กอร์ดอน แมททิวส์ บุรุษรูปร่างสูงจากรัฐเทกซัส ท่าทางสุภาพเรียบร้อยแฝงด้วยมาดของชายหนุ่มมีรสนิยมโดยสังเกตจากเครื่องดื่มของเขาเพราะเป็นไวน์ชั้นดี ถ้าดนตรีก็ต้องเป็นแนวคลาสสิก หรือภาพยนตร์ทีวีก็ต้อง DALLAS เขาเป็นทั้งนักประดิษฐ์และนักการค้า เป็นบุคคลที่ได้รับสมญานามในครั้งหนึ่งว่า “ชายหนุ่มจากยุคฟื้นฟูยุโรปรุ่นใหม่” ในวันหนึ่งในปี 1978, นั่นเป็นวันที่เขาพบว่าตัวเองมุดอยู่ภายใต้กองขยะที่สูงขึ้นมาท่วมคอหอยเขา
ขณะนั้นเขายังดำรงตำแหน่งรองประธานอาวุโสของบริษัท Action Communication System บริษัทซึ่งเขาจัดตั้งขึ้นเอง ในระหว่างเกิดเหตุ เขากำลังอยู่ในระหว่างไปเยี่ยมเยียนโรงงานของลูกค้าของเขาแห่งหนึ่ง คือบริษัท John-Manville Corp (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น Manville Corp.) เขากล่าวถึงความหลังว่า “ตอนนั้นผมสังเกตเห็นถังขยะใบหนึ่งสูงราว 10 ฟุต, กว้าง 3 ฟุตและลึกประมาณ 5 ฟุต ผมเดินเข้าไปดู มันเต็มไปด้วยกระดาษจดบันทึกและจดหมายที่ทิ้งแล้ว โดยปกติผมไม่เคยสนใจถังขยะใบนั้น แต่วันนั้นบังเอิญผมสะดุดมันเข้าจริงๆ” เขาจำได้ว่ากระดาษแต่ละแผ่นที่ทิ้งไปนั้นมีค่าถึงแปดเหรียญซึ่งคิดดูว่ามันเป็นการสูญเปล่าเพียงใดเพราะหลังจาก ขีดๆ เขียนๆ แล้วก็ทิ้งไป
เขาคิดว่าปัญหาการติดต่อสื่อสารโดยวิธีนี้ทำให้เสียเวลาเสียเงินเสียทองและไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอโดยเฉพาะกระดาษจดบันทึกโทรศัพท์ (MEMOS) “ก่อนหน้านี้ผมไม่สามารถตามหาตัวคนที่ผมต้องการใช้งานได้ในทันทีที่ผมต้องการพวกเขา” เขากล่าว “ผมคิดว่าถ้าผมสามารถออกแบบคอมพิวเตอร์ซึ่งคุณสามารถติดต่อเข้ามาได้จากโทรศัพท์ทั่วโลกในทุกเวลาที่ต้องการและส่งข้อความที่เป็นเสียงไปยังคนที่คุณต้องการ นั่นเพราะจะเป็นวิธีที่เยี่ยมที่สุด” ในวันนั้นแมททิวส์รีบแจ้นกลับบ้านเพื่อบอกกับภรรยาเขาว่าเขาจะตั้งโรงงานขึ้นใหม่
ห้าปีหลังจากนั้น เครื่องส่งข่าวทางเสียงหรือที่เขาเรียกว่าไปรษณีย์เสียงอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Voice Mail) ก็กำเนิดขึ้นและทำยอดขายได้ประมาณ 20-30 ล้านเหรียญต่อปีและนักวิเคราะห์เชื่อว่าก่อนสิ้นทศวรรษนี้จะสามารถทำยอดขายได้ถึงพันล้านดอลลาร์ทีเดียว ผู้นำตลาดสินค้าตัวนี้คือบริษัท วีเอ็มเอ็กซ์ (VMX inc.-Voice Massage Exchange) ซึ่งนำทีมโดยกอร์ดอน แมททิวส์ แม้ว่าเขาจะพบกับคู่แข่งที่น่ากลัวอย่างเช่น IBM, WANG LABORATORIES และ ROLM แต่ VMX ก็ยังคงเป็นเจ้ายุทธจักรเพราะส่วนแบ่งตลาดที่คะเนว่าสูงถึง 70%
ในขณะที่บริษัทต่างๆ เริ่มค้นพบว่า Voice Massaging เป็นอุปกรณ์สำนักงานอีกชิ้นหนึ่งที่ช่วยลดต้นทุนและเวลาให้พวกเขาได้นั้น บริษัทใหญ่ๆ เช่น 3M, CORNING GLASS WORKS, AMERICAN EXPRESS และ WESTINGHOUSE ELECTRIC คือผู้ได้รับประโยชน์เป็นกลุ่มแรกต่อจากนั้นจึงมีธุรกิจขนาดย่อมที่หันมาเอาอย่างบ้าง มีบางแห่งที่ยอมลงทุนติดตั้งไว้เลย อย่างเช่นBhin & Co. และ Infotron Systems Corp.
