทั้ง 10 ประเทศ

นับจากนี้ไป ขอเชิญผู้อ่านร่วมท่องไปกับเรา ในดินแดนที่เราเชื่อว่ากำลังจะกลายเป็นภูมิภาคที่มีพลวัตมากที่สุดภูมิภาคหนึ่งของโลกในอีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้ ที่มีชื่อว่า Asean ได้เลยครับ

ปัณฑพ ตั้งศรีวงศ์