แอปเปิลทรงสวยผลโตสีแดงสดฉ่ำจนดูเด่นสะดุดตากว่าแอปเปิลที่วางในกระบะข้างๆ ที่แผนกซูเปอร์มาร์เก็ตของห้างสุดหรูแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพมหานครนั้น มีป้ายเขียนติดไว้ว่า "ฟูจิแอปเปิล" ซึ่งหากใครที่เคยลิ้มลองแล้วคงทราบดีว่า ไม่เพียงแค่อิ่มตากับแอปเปิลผลงามได้ส่วนเท่านั้น รสชาติอันหวานหอมกลมกล่อมและเนื้อที่แน่นกรอบเปี่ยมไปด้วยคุณภาพคับผลนั้น สมกับแบรนด์แอปเปิล "ฟูจิ"

จุดเริ่มต้นจากความพยายามในการปรับปรุงพันธุ์แอปเปิลที่ Tohoku Research Station ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะฮอนชู เมื่อปลายทศวรรษ 1930 ซึ่งประสบผลสำเร็จในการผสมแอปเปิลที่นำมาจากอเมริกา 2 สายพันธุ์ระหว่าง Red Delicious กับ Ralls Genet ออกมาเป็นฟูจิแอปเปิลและในเวลาต่อมากลายเป็นแอปเปิลที่คนทั่วโลกชื่นชอบมากที่สุดพันธุ์หนึ่ง

แม้ว่าในปัจจุบันจะมีการนำพันธุ์ฟูจิแอปเปิลไปปลูกกันอย่างแพร่หลายในหลายประเทศก็ตาม ประมาณครึ่งหนึ่งของฟูจิแอปเปิลที่บริโภคกันทั่วโลกมาจากญี่ปุ่น อีกประมาณ 30% มีแหล่งปลูกในอเมริกา และอีกราว 20% อยู่ในประเทศจีน มากกว่าครึ่งหนึ่งของผลิตผลแอปเปิลในญี่ปุ่นนั้นมาจากจังหวัดอาโอโมริ ที่ซึ่งเรื่องราวของแอปเปิลยังคงอบอวลมากว่าศตวรรษ

ในสมัยปฏิรูปเมจิ (ค.ศ.1868-1912) ซึ่งเป็นยุคที่ญี่ปุ่นเริ่มเปิดประเทศรับวิทยาการสมัยใหม่จากตะวันตกนั้น วิสัยทัศน์การพัฒนาอุตสาหกรรมถูกกำหนดเป็นนโยบายควบคู่ขนานไปพร้อมๆ กับการพัฒนาภาคเกษตรกรรมภายใต้การสนับสนุนจากรัฐบาล ต้นกล้าแอปเปิลที่นำมาจากอเมริกาและยุโรป ถูกแจกจ่ายไปทดลองปลูกทั่วประเทศเปรียบเทียบกับแอปเปิลพันธุ์พื้นเมืองตั้งแต่ปี 1874 แต่กว่าต้นกล้าแอปเปิลจะปันมาถึงจังหวัดอาโอโมริก็กินเวลาเกินหนึ่งปี และได้ต้นกล้ามาปลูกลงแปลงที่สวนหน้าศาลาว่าการของจังหวัดเพียง 3 ต้น ก่อนจะได้ต้นกล้ามาเพิ่มอีกหลายร้อยต้นในปีถัดไป ซึ่งทยอยส่งมาปลูกในส่วนอื่นๆ ของจังหวัด น่าเสียดายที่ต้นแอปเปิลนำร่อง 3 ต้นแรกนั้นตายไปจากการทิ้งระเบิดของฝ่ายพันธมิตรในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง จึงไม่เหลือให้เห็นในปัจจุบัน

ในปี 1898 เกิดการระบาดของโรคและแมลงในสวนแอปเปิล ซึ่งลุกลามไปทั่วประเทศ อันเป็นเหตุจำต้องตัดต้นแอปเปิลทิ้งไปจำนวนมาก ในขณะนั้นมีเพียงชาวสวนแอปเปิลในพื้นที่จังหวัดอาโอโมริเท่านั้น ที่เก็บรักษาพันธุ์แอปเปิลเอาไว้และนำกลับมาปลูกใหม่ในปีถัดไป ส่งผลให้อาโอโมริกลายเป็นแหล่งปลูกแอปเปิลที่สำคัญตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ภายหลังจากการเผชิญกับภาวะโรคและแมลงรุมเร้าในสวนแอปเปิล นักวิชาการเกษตรที่ไปเล่าเรียนมาจากฝรั่งเศสได้แนะนำเทคนิคการใช้กระดาษห่อผลแอปเปิลเพื่อกันแมลง และการประยุกต์ใช้ผ้าชุบน้ำยา Bordeaux mixture (น้ำยาฆ่าเชื้อราที่ใช้ได้ผลในสวนองุ่น ซึ่งมีส่วนประกอบสำคัญคือ คอปเปอร์ซัลเฟต CuSO4 และแคลเซียมไฮดรอกไซด์ Ca(OH)2) มาพันห่อรักษาโรคของต้นแอปเปิลเป็นครั้งแรกในญี่ปุ่น

อานิสงส์จากเศรษฐกิจญี่ปุ่นที่เติบโตแบบก้าวกระโดดในช่วงปี 1960 ส่งผลให้แอปเปิลมีราคาดีและเป็นที่ต้องการของตลาดญี่ปุ่นอย่างต่อเนื่องจนถึงช่วงปี 1970 แบรนด์ของแอปเปิลถูกสร้างขึ้นโดยผ่านกลไกการตลาดที่เกิดขึ้นจากย่าน Ginza ซึ่งเป็นศูนย์กลางแหล่งชอปปิ้งชั้นนำของมหานครโตเกียวในห้วงเวลาขณะนั้น รางวัลชนะเลิศการประกวดแอปเปิลแห่งญี่ปุ่นเป็นเสมือนใบรับประกันความอร่อย ที่ขยายชื่อเสียงของแอปเปิลจากฮิโรซากิ (จังหวัดอาโอโมริ) ให้ถูกกล่าวขานไปทั่วญี่ปุ่น

ปัจจุบันเมื่อเอ่ยถึงแอปเปิลจากฮิโรซากิดูเหมือนว่าชื่อแอปเปิลจากสวนของ Akinori Kimura กลายเป็นไอคอนของผลไม้ชนิดนี้และมักจะถูกหยิบยกมากล่าวในฐานะแอปเปิลหมายเลขหนึ่งที่ซื้อหาได้ไม่ง่ายนัก ลูกค้าประจำที่ผูกขาดออร์เดอร์แอปเปิลจากสวน Kimura ตั้งแต่แอปเปิลเพิ่งจะออกดอก ได้แก่ ร้านเค้กชั้นหนึ่งและอาหารฝรั่งเศสชั้นยอด ซึ่งนำไปปรุงเป็นซุปแอปเปิลเมนูเลิศรสเฉพาะฤดูกาลที่มีเคล็ดลับสำคัญอยู่ที่วัตถุดิบชั้นดี

นอกจากนั้นมักจะมีพ่อค้าคนกลางนำบางส่วนมาขายผ่านทางอินเทอร์เน็ต ในสนนราคาแสนแพงราวกับเป็นแอปเปิลวิเศษ กระนั้นก็ตามมักจะหมดภายในเวลาไม่เกิน 10 นาที ข้อเท็จจริงดังกล่าวยังคงเป็นปริศนาที่นักวิชาการเกษตร ซึ่งขอเข้าไปทำวิจัยเกี่ยวกับแอปเปิลในสวนของ Kimura ไม่สามารถให้คำตอบได้ว่าเหตุใดแอปเปิลของ Kimura จึงมีรสชาติที่ดีกว่าทั้งที่ความอุดมสมบูรณ์ของผืนดิน สภาพภูมิอากาศ หรือแม้กระทั่งพันธุ์แอปเปิลก็ไม่ได้ต่างไปจากแอปเปิลในละแวกใกล้เคียง

Akinori Kimura ปัจจุบันอายุ 57 ปีเติบโตขึ้นจากครอบครัวเกษตรกรในชนบทจังหวัดอาโอโมริ มีความรู้ในระดับการศึกษาภาคบังคับของประเทศญี่ปุ่น เริ่มอาชีพเกษตรกรเต็มตัวเมื่ออายุ 22 ปี ด้วยความที่เป็นคนอัธยาศัยดีและยินดีให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการปลูกแอปเปิล รวมถึงการกำจัดโรคและแมลงโดยวิธีธรรมชาติ ซึ่งทุกวันนี้มีชาวสวนแอปเปิลและเกษตรกรที่ปลูกพืชชนิดอื่นมาขอคำปรึกษาไม่ขาดสาย

Kimura มักจะเน้นย้ำว่า การใช้รถเป็นเครื่องทุ่นแรงนั้นจะทำให้หญ้าที่ขึ้นตามธรรมชาติในสวนแอปเปิลตาย เกิดปัญหาดินแห้งและสมดุลธรรมชาติในสวนเสียไป อันเป็นสาเหตุเบื้องต้นและที่มาของโรคและแมลง

เมื่อหลายสิบปีก่อน Kimura ก็เคยใช้รถฉีดพ่นยาและสารเคมีกำจัดศัตรูพืช แต่ผลที่ตามมาคือ คนในครอบครัวได้รับผลกระทบจากสารเคมีก่อนที่แมลงจะตายเสียอีก ในขณะเดียวกันผลผลิตก็เริ่มลดลงเรื่อยๆ แต่โรคและแมลงกลับเพิ่มขึ้นวนเวียนเช่นนี้อยู่ 8 ปีขาดรายได้จนไม่มีเงินพอที่จะจุนเจือครอบครัว

ทางออกสุดท้ายที่ Kimura เลือกคือการเดินเข้าป่าลึกไปหาต้นไม้ใหญ่ๆ สักต้น พร้อมกับเชือกในมือหวังหนีปัญหา แต่บังเอิญไปพบกับแอปเปิลต้นใหญ่ผลดกงามห้อยเต็มต้น ซึ่ง Kimura ใช้เวลาเดินวนดูอย่างพินิจพิเคราะห์อยู่หลายรอบ และได้พบกับทางออกที่แท้จริงของปัญหาภายในสวนแอปเปิล หัวใจของการดูแลแอปเปิล ซึ่งเป็นพืชที่ไม่ทนต่อโรคและแมลงก็คือ การปรับสภาวะแวดล้อมให้เหมาะกับการเจริญเติบโตของแอปเปิลตามธรรมชาติ ซึ่งกลายเป็นปรัชญาการเกษตรที่ Kimura ใช้พลิกฟื้นคืนชีพสวนแอปเปิล

การสังเกตและเรียนรู้วิถีธรรมชาติจากประสบการณ์ตรงนี้เอง ที่เป็นเสมือนคัมภีร์ที่ใช้จัดการภายในสวนของ Kimura ซึ่งปลอดทั้งสารเคมีและไม่มีเครื่องทุ่นแรงประเภทรถ

ทุกวัน Kimura จะเดินเข้าสวนไปดูแลรดน้ำพรวนดินต้นแอปเปิลทั้ง 600 ต้น พร้อมกับเคล็ดลับสำคัญคือการทุ่มเทและให้ "ความรัก" ต่องานที่ทำ Kimura มักจะพูดกับต้นแอปเปิลทุกต้นราวกับเป็นสมาชิกในครอบครัว โดยเฉพาะช่วงที่แอปเปิลเริ่มผลิดอก

ว่ากันว่าหากมองลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ ที่บินอยู่เหนือละแวกสวนแอปเปิลของอำเภอฮิโรซากิในเดือนพฤษภาคม ก็จะรู้ทันทีว่าสวนของ Kimura อยู่ตรงไหน เนื่องจากดอกแอปเปิลสีขาวในสวน Kimura จะผลิดอกอย่างงดงามสีขาวโพลนราวกับปุยหิมะยิ่งไปกว่านั้น Kimura จะพูดให้กำลังใจในยามที่ต้นแอปเปิลกำลังติดผลทุกต้นหลังการรดน้ำประจำวัน รวมทั้งกล่าวขอบคุณก่อนจะเก็บผลแอปเปิลออกไปขายด้วย

ทุกวันนี้นอกจาก Akinori Kimura จะมีรายได้จากการจำหน่ายแอปเปิลและน้ำแอปเปิลแล้ว ยังมีรายได้ตลอดปีจากการปลูกข้าวและพืชชนิดอื่นโดยทำการเกษตรแบบครบวงจร และประสบความสำเร็จในอาชีพเกษตรกรได้ แม้ไม่มีใบปริญญาทางเกษตรศาสตร์

คงไม่ต้องกล่าวถึงประเทศที่ไร้ระบบกษัตริย์ เพราะไม่มีประชาชนประเทศไหนในโลกโชคดีเท่ากับคนไทยที่มีพระมหากษัตริย์ที่ทรงห่วงใยชี้แนะ "เศรษฐกิจพอเพียง" จึงขออัญเชิญพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่พระราชทานแก่คณะบุคคลต่างๆ มาเผยแพร่ ณ ที่นี้อีกสักครั้ง

"ความจริงเคยพูดเสมอในที่ประชุมอย่างนี้ว่า การที่จะเป็นเสือนั้นไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่เรามีเศรษฐกิจแบบพอมี พอกิน แบบพอมีพอกินนั้นหมายความว่าอุ้มชูตัวเองได้ให้มีพอเพียงกับตัวเอง อันนี้ก็เคยบอกว่าความพอเพียงนี้ไม่ได้หมาย ความว่าทุกครอบครัวจะต้องผลิตอาหารของตัวเอง จะต้องทอผ้าใส่เอง อย่างนั้นมันเกินไป แต่ว่าในหมู่บ้านหรือในอำเภอจะต้องมีความพอเพียงพอสมควร บางสิ่งบางอย่างที่ผลิตได้มากกว่าความต้องการก็ขายได้" ส่วนหนึ่งของพระราชดำรัสเนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา 4 ธันวาคม 2540

"มีบางคนพูดบอกว่าเศรษฐกิจพอเพียงนี้ไม่ถูก ทำไม่ได้ ไม่ดี ได้ยินคนเขาพูดแต่ว่าส่วนใหญ่บอกว่าดี แต่พวกส่วนใหญ่ที่บอกว่าดีนี้เข้าใจแค่ไหนไม่ทราบ แต่ยังไงก็ตามเศรษฐกิจพอเพียงนี้ขอย้ำว่าเป็นการทั้งเศรษฐกิจหรือความประพฤติที่ทำอะไรเพื่อให้เกิดผลโดยมีเหตุและผล คือเกิดผลมันมาจากเหตุ ถ้าทำเหตุที่ดีถ้าคิดให้ดีให้ผลที่ออกมาคือสิ่งที่ติดตามเหตุ การกระทำก็จะเป็นการกระทำที่ดีและผลของการกระทำนั้นก็จะเป็นการกระทำที่ดี ดีแปลว่ามีประสิทธิผล ดีแปลว่ามีประโยชน์ ดีแปลว่าทำให้มีความสุข" ส่วนหนึ่งของพระราชดำรัสเนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา 4 ธันวาคม 2543

"นี่คือเศรษฐกิจพอเพียง สำคัญว่าต้องรู้จักขั้นตอน ถ้านึกจะทำอะไรให้เร็วเกินไปไม่พอเพียง ถ้าไม่เร็วช้าไปก็ไม่พอเพียงต้องให้รู้จักก้าวหน้าโดยไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน อันนี้เศรษฐกิจพอเพียงคงได้ศึกษามาแล้ว เราพูดมาแล้ว 10 ปีต้องปฏิบัติด้วย" ส่วนหนึ่งของพระราชดำรัสเนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา 4 ธันวาคม 2546

ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่นี้ถือเป็นโอกาสดีที่พสกนิกรของพระองค์จะนำแนวคิดนี้ไปไตร่ตรองและปฏิบัติอย่างจริงจังให้เกิดประโยชน์และความสุขกันถ้วนหน้า