ในขณะเดียวกันที่ฝ่ายให้บริการแก่ลูกค้าก็เริ่มขยายบริการตั้งแต่แอตแลนต้าไปจนถึงลอสแองเจลิส ซึ่งเป็นผลให้ธุรกิจขนาดเล็กอย่างเช่น Chiacco Tube & Iron Co. สามารถใช้บริการจากเครื่องนี้ได้โดยไม่ต้องรับภาระติดตั้งตัวเครื่องซึ่งต้องลงทุนประมาณสามแสนเหรียญ ยอดตัวเลขรายรับของฝ่ายบริการของ VMX ในเมืองดัสลัสเพิ่มขึ้นจากสองหมื่นห้าพันเหรียญต่อเดือนในเดือนมกราคม ปี 1992 เป็นสามแสนห้าหมื่นเหรียญต่อเดือนในปีต่อมา Paris Burstyn นักสังเกตการณ์ซึ่งเป็นนักวิเคราะห์อาวุโสของ Yankee Group กล่าวว่าเป็นช่วงที่ตลาดกำลังเริ่มโตขึ้นแล้ว
เครื่องนี้ทำงานเหมือนกับคอมพิวเตอร์กลายๆ คือจากการหมุนหมายเลขพิเศษ ผู้พูดจะสามารถทิ้งข้อความได้ถึงสามนาทีไปยังใครก็ได้ที่อยู่ในข่ายของระบบนี้ เสียงของผู้พูดจะถูกบันทึกด้วยคอมพิวเตอร์ในระบบดิจิตอล (เป็นหนึ่งในสองระบบของคอมพิวเตอร์ ระบบนี้คล้ายกับหลักการที่ใช้ในเครื่องคิดเลขทั่วๆ ไปที่ให้คำตอบออกมาเป็นตัวเลขแบบต่อเนื่อง ส่วนอีกระบบหนึ่งคืออนาล็อกซึ่งจะให้คำตอบแบบไม่ต่อเนื่อง อย่างเช่นพวกนาฬิกาใช้เข็มเป็นต้น- ผู้เขียน) ข้อความซึ่งถูกอัดแล้วนี้จะสามารถนำมาฟังได้ทุกเมื่อที่ต้องการ โดยวิธีนี้จึงทำให้ทั้งผู้พูดและผู้รับสามารถได้รับข่าวสารในเวลาที่สั้นที่สุด คอมพิวเตอร์จะทำหน้าที่ส่งข้อความในเวลาวันและสถานที่ที่กำหนด (“...ถึงคุณจอห์นที่สำนักงานในลอสแองเจลิส ในวันพุธ เวลาบ่ายโมงตรง...”) หรือถึงแผนกทั้งแผนก (“…ถึงทุกคนในแผนกขาย...”) นอกจากนี้ข้อความยังสามารถทำการเรียบเรียง, เพิ่มเติมหรือเรียกกลับได้ (“...บ็อบ, ผมคิดว่าคุณอาจจะต้องการได้ยินสิ่งที่เบอร์นี้จะต้องพูดถึงเกี่ยวกับรายได้จากการลงทุน...”) เหมือนกับการบันทึกเทปทั่วๆ ไปคือคุณสามารถจะถอยเทป, หยุด, เก็บไว้หรือจะลบออกก็ได้
ข้อได้เปรียบของเครื่องมีอยู่มาก ซึ่งไม่เหมือนกับไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Mail) ซึ่งคุณต้องใช้คีย์บอร์ดและรหัส แต่เครื่องนี้จะสามารถทำการติดต่อได้ทุกเวลาและสิ่งที่ต้องใช้ก็มีเพียงเครื่องโทรศัพท์ ความแตกต่างของเวลาท้องถิ่นก็ไม่ต้องคำนึงถึงอีกต่อไป (มีบรรษัทระหว่างประเทศแห่งหนึ่งที่ใช้เครื่องนี้ส่งข่าวจากนิวยอร์กไปยังซานฟราสซิสโกในเวลาหลังจากห้าทุ่มไปแล้วเพื่อที่จะลดค่าใช้จ่ายในการใช้โทรศัพท์ทางไกล) นอกจากนี้ก็มีเครื่องหมายตอบคำถามเป็นตัวเลือกอีกเครื่องหนึ่งซึ่งทำให้บุคคลภายนอกอย่างเช่นลูกค้าของบริษัทสามารถทิ้งข้อความไว้ได้
นอกจากนี้ระบบทั้งระบบนี้ง่ายต่อการใช้, ไม่มีอันตรายและไม่ต้องกังวลเรื่องถูกแทรกคลื่นด้วย
