ริค วา ยอมรับว่าวิกฤติการเงินที่เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา จนส่งผลให้สถาบันการเงินยักษ์ใหญ่ที่มีอายุเกินกว่า 100 ปีหลายแห่งล้มละลาย เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต

ด้วยประสบการณ์ทำงานร่วมกับสโกเทียแบงก์ 38 ปี เขาทำงานค่อนข้างหลากหลาย เขาเริ่มต้นทำงานกับธนาคารในมณฑลวินนิเพก ประเทศแคนาดาเมื่อปี พ.ศ.2513 มีหน้าที่รับผิดชอบด้านต่างๆ อาทิ ด้านการบริหารการลงทุนกลุ่มธุรกิจลูกค้าขนาดใหญ่ การธนาคารระหว่างประเทศ และการธนาคารลูกค้ารายย่อย

ในปี 2528 เขาได้ย้ายไปประจำที่นครนิวยอร์กและได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งผู้บริหารอาวุโสในประเทศสหรัฐอเมริกา

วาเดินทางกลับไปเมืองโตรอนโต ประเทศแคนาดา ในปี พ.ศ.2536 ได้รับแต่งตั้งเป็นรองประธานธนาคารรับผิดชอบดูแลสายงานกลุ่มลูกค้าขนาดใหญ่ ในปี พ.ศ.2538 และต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นรองประธานธนาคารรับผิดชอบดูแลสายงานการธนาคารระหว่างประเทศและธนบดีธนกิจ ในปี พ.ศ.2541

ปัจจุบันเขาดำรงตำแหน่งประธานกรรมการบริหารและประธานเจ้าหน้าที่บริหาร นอกจากนี้ยังเป็นกรรมการของสโกเทียแบงก์ และเป็นกรรมการอยู่ในกิจการในเครือของธนาคารหลายแห่งที่อยู่ในต่างประเทศ เขาเป็นคณะกรรมการบริหารของบรรษัทคาทาลิสต์ (Catalyst Inc.) และของสถาบันการเงินระหว่างประเทศ (Institute of International Finance: IIF)

เขามีตำแหน่งเป็นผู้ดูแลหลักการความมั่นคงของเม็ดเงินลงทุนเคลื่อนย้ายและการปรับโครงสร้างหนี้อย่างเป็นธรรมในเขตเศรษฐกิจเกิดใหม่ (Principles for Stable Capital Flows and Fair Debt Restructuring in Emerging Markets) ของสถาบันการเงินระหว่างประเทศ

เป็นสมาชิกของคณะกรรมการแห่งทวีปอเมริกา (Council of the Americas) และสมาชิกของคณะกรรมการที่ปรึกษาสากลแก่ประธานของสมาคมทวีปอเมริกา (Chairman's International Advisory Council for the Americas Society)

ด้านการศึกษา วาจบปริญญาตรีด้านพาณิชยศาสตร์ (เกียรตินิยม) จากมหาวิทยาลัยมานิโตบา ประเทศแคนาดา ปริญญาโทการบริหารธุรกิจจากมหาวิทยาลัยยอร์ค และได้รับปริญญาเอกกิตติมศักดิ์ด้านกฎหมายจากมหาวิทยาลัยยอร์ค และมหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ

เขายังเป็นภาคีสมาชิกของสถาบันนักการธนาคารแห่งแคนาดา (Fellow of the Institute of Canadian Bankers)

ประสบการณ์การทำงานของเขาได้เพียงแต่หวังไว้ว่าจะนำพาให้สโกเทียแบงก์รอดพ้นจากวิกฤติการเงินครั้งนี้ไปได้ด้วยดี เพราะบทเรียนสถาบันการเงินที่ล้มอยู่ ณ ตอนนี้ ไม่ได้พึ่งพาความเก่งของผู้บริหารเพียงอย่างเดียวแต่สิ่งที่คนกำลังโหยหาคือผู้บริหารที่ต้องมีธรรมาภิบาลโดยเฉพาะสภาวะวิกฤติเช่นนี้