ปัจจัยสำคัญที่ทำให้เฮียฮ้อตัดสินใจมาทำงานที่โรสซาวน์ (ชื่อเดิมของอาร์เอสในเวลานั้น) เมื่อ 25 ปีก่อนก็คือการที่โรสซาวน์เป็นธุรกิจของครอบครัว แต่อีกเหตุผลหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กันนั่นคือ เฮียฮ้อในวัยหนุ่มเป็นคนชอบฟังเพลง การที่โรสซาวน์ทำธุรกิจเพลง งานที่นี่จึงไม่ต่างอะไรจากงานในฝันของเฮียฮ้อในวันนั้น

"ตอนนั้นผมเป็นคนชอบฟังเพลงฝรั่ง บ้าเพลงฝรั่ง ฟังแบบหัวปักหัวปำ แล้วตอนนั้นเป็นช่วงรอยต่อของวงการเพลงไทยที่เปลี่ยนจากเพลงลูกกรุงมาเป็นสตริง ผมโตมาในยุคที่เพลงสตริงกำลังเข้ามา ฟังเพลงชาตรีก็เหมือนกับเพลงฝรั่ง ก็ชอบเพราะมันใกล้ตัวเราแล้วก็เข้าใจมากกว่า แล้วพอได้มาทำเพลงก็ชอบ เหมือนเราได้ทำในสิ่งที่เราอยากจะทำอยู่แล้วก็สนุก"

แต่การฟังเพลงของเฮียฮ้อในวันนี้กลับไม่ใช่การฟังเพื่อผ่อนคลายหรือความสนุกสนานอีกแล้ว ทุกวันนี้การฟังเพลงของเฮียฮ้อคือการทำงาน

"ทุกวันนี้ถามว่าฟังเพลงไหม ฟัง แต่เป็นการฟังเพื่อจะเลือกว่าเพลงเป็นอย่างไร นั่นคือผมทำงาน ที่บ้านผมก็ไม่เปิดเพลง ไม่มีเลย ขึ้นรถผมยังไม่เปิดเลย"

ไม่เฉพาะเพลงเท่านั้น รายการทีวีทุกวันนี้ ถ้าเป็นในยามว่าง เขาก็แทบไม่ดูด้วยเหตุผลเดียวกัน เพราะเมื่อเฮียฮ้อดูทีวี นั่นคือการดูเพื่อทำงาน แต่หากในเวลาพักผ่อนจริงๆ แล้ว เขามักจะเปิดดูช่องกีฬา หรือสารคดี หรือไม่ก็อ่านหนังสือ โดยหนังสือที่อ่านจะเป็นแนว How to ทั้งที่เป็นวิชาการและแนวความคิดของซีอีโอในต่างประเทศ เพื่อนำไอเดียหรือกลยุทธ์มาปรับใช้ที่อาร์เอส

การพักผ่อนที่เฮียฮ้อโปรดปรานอย่างมากก็คือ การไปเที่ยวต่างประเทศ

"ผมชอบไปเที่ยวเมืองนอก ไปมาแล้วเกือบครึ่งโลก 2-3 เดือนไปที อเมริกา ออสเตรเลีย ยุโรป แต่ญี่ปุ่นนี่ผมไปมาแล้วเกือบ 30 ครั้ง เพราะลูกชอบ เขาไปตั้งแต่เด็กๆ ผมก็ชอบไปดูเทคโนโลยี ดูอะไรใหม่ๆ"

การตีกอล์ฟเป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่เพิ่งเริ่มมาได้ 4-5 เดือนนี้ แต่เขายอมรับว่า "ติดแล้ว" และต้องหาโอกาสออกรอบแทบทุกสัปดาห์