Search Resources
 
Login เข้าระบบ
สมัครสมาชิกฟรี
ลืมรหัสผ่าน
 
  homenewsmagazinecolumnistbooks & ideaphoto galleriesresources50 managermanager 100join us  
 
 


bulletToday's News
bullet Cover Story
bullet New & Trend

bullet Indochina Vision
bullet2 GMS in Law
bullet2 Mekhong Stream

bullet Special Report

bullet World Monitor
bullet2 on globalization

bullet Beyond Green
bullet2 Eco Life
bullet2 Think Urban
bullet2 Green Mirror
bullet2 Green Mind
bullet2 Green Side
bullet2 Green Enterprise

bullet Entrepreneurship
bullet2 SMEs
bullet2 An Oak by the window
bullet2 IT
bullet2 Marketing Click
bullet2 Money
bullet2 Entrepreneur
bullet2 C-through CG
bullet2 Environment
bullet2 Investment
bullet2 Marketing
bullet2 Corporate Innovation
bullet2 Strategising Development
bullet2 Trading Edge
bullet2 iTech 360°
bullet2 AEC Focus

bullet Manager Leisure
bullet2 Life
bullet2 Order by Jude

bullet The Last page


ตีพิมพ์ใน นิตยสารผู้จัดการ
ฉบับ สิงหาคม 2550








 
นิตยสารผู้จัดการ สิงหาคม 2550
สี่แยกอินโดจีน วันนี้มีเพียงป้ายบอกทาง             
โดย ปัณฑพ ตั้งศรีวงศ์ เอกรัตน์ บรรเลง
 


   
search resources

Economics
International




หากขับรถตามถนนเลี่ยงเมืองพิษณุโลกไปประมาณ 10 กิโลเมตร จากมหาวิทยาลัยนเรศวร จะพบกับสี่แยกที่มีป้ายพื้นสีน้ำเงินตัวอักษรสีขาวโดดเด่นเป็นสัญลักษณ์ตามมุมทางเลี้ยวต่างๆ ว่านี่คือ

"สี่แยกอินโดจีน"

บ่งบอกว่า จากจุดนี้สามารถเดินทางขึ้นเหนือถึงนครคุนหมิง มณฑลยูนนานของจีน ลงใต้ถึงกรุงกัวลาลัมเปอร์ มาเลเซียไปทางตะวันออกได้ถึงท่าเรือดานัง เวียดนาม และทางตะวันตกถึงเมืองย่างกุ้ง ประเทศพม่า

ซึ่งในเชิงภูมิศาสตร์ ณ จุดที่ตั้งของสี่แยกนี้ ถือเป็น ศูนย์กลางของ East-West Economic Corridor และ North-South Economic Corridor ที่ในเชิงทฤษฎีแล้ว สามารถเดินทางตามถนนไปถึงนครคุนหมิง มณฑลยูนนาน หรือมณฑลอื่นๆ ของจีน ตลอดจน มาเลเซีย สิงคโปร์ ลาว เวียดนาม เชื่อมต่อไปถึงพม่า บังกลาเทศ อินเดีย และไกลได้ถึงยุโรป

สี่แยกนี้จึงเป็นได้ทั้งจุดพักของรถและคน

ในรอบ 10 กว่าปีมานี้ ยุทธศาสตร์พัฒนาจังหวัด หรือพัฒนาภาคเหนือ หลายฉบับล้วนระบุไว้ถึงการพัฒนาสี่แยกอินโดจีน ด้วยการผลักดันให้เป็นศูนย์กระจายสินค้า จุดขนถ่ายสินค้า และบริการ

แต่มาถึงวันนี้ โครงการต่างๆ มีเพียงป้ายบอกทางเท่านั้นที่ปรากฏให้คนจับต้องได้

นักธุรกิจพิษณุโลกหลายคนบอกเหมือนกันว่า ทุกวันนี้มีแต่พูดอย่างเดียว รัฐยังไม่มีแผนงาน ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีหน่วยงานรับผิดชอบ ไม่มีงบดำเนินการใดๆ ที่จะทำให้จังหวัดพิษณุโลกเป็น "สี่แยกอินโดจีน" อย่างเป็นรูปธรรม

ขณะที่รอบ 1 ปีที่ผ่านมา แม้ว่าผู้ว่าราชการจังหวัดพิษณุโลก จะโอนงาน "Logistic" ให้องค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) พิษณุโลก รับผิดชอบ เพื่อพัฒนาสี่แยกอินโดจีนให้เป็นรูปธรรม แต่จนถึงขณะนี้ก็ยังไม่มีความคืบหน้าใดๆ ทั้งที่ภาคเอกชนร่วมผลักดันและศึกษาโครงการโดยการว่าจ้างมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ด้วยงบประมาณถึง 3 ล้านบาทก็ตาม

แต่ทุกวันนี้ต้องยอมรับว่าพิษณุโลกก็ยังคงมีเพียงป้ายบอกเส้นทางไปเมืองต่างๆ หลายเมืองในประเทศต่างๆ รอบทิศทางเท่านั้นที่บอกถึงความเป็นสี่แยกอินโดจีน

ไม่เพียงเท่านั้น วิเศษ วชิราศรีศิริกุล ประธานหอการค้าพิษณุโลก ยังบอกว่าขณะที่ไทยยังไม่ได้ทำอะไร ทุนจีนกลับรุกผ่านนอมินี เข้าเจรจาซื้อที่ดินย่านสี่แยกร้องโพธิ์ หรือสี่แยกอินโดจีนริมถนนมิตรภาพ (สาย 12) เนื้อที่ 40-50 ไร่ ราคาประมาณ 200 ล้านบาท เพื่อใช้เป็นจุดพักรถบรรทุกหัวลาก รับการขนส่งผ่าน "คุน-มั่ง กงลู่"

ดังนั้นไม่แน่ว่า ในที่สุด "สี่แยกอินโดจีน" อาจจะกลายเป็น "สี่แยกสินค้า-ทุนจีน" บนแผ่นดินพิษณุโลกแทนก็เป็นได้   




 








upcoming issue

จากโต๊ะบรรณาธิการ
past issue
reader's guide


 



home | today's news | magazine | columnist | photo galleries | book & idea
resources | correspondent | advertise with us | contact us