เดี๋ยวนี้คนอเมริกันอาจหาล่าเงินรางวัลมาใช้ได้อีกทาง นอกเหนือไปจากการล่ารางวัลจิปาถะ รวมไปถึงการถูกหวยรัฐบาลคือลอตเตอรี่ หลายสิบล้านบาท อย่างที่สาวไทยคนหนึ่งในอเมริกาเพิ่งได้รับรางวัลแจ๊กพอตไปเมื่อไม่นานมานี้ วิธีนี้คือการหากินกับเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลที่บรรดาไอ้กันกำลังคลั่งไคล้เป็นบ้าเป็นหลังอยู่ในขณะนี้ ยกตัวอย่างเช่นหนุ่มอายุแค่ 16 กำลังเรียนอยู่แค่ชั้นไฮสคูลแท้ๆ แต่หัวใสคิดโปรแกรมใช้กับคอมพิวเตอร์ได้ขึ้นมาโปรแกรมหนึ่ง ใช้เขียนเก็บหนี้บัญชีเงินเชื่อได้ หนุ่มคนนี้หรือหนุ่มฮัลเลน เอม ลิปเปอร์ ก็เลยขายความคิดให้กับบริษัทที่ดำเนินการเกี่ยวกับซอฟต์แวร์ หรือโปรแกรมคอมพิวเตอร์ และรับเงินมาเหนาะๆ 2,300 เหรียญสหรัฐ คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณได้ว่าห้าหมื่นกว่าๆ ก็เปรมไปนานพอควร

บางคนก็นำเครื่องพิวเตอร์ส่วนบุคคลนี้เอาไปใช้ลดแรงงานคน จะได้ไม่เปลืองค่าจ้างที่แพงแสนแพงในประเทศใหญ่อย่างอเมริกา โดยเฉพาะร้านค้าเล็กๆ ที่เจ้าของต้องคุมเอง บริการเองเสร็จสรรพ วันดีคืนดีอยากจะเช็กสต๊อกสินค้าขึ้นมา แกก็กดเอากับตัวเลขข้อมูลที่มีอยู่ในมือใส่เข้าไปในเครื่องแล้วก็จะได้ผลมุ่งหมายสมใจคิด

เฟรด อี ยาร์โกนี เจ้าของร้านค้าย่อยในนิวเจอร์ซีย์ต้องพึ่งเจ้าเครื่องที่ว่านี้อย่างมาก

คือใช้ทั้งที่ทำงานและที่บ้าน เขาบอกว่ามันอำนวยความสะดวกดี ที่ร้านก็เอาไว้เช็กสต๊อก จัดดิสเพลย์หน้าร้าน จำแนกหมวดหมู่สินค้า ที่บ้านก็เอาไว้คุมงบค่าใช้จ่าย ทบทวนการลงทุนต่างๆ ฯลฯ ลูกจ้างทั้งปียังถูกกว่าเจ้าเครื่องที่ว่านี้เป็นก่ายกอง

บริษัทที่ประเดิมงานด้านