Search Resources
 
Login เข้าระบบ
สมัครสมาชิกฟรี
ลืมรหัสผ่าน
 
  homenewsmagazinecolumnistbooks & ideaphoto galleriesresources50 managermanager 100join us  
 
 


bulletToday's News
bullet Cover Story
bullet New & Trend

bullet Indochina Vision
bullet2 GMS in Law
bullet2 Mekhong Stream

bullet Special Report

bullet World Monitor
bullet2 on globalization

bullet Beyond Green
bullet2 Eco Life
bullet2 Think Urban
bullet2 Green Mirror
bullet2 Green Mind
bullet2 Green Side
bullet2 Green Enterprise

bullet Entrepreneurship
bullet2 SMEs
bullet2 An Oak by the window
bullet2 IT
bullet2 Marketing Click
bullet2 Money
bullet2 Entrepreneur
bullet2 C-through CG
bullet2 Environment
bullet2 Investment
bullet2 Marketing
bullet2 Corporate Innovation
bullet2 Strategising Development
bullet2 Trading Edge
bullet2 iTech 360°
bullet2 AEC Focus

bullet Manager Leisure
bullet2 Life
bullet2 Order by Jude

bullet The Last page


ตีพิมพ์ใน นิตยสารผู้จัดการ
ฉบับ พฤศจิกายน 2548








 
นิตยสารผู้จัดการ พฤศจิกายน 2548
วิธีจัดการต้นทุนพลังงาน             
โดย สุจินดา มหสุภาชัย
 


   
www resources

EDCO Homepage

   
search resources

Consultants and Professional Services
Energy
วรุณ อัตถากร
Energy Design Concept Co., Ltd




ความพยายามที่จะนำของทุกอย่างจากกระบวนการผลิต วนกลับมาใช้ในรอบการผลิตครั้งต่อไป หรือหากมีเหลือพออาจจะแจกจ่ายต่อไปตามส่วนต่างๆ ในองค์กร เป็นวิธีการบริหารการใช้ทรัพยากรที่ EDCO ได้นำมาช่วยลดต้นทุนค่าไฟฟ้าให้แก่ลูกค้าของบริษัท

"ไม่ว่าจะของร้อน ของเย็น หรือจะเป็นขยะหลังบ้านก็เป็นเงินเป็นทองทั้งนั้น อย่าเอาไปทิ้ง แต่ต้องหาวิธีที่จะนำมันกลับมาใช้ใหม่" คือสิ่งที่วรุณมักใช้อธิบายกับลูกค้าอยู่เสมอ

ตัวอย่างของร้อนที่เป็นเงินเป็นทองของวรุณ อาจดูได้จากกรณีน้ำเดือดที่อุณหภูมิ 100 องศาเซลเซียส จากโรงงานผลิตนมสวนจิตรลดา ซึ่งอดีตต้องถูกปล่อยทิ้งอย่างน่าเสียดาย หลังผ่านกระบวนการผลิตรอบแรกแล้ว และก่อนการผลิตนมในรอบต่อไปจะเริ่มขึ้น การต้มน้ำครั้งใหม่ก็จะเกิดตามมา ไม่เพียงแต่เสียเวลา แต่ยังต้องใช้ไฟฟ้า น้ำประปาเพิ่มอีก

เพื่อช่วยหาทางออกหลังเข้าตรวจสอบโรงงานแห่งนี้แล้ว วรุณจึงเสนอให้ใช้เทคนิคการนำน้ำเดือดเหล่านี้ ไปวนผ่านเหล็กที่มีสารบังความร้อนซึ่งสามารถทำให้น้ำเหล่านั้นเย็นตัวลง ก่อนจะนำหมุนกลับมาใช้ต้มเป็นน้ำเดือดรอบใหม่เพื่อส่งเข้าสู่กระบวนการผลิตของโรงงาน

ส่วนของเย็น เช่นเครื่องปรับอากาศในห้างสรรพสินค้า การติดตั้งประตู 2 ชั้น เพื่อกันความเย็นไหลออกหรือความร้อนไหลเข้านั้น อาจพอช่วยบรรเทาปัญหาได้บ้าง

