ผ่านไปยัง หอศิลป์พีระศรี ในซอยอรรถการประสิทธิ์เมื่อต้นเดือนมีนาคม ความเงียบเหงาและร่วงโรยของสถานที่ยังคงปกคลุมไปทั่วภายในตึกร้างหลังนั้นนิทรรศการ "Present perfect" ที่คาดว่าจะปลุกตำนานของหอศิลป์แห่งนี้ยังคงจัดแสดงอยู่

อาคารเก่าๆ หลังนั้น ทรุดโทรมไปตามกาลเวลา แต่ยังคงมีร่องรอยความงามของงานสถาปัตย์หลงเหลืออยู่อย่างเห็นได้ชัด สมกับที่เคยเป็นอาคารที่ได้รับรางวัลสถาปัตยกรรมดีเด่นของสมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมภ์ เมื่อปี พ.ศ.2545 ผลงานการรังสรรค์จากบริษัทสถาปนิก "โมเบลกส์" ของ ม.ล.ตรีทศยุทธ เทวกุล

ป้ายชื่อด้านหน้า ตัวหนังสือบางตัวหลุดหายไป เมื่อเดินเข้าไป ในบริเวณ จะเห็นทางเดินด้านข้างที่เอียงทรุดตัวลงไปเกือบตลอดแนว ไปจรดรั้วด้านหลัง ตัวอาคารสีซีดจาง และผุร่อนจนเกือบหารอยสีเดิม ไม่ชัด คงมีเพียงไทรต้นใหญ่ ชมพูพันธ์ทิพย์ และทองกวาว เท่านั้นที่ยังคงให้ร่มเงาเช่นเดิม ยามเพียงคนเดียวที่เฝ้างานนิทรรศการ กำลังนอนหลับอยู่หน้าเคาน์เตอร์ต้อนรับเก่าๆ ด้านล่าง ทีวี 1 เครื่อง และวิดีโอที่บันทึกเรื่องราวของที่มาและวัตถุประสงค์ของการจัดงานสำหรับเปิดให้ผู้สนใจฟังวางอยู่ข้างๆ เวลาหลังอาหารเที่ยง ที่ว่างวาย ผู้คน อากาศที่ร้อนอบอ้าว พัดลมตัวเล็กๆ และสายลมบางเบาจากต้นไม้ ช่วยกล่อมให้เขาหลับสนิทได้นานทีเดียว

หากตัดภาพกลับไปในสมัยปี พ.ศ.2517 ซึ่งเป็นปีที่ก่อตั้งหอศิลป์พีระศรี โดยอาจารย์ศิลป์ พีระศรี อาจารย์ป๋วย อึ๊งภากรณ์ ม.ร.ว.พันธุ์ทิพย์ บริพัตร และศิลปินจำนวนหนึ่งที่ร่วมหาทุนมาก่อสร้าง จนการเคลื่อนไหวในแวดวงศิลปะรุ่งโรจน์อย่างมากในช่วงนั้น แทบทุกวันสถานที่แห่งนี้ไม่เคยร้างผู้คน กลายเป็นแหล่งนัดพบพูดคุยของ บรรดาศิลปิน และเป็นที่มาของแนวความคิดใหม่ๆ ในการสร้างสรรค์ งาน

นิทรรศการศิลปะดีๆ เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะในวันที่ 14 พฤษภาคม ซึ่งเป็นวันมรณกรรมของศาสตราจารย์ ศิลป์ พีระศรี จะจัดให้มีนิทรรศการใหญ่ขึ้นปีละครั้ง ส่วนใหญ่เป็นการรวบรวมผลงานศิลปะจากลูกศิษย์ลูกหาอาจารย์ศิลป์ และผลงานของนักศึกษา จากมหาวิทยาลัยศิลปากรในยุคนั้น

หลังจากสถานที่แห่งนี้ถูกปิดตัวลงในปี 2531 เพราะปัญหาของการเช่าที่ดิน และได้เปิดใช้ขึ้นอีกครั้งเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม 2545 โดยภาควิชาทัศนศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ ร่วมกับมูลนิธิหอศิลป์ พีระศรี มูลนิธิจุมภฏ-พันธุ์ทิพย์ โดยใช้ชื่องานนิทรรศการครั้งนี้ว่า "Present Perfect" ปัจจุบันกาลที่สมบูรณ์

เวลายาวนานถึง 14 ปีนั้นแทบจะเรียกได้ว่าหอศิลป พีระศรี เหลือเพียงแต่ชื่อที่ยังอยู่ในความทรงจำของคนรุ่นเก่า ในขณะที่คนรุ่นใหม่ก็จะรู้จักผ่านห้องเรียนทางประวัติศาสตร์ศิลป์ และในสูจิบัตรเก่าๆ เท่านั้น

วัตถุประสงค์ในการจัดงานครั้งนี้เพื่อสร้างแรงกระตุ้น ให้เกิดการตระหนักในการขาดแคลนพื้นที่แสดงงานทางด้านศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย ผ่านทางผลงานของศิลปิน 17 ท่าน วัตถุประสงค์อีก 2 ประการคือ เพื่อร่วมในโอกาสที่หอศิลป์ จะทำการบูรณะครั้งใหม่ และเพื่อร่วมฉลองในโอกาสครบรอบ 40 ปีของมหาวิทยาลัยกรุงเทพ

Present Perfect ได้เปิดแสดงยาวนานจากวันที่ 14 ธันวาคม 2545 ถึงวันที่ 30 มีนาคม 2546 หลังจากนั้นหอศิลป์ แห่งนี้ ปิดซ่อมใหญ่อีกครั้งหนึ่ง โดยความดูแลของ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร ประธานมูลนิธิจุมภฏ-พันธุ์ทิพย์