การประกาศยกระดับกิจการในประเทศไทยของธุรกิจระดับโลก เป็น Rigional Organization เป็นแนวโน้ม ที่น่าสนใจมากในสังคมธุรกิจไทย และเป็น สัญญาณ ที่น่าสะพรึงกลัวของธุรกิจไทย ที่มาพร้อมกับ "ความเชื่อ" ว่า เศรษฐกิจจะฟื้นตัว นั่นคือ การแข่งขัน ที่ยากลำบากที่สุดในสังคมธุรกิจไทยจากนี้ไป

เป็นการแข่งขันกับคู่แข่ง ที่เข้มแข็งอย่างยิ่ง อย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

องค์กรธุรกิจระดับโลกกำลังเปลี่ยนยุทธศาสตร์ใหม่ ที่สั่นสะเทือนสังคมธุรกิจไทย แนวความคิดมองประเทศไทยเป็นตลาดอย่างอิสระเป็นบุคลิกของตนเองนั้น ล้าสมัยไปแล้ว พวกเขามองไทยเป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาค พวกเขามองจากระดับภูมิภาค และสามารถให้คำจำกัดความบุคลิก และ ความเป็นเอกภาพรวมของตลาดใด ตลาดหนึ่งระดับภูมิภาคอย่างแจ่มชัด

แนวความคิดนี้สืบต่อมาจากการเปลี่ยนยุทธศาสตร์การลงทุนในด้านตลาดการเงิน และตลาดทุนในช่วงก่อนวิกฤติการณ์ในสังคมไทย พร้อมกับ การบริหารโรงงาน ที่ขายสินค้าชนิดเดียวกันในระดับภูมิภาคของธุรกิจคอนซู เมอร์อย่างเงียบๆ มาแล้วหลายปี วันนี้แนวคิดนี้ได้กลายเป็นแบบแผนของธุรกิจระดับโลกแล้ว

ธุรกิจคอนซูเมอร์ระดับโลก ประกาศนโยบาย One Product -One Package เพื่อขายสินค้าอุปโภคบริโภคทั้งภูมิภาค ในขณะที่โรงงานมีอยู่ในหลายประเทศในย่านนี้ ไม่ว่าจะเป็น เนสท์เล่ พีแอนด์จี แนวคิดเช่นนี้พวก เขานำบทเรียนจากยุโรป ที่ขายสินค้าชนิดเดียวกั นทั้งยุโรป เพียงเขียนฉลากสินค้าหลายภาษาในชิ้นเดียวกันเท่านั้น

ส่วนกิจการด้านพลังงาน ก็เกิดเดินหน้าจัดองค์กรให้ทีมงานชุดเดียวดูงานด้านต่างๆ ทั้งประเทศไทย และภูมิภาคนี้ ทั้งยูโนแคลไทยแลนด์ และ เอสโซ่แสตนดาร์ด ยักษ์ใหญ่กิจการด้านพลังงานของสหรัฐอเมริกา

ในเบื้องต้นนักบริหารธุรกิจทั่วไป จะเริ่มมองว่าแรงบันดาลใจสำคัญของการปรับยุทธศาสตร์ใหม่ขององค์กรระดับโลกในภูมิภาคนี้ มาจากวิกฤติการณ์ทางเศรษฐกิจทั้งภูมิภาค กำลังซื้อของตลาดภูมิภาคนี้ลดลง กิจการเหล่านี้จึงจำเป็นต้องลดต้นทุนการดำเนินกิจการ เพื่อให้อยู่รอด ซึ่งก็ถูกต้องไม่น้อย

เพียงแต่ศาสตร์ของการจัดการเชิงรุกของโลกตะวันตก ซึ่งถือว่ามีพลัง และประสิทธิภาพ ย่อมจะแสวงหาทางออกเชิงรุก และสร้างสรรค์ได้ในเวลาเดียวกัน แนวทางนี้เป็นบทเรียนของธุรกิจไทยที่ดี

ธุรกิจไทยทั้งหลายในช่วงเกือบ 2 ปีมานี้ ต้องเผชิญภาวะเลวร้าย ส่วนใหญ่มักจะนั่งรอโอกาสใหม่ๆ ภายใต้กระบวนการฟื้นฟูกิจการ ด้วยความร่วมมือกับเจ้าหนี้ ทั้งนี้พวกเขาไม่พยายามในการปรับตัวในเชิงโครงสร้างหรือยุทธศาสตร์ใดๆ โดยใช้เวลาอย่างเนิ่นนาน

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ธุรกิจระดับโลกให้ความสำคัญมากอีกประการหนึ่งก็คือ ตลาดภูมิภาคมีการเปลี่ยนรากฐานหลายประการ ในการเอื้อประโยชน์ ในการปรับยุทธศาสตร์ใหม่ครั้งนี้

หนึ่ง-พฤติกรรมผู้บริโภคในภูมิภาคมีบุคลิกคล้ายกัน และเหมือนกันมากขึ้น โดยไม่จำเป็นต้องแยกตลาดประเทศต่างๆ ออกเป็นส่วนย่อยอีกต่อไป

พฤติกรรม ที่เปลี่ยนแปลงไปนี้ พวกเขาให้คำจำกัดความ ที่ชัดเจน และให้ความสำคัญความต้องการ ความพอใจสินค้า ที่เหมือนๆ กันของผู้บริโภค มากกว่าความแตกต่างของภาษา และวัฒนธรรม ที่แตกต่างกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้มิได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ หากเกิดขึ้นจากแรงพายุของโลกานุวัตร การ สื่อ สารยุคใหม่ ผนึกกับแผนการตลาดของธุรกิจระดับโลก

แรงเหวี่ยงนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก ซึ่งผมเชื่อว่าจำกัดความในเรื่องภูมิภาคจะมีความหมายกว้างขึ้นๆ ในระยะต่อไป

สอง-ประสบการณ์ในการทำงานในระดับภูมิภาคของธุรกิจระดับโลก ได้สร้างความรู้ และทรัพย์สินทางปัญญาเพิ่มขึ้น จนสามารถสร้างสินค้า และ บริการเฉพาะตลาดระดับภูมิภาคอย่างจริงจัง เป็นกระบวนการสร้างสินค้าใหม่ ที่น่าทึ่ง และน่าเกรงขามอย่างยิ่ง

บริษัทเซเรบอส สร้างสินค้าบำรุง สุขภาพในแบรนด์เนม "แบรนด์" ที่มีรสชาติแบบเอเชีย ในขณะที่เนสท์เล่ เบทส์ ฟูดส์ หรือธุรกิจสินค้าอุปโภค บริโภคของตะวันตก สามารถผลิตสูตรอาหาร ที่มีรสชาติแบบเอเชียได้มากขึ้น สามารถตีตลาดสินค้าท้องถิ่นได้ เป็นต้น

การปรับตัวด้วยการใช้ความรู้ หรือ Know how ของตะวันตก มาประยุกต์เข้ากับท้องถิ่น ของพวกเขามีประสิทธิภาพสูง ทำให้สินค้า และบริการ ใหม่ เพื่อภูมิภาคมีความสามารถในการแข่งขันอย่างสูง

แนวทางเช่นนี้กำลังคุกคามผู้ประกอบการหรือธุรกิจท้องถิ่น ที่จำกัดตัวเองอยู่เฉพาะตลาดของตนเองเป็นหลักอย่างมาก

แรงเหวี่ยงของการเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่ได้ทำลายความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจระดับชาต ิของภูมิภาคมากขึ้น และจะมากขึ้นอีกภายใต้ ภาวะอ่อนแอของธุรกิจระดับชาติในเวลานี้

สาม-เทคโนโลยีการสื่อสาร และเทคโนโลยีสารสนเทศ ที่พัฒนา และสร้างเครือข่าย ที่มีประสิทธิภาพในระดับโลก ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมาของภูมิภาคนี้ นอกจากจะสร้างความยิ่งใหญ่แบบจอมปลอมให้กับธุรกิจสื่อสารท้องถิ่นเพียงชั่วคราวแล้ว สาระสำคัญกลับเป็นว่า ทำให้การสื่อสาร เพื่อการจัดการ การตลาด การบริหารโรงงานในเครือข่ายระดับโลก ของธุรกิจระดับโลกดำเนินอย่างมีประสิทธิภาพอย่างไม่เคยมีมาก่อน E-Company และ E-Business เป็นแนวทางพื้นฐานของการปรับองค์กรให้มีความสามารถในการใช้ IT เพื่อเป้าหมายธุรกิจ ที่ชัดเจน ซึ่งมีความหมายในปัจจุบันยิ่งใหญ่ และเป็นรากฐานสำคัญกว่า E-Commerce ที่พูดๆ กันอย่างจับจดในเมืองไทยอย่างมาก

แนวโน้มนี้ดูหมือนว่าจะทำให้ไทยเป็นศูนย์กลางย่อยของระดับภูมิภาคได้ในแง่ Location ขณะเดียวกัน ดูเหมือนบทบาทของสิงคโปร์ในความสำคัญเรื่องภูมิศาสตร์ ที่ว่านี้ลดลงไป แต่ความจริงก็คือ ความหมายในเรื่อง Location ลดลงไป แต่เครือข่ายระดับภูมิภาค ที่มีความยืดหยุ่น คล่องตัว มีความสำคัญมากขึ้น

แต่สิ่งที่สำคัญ และเป็นปัญหาอนาคตมากสำหรับสังคมไทย ก็คือ องค์กรธุรกิจ ที่กำลัง และผ่านการป่วยหนักรอการเยียวยาหรือเพิ่งพ้นวิกฤติยัง ต้องใช้เวลาอีกพอสมควร ความสามารถในการแข่งขันในมิติ ที่กว้างขึ้น และลึกอย่างมาก จะเป็นปัญหาอย่างไม่ต้องสงสัย

อีกแง่หนึ่งมืออาชีพไทยกำลังถูกทดสอบอย่างโหดร้าย ว่าพวก ที่จะทำงานในกิจการระดับโลกนั้น จะมีความรู้ความสามารถในการอยู่กับธุรกิจ ที่มีลักษณะ Regional Organization ได้เพียงใด เมื่อเปรียบเทียบมืออาชีพในภูมิภาคเดียวกันนี้

นี่คือ ปัญหาสำคัญมาก ที่เกิดจากความไม่ได้ตั้งหลัก และไม่พร้อมของสังคมธุรกิจไทย ที่สำคัญกว่านั้น สถานการณ์ ที่ผ่านมายังไม่เลวร้ายพอ ที่จะทำให้โครงสร้างการจัดการที่มีประสิทธิภาพ ได้ถูกสถาปนาขึ้นอย่างจริงจังเลย