หลัง "แบล็คมันเดย์" เมื่อ 19 ตุลาคมที่ผ่านมา นับเป็นหายนภัยครั้งยิ่งใหญ่
หลาย ๆ บริษัทได้รับผลกระทบจากมันถ้วนหน้า เบเนตตองก็เป็นอีกบริษัทหนึ่งที่ประสบกับหายนภัยครั้งนั้น
นอกจากจะเผชิญกับภาวะนี้แล้ว สิ่งที่เบเนตตองต้องสู้รบปรบมืออยู่ตลอดเวลาคือ
ของเทียมเลียนแบบ ที่เป็นหนามตำใจอยู่ทุกวี่ทุกวัน
ว่ากันว่าสำหรับเมืองไทยเองแล้วซึ่งได้ชื่อว่าเป็นดาวจรัสแสงด้านของปลอมดวงใหม่หลังจากที่ฮ่องกงและไต้หวันชักจะรามือ
ล่าสุดบรรดาสินค้าต้นตำรับทนไม่ไหวประกาศจับนักเลียนแบบผู้อหังการ์อย่างถอนราก
ไม่ว่าจะเป็นปฏิบัติการอันเฉียบขาดของคาลวิน ไคลน์ ที่ตะลุยจตุจักรรวบบรรดาพ่อค้าของปลอมรวบสินค้านับพัน
ๆ หรือการเตรียมจับครั้งใหญ่ของเสื้อตราจระเข้ ไม่รวมถึงกรณีโดมอนและสินค้าในเครือที่ทั้งจับทั้งฟ้องอย่างอุตลุต
สำหรับเบเนตตองนั้นกล่าวกันอย่างสนุกปากว่า คนที่ใส่เสื้อเบเนตตอง 10 คนจะหาเป็นของจริงได้สัก
3-4 ตัวก็จะยาก
เบเนตตองของปลอมมีมาก่อนของจริงด้วยซ้ำ แต่แปลกกลับไม่มีปฏิบัติการใด ๆ
จากเบเนตตองที่จะมากำจัดของเทียมที่นับวันจะยิ่งแพร่ขยายราวกับโรคระบาดไปทั่วประเทศอย่างทุกวันนี้
เบเนตตองเมืองไทยนั้นน่าแปลกตรงที่ว่ามีตัวแทนจำหน่ายถึง 2 เจ้าด้วยกัน
เจ้าแรกเป็นกลุ่มไมเนอร์โฮลดิ้ง เจ้าหลังเป็นของศรีวรรณา เจียรวัฒน์ชัย
ศรีวรรณา นามสกุลเดิมของเธอคืออัศวินวิจิตร แห่งแสงทองค้าข้าว จบอัสสัมชัญและเซ็นฟรังซิสซาเวียร์คอนแวนต์และอักษรศาสตร์
จุฬาฯ "พี่ชอบภาษาอังกฤษ" เธอบอกกับ "ผู้จัดการ" จากนั้นก็บินไปเรียนต่อปริญญาโททางด้านการศึกษาที่เมืองพอร์ตแลนด์
โอเรกอน อเมริกา
หลังจากกลับเมืองไทยมาเป็นอาจารย์พิเศษสอนภาษาอังกฤษที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
1 เทอม จึงกลับมาช่วยอวยชัย อัศวินวิจิตร ผู้พ่อเป็นผู้ช่วยผู้จัดการบริษัทแสงทองค้าข้าว
(1968) 5 ปีให้หลัง แยกตัวมาตั้งเซนทราเวสต์ และยังเป็นกรรมการผู้จัดการบริษัทเซนทราเวสท์
ลิสซิ่งอีกต่างหาก
ด้วยความชอบในสไตล์เสื้อผ้าของเบเนตตอง จึงได้ติดต่อขอเป็นตัวแทนจำหน่าย
แต่ไม่ใช่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้ เธอได้เป็นร่วมกับไมเนอร์โฮลดิ้ง
แล้วเบเนตตองสาขาแรกของประเทศไทยก็เริ่มขึ้นที่ศูนย์การค้าสยามเซ็นเตอร์
ชั้น 3 เมื่อเดือนกันยายน 2529
จนถึงวันนี้เบเนตตองในเมืองไทยมี 7 สาขา "เป็นของทางโน้น 4 สาขา ของพี่มี
3 สาขา วันเสาร์นี้จะเปิดอีกที่เดอะมอลล์รวมเป็นสาขาที่ 3" ศรีวรรณาบอก
จนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีข่าวคราวความกระทบกระทั่งระหว่างเธอกับไมเนอร์โอลดิ้ง
"พี่ว่าการให้เราเป็นเอเย่นต์ 2 เจ้าอย่างนี้ มันก็ดีในแง่ที่ว่าเราจะได้ยับยั้งชั่งใจ
ไม่ทำอะไรเอาแต่ใจตัว เพราะยังมีอีกเจ้าหนึ่งอยู่ ปัญหาการประสานงานก็มีบ้างเพราะมันก็เหมือนลิ้นกับฟัน
แต่เราไม่เคยตัดราคา"
กับเรื่องของปลอมที่เป็นหนามตำใจอยู่จนทุกวันนี้ "พี่ไม่กลัวของปลอมนะ
ในความเห็นส่วนตัวของพี่เองนะ" ศรีวรรณาประกาศอย่างไม่สะทกสะท้านกับปฏิบัติการของเทียมเลียนแบบ
"เบเนตตองมีหลายร้อยชนิด เขาจะปลอมได้ก็ไม่กี่สิบแบบหรอก ปลอมได้ปลอมไปยิ่งปลอมมากยิ่งดี
พี่ถือว่าเป็นการโฆษณาให้เราด้วยซ้ำ"
และวันนี้ในขณะที่ยี่ห้ออื่นเกรงกลัวของปลอมถึงขนาดกวาดล้างกันอย่างหนัก
แต่สำหรับเบเนตตองแล้ว "ไม่เป็นไร"