สำหรับข้อเสียมีน้อยมาก เรื่องหนึ่งก็คือเครื่องนี้ไม่สามารถแยกแยะหัวข้อได้ เพราะถ้าแยกได้ก็จะทำให้ผู้ใช้สามารถเลือกก่อนหลังได้ง่ายขึ้นและข้อเสียอีกอย่างหนึ่งก็คือมันไม่ได้พิมพ์ออกมา
จอห์น ฮายเนส (John Hynes) ผู้จัดการโครงการของฝ่ายพัฒนาการตลาดเครื่องมือสื่อสารของบริษัท HOFFMANN LA ROCHE ซึ่งเป็นยักษ์ใหญ่ของวงการเภสัชกรรมและยาได้กล่าวยกย่องเครื่องนี้ไว้อย่างน่าฟัง เขาไม่ได้พูดถึงมัน เขาเชื่อว่าถ้าหากคู่แข่งของเขารู้เห็นอะไรยิ่งน้อยก็ยิ่งดี LA ROCHE ได้เริ่มแบบจำลองเมื่อ 3 ปีก่อน เซ็นสัญญากับฝ่ายบริการแต่ไม่ทันไรก็เปลี่ยนเป็นขอติดตั้งไว้ภายในบริษัทนี้ ปัจจุบันได้ใช้เครื่องนี้เป็น “ข่ายติดต่อสื่อสารหลัก” สำหรับพนักงานทั้งหมดจำนวน1,800 คนซึ่ง 80% ของจำนวนนี้อยู่ในแผนกขายกล่าวว่า “ผลผลิตทั้งหมดในส่วนของบุคลากรได้เพิ่มขึ้น” แต่ฮายเนสก็ปฏิเสธที่จะบอกตัวเลขที่แน่ชัด (ขณะเดียวกันที่แมททิวส์แห่ง VMX กล่าวว่าการใช้บันทึกข้อความและการติดต่อทางโทรศัพท์ของบริษัทได้ลดลงอย่างค่อนข้างแน่นอน)
บริษัทเล็กๆ พบว่าระบบนี้ไม่มีข้อบกพร่องแต่อย่างใดถึงแม้ว่าพวกเขาจะใช้การเช่ากับฝ่ายบริการเพราะเหตุผลทางการเงิน (VMX คิดค่าบริการในการเป็นสมาชิกห้าสิบเหรียญบวกกับยี่สิบห้าเหรียญต่อเดือนต่อบริษัท) ฝ่ายบริหารการเงินของบริษัทประชาสัมพันธ์ว่า “พวกเราเป็นธุรกิจให้บริการ แต่ว่าดิฉันสามารถออกไปจากเมืองโดยลูกค้าจะไม่รู้เลยว่าดิฉันไม่อยู่ในสำนักงาน...มันก็เป็นเรื่องดีละ” เธอกล่าวเพิ่มเติมว่าเมื่อเธอต้องมีปัญหากับการขายบ้านของเธอ เธอได้ใช้นายหน้าคือเครื่อง “ตู้ไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์” สำหรับรับโทรศัพท์จากผู้สนใจซื้อ ในที่สุดก็สามารถขายบ้านได้
วันเวลาที่ผ่านไปก็ยังดูเหมือนว่าไม่มีใครค้นพบบางสิ่งใหม่ที่จะนำมาแข่งขันกับเครื่องได้เช่น อย่างเช่นในการที่คณะกรรมการจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิคที่ลอสแองเจลิสในปี 1984 ก็จะใช้เครื่องติดตั้งในหมู่บ้านนักกีฬาที่ลอสแองเจลิส หรือเมื่อบิดาของ Vladimir Salnikov ได้จัดฉลองให้แก่บุตรชายของเขาในโอกาสที่ชนะการแข่งขันว่ายน้ำประเภทแปดร้อยเมตร เขาก็อาจจะพูดกับเครื่องคอมพิวเตอร์ซึ่งสามารถพูดภาษารัสเซียหรืออีกหลายภาษาได้อย่างคล่องแคล่วและยังสามารถบอกวิธีที่เขาจะทิ้งข้อความไว้ได้อย่างถูกต้องอีกวิธี
ตอนนี้ก็เป็นโอกาสอันดียิ่งของกอร์ดอน อย่างน้อยในขณะนี้ก็มีลูกจ้างอยู่เกือบร้อยคนและยอดขายที่คะเนว่าจะได้ประมาณแปดล้านเหรียญในปีนี้และแมททิวส์ก็ไม่โง่ที่จะทำให้บริษัทของเขาเป็นที่รู้จักในมหาชนแต่สิ่งหนึ่งที่เขายังคงไม่ละทิ้งก็คือ...มองหาถังขยะ ที่น่าจะมีอะไรอีกสักใบ
|