แต่ต้องแก้คือปัญหาโครงสร้างระบบทำความเย็น ที่ถูกออกแบบเผื่อไว้รองรับคนจำนวนมากๆ นั้น ไม่เพียงจะให้อุณหภูมิที่เย็นเกินไปในเวลาที่มีคนไม่มาก แต่ยังทำให้เกิดความไม่สัมพันธ์กันในการทำงานระหว่างเครื่องปรับอากาศ และระบบระบายอากาศที่ใช้ปรับค่าออกซิเจนตามปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยมาจากร่างกายคน

ผลลัพธ์ที่ได้ คือระบบถูกกำหนดค่าออกซิเจนไม่อาจปรับค่าขึ้นลงเองได้ตามจำนวนคนในแต่ละช่วง คือการทำงานที่หนักเท่าเดิมในการระบายอากาศ แต่เครื่องปรับอากาศต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อเพิ่มความเย็น และไล่ความชื้นจากการปล่อยออกซิเจนในการระบายอากาศ แม้คนในห้างอาจมีไม่มากเท่ากับค่าที่ตั้งไว้

การแก้ปัญหาความไม่สัมพันธ์กันนี้ จึงต้องใช้วิธีประสมประสานระหว่างเทคโนโลยีจากเครื่องตรวจวัดค่าคาร์บอนไดออกไซด์ตามจำนวนคนที่ปล่อยออกมาจริง และวิธีเปิดปิดเครื่องปรับตามความเปลี่ยนแปลงในระดับคาร์บอนไดออกไซด์ที่เครื่องตรวจวัดอ่านค่าออกมาได้

เช่นเดียวกับบันไดเลื่อนในห้าง เช่น เทสโก้ โลตัสที่ต้องได้รับการติดตัวควบคุมความเร็วการหมุนของมอเตอร์สายพาน เข้ามาช่วยเสริมประสิทธิภาพการประหยัดค่าไฟจากการทำให้บันไดเลื่อนเหล่านี้ สามารถทำงานได้สอดคล้องตามน้ำหนักที่ต้องแบกรับจริงจากการขึ้นลงของลูกค้า ซึ่งอาจมีมากน้อยไม่เท่ากันในแต่ละช่วง

สำหรับของที่มีกลิ่นเหม็น เช่น ก๊าซมีเทนจากกระบวน การอบมันสำปะหลัง ระบบเปิดบนลานอบของโรงงานย่านบางปะกง ซึ่งเป็นหนึ่งในลูกค้าที่ EDCO ได้ให้คำแนะนำปรึกษาการเปลี่ยนกระบวนการหมักมาสู่ระบบปิด

ส่วนหนึ่งเพื่อแก้ปัญหากลิ่นเหม็นที่รบกวนชาวบ้านบริเวณใกล้เคียง อีกส่วนเพื่อเติมเชื้อเพิ่มในกระบวนการอบ ซึ่งจะช่วยเพิ่มปริมาณของก๊าซมีเทน ที่จะใช้ส่งต่อไปตามท่อสู่โรงแป้งหมัก เพื่อนำไปใช้เป็นเชื้อเพลิงทดแทนน้ำมันเตาทั้ง 100% ในการต้มน้ำเพื่อใช้แช่และลอกเปลือกมันสำปะหลังก่อนที่จะถูกส่งต่อไปยังกระบวนการผลิตเป็นแป้งมันในโรงงาน

จากการเปลี่ยนกระบวนการหมักมาสู่ระบบปิด ยังช่วยให้มีก๊าซมีเทนเหลือมากพอ เพราะหลังส่งต่อไปยังโรงงานผลิตกระแสไฟฟ้าขนาดเล็กที่สร้างขึ้นเองภายใน เพื่อนำไปใช้ผลิตกระแสไฟฟ้าแจกจ่ายต่อไปยังตัวสำนักงานแล้ว ปริมาณก๊าซมีเทน ก็ยังมีเหลืออยู่ และหากอนาคตโรงงานนี้คิดจะขายไฟฟ้าเข้าระบบเพื่อหารายได้เพิ่มอีกทาง อาจต้องใช้เงินลงทุนสร้างบ่อบำบัดอีกราว 30-40 ล้านบาท แต่สามารถใช้งานต่อไปนับเป็น 10 ปี และวรุณยังยืนยันว่า pay back การลงทุนสำหรับกรณีนี้จะอยู่ที่ 2 ปี   




 








upcoming issue

จากโต๊ะบรรณาธิการ
past issue
reader's guide


 



home | today's news | magazine | columnist | photo galleries | book & idea
resources | correspondent | advertise with us | contact us