หนังสือเล่มนี้ต้องนับว่าเป็น "บริการโทรศัพท์ปลุกให้ตื่นยามเช้า" ในยุคที่ ผู้บริหารจะต้องรู้ว่าควรทำอะไรบ้างเกี่ยวกับภาพพจน์องค์กร คาริสัน ผู้เขียนหนังสือ ซึ่งมีประสบการณ์งานสื่อสารมวลชน และปัจจุบันเป็นผู้บริหารด้านสื่อสัมพันธ์บอกว่า เมื่อสิบปีก่อน สื่อมวลชนทางด้านธุรกิจ นั้น มีผู้เล่นรายใหญ่อยู่ไม่กี่ราย คือ วอลล์สตรีท เจอร์นัล, นิวยอร์กไทมส์, ฟอร์บส์, ฟอร์จูน, บิสซิเนสวีค, และบารอนส์ เท่านั้น แต่เมื่อเกิดนักลงทุนรายย่อยมากขึ้นประกอบกับเทคโนโลยีสื่อสารใหม่ๆ มีมากขึ้นในช่วงทศวรรษ 1990 ทั้งดีมานด์ และซัปพลายเกี่ยวกับข่าวธุรกิจก็พุ่งทะยานจนทำให้เกิดสื่อใหม่ๆ อีกมาก ทั้ง ที่เป็นรายการโทรทัศน์ นิตยสารเฉพาะทางจดหมายข่าว และบริการข่าวออนไลน์

จริงอยู่ ผู้บริหารบางคนอาจคิดว่าตนไม่จำเป็นต้องไปสนใจข่าวสาร ที่ ไม่น่าพึงพอใจตามสื่อต่างๆ แต่อย่าลืมว่า นักข่าว ที่อ่อนประสบการณ์ และ การที่สื่อต้องรายงานข่าวสารอยู่ตลอดวัน และคืน อาจทำให้สิ่งที่รายงานออกไปนำไปสู่ความพลั้งพลาด และสุ่มเสี่ยงให้บริษัทเสียชื่อเสียงได้

ด้วยเหตุนี้ คาริสันจึงกระตุ้นให้บริษัทต่างๆ ใช้การสื่อสารเป็นส่วนสำคัญ ในการสร้างยุทธศาสตร์การเติบโต วิธี ที่เขาเสนอมี อาทิ การบริหารภาพพจน์บริษัทผ่านสื่อออนไลน์ การตอบโต้กับข่าวลือ และการคาดหมายต่างๆ นานา การหลีกเลี่ยงการทำตัวเป็นข่าวมากเกินไป การทำความเข้าใจ ผู้ที่สนใจข่าว ธุรกิจ การเลือกโฆษกผู้ให้ข่าว ที่เหมาะสม รวมทั้งการเข้าใจแรงจูงใจของผู้สื่อ ข่าว เป็นต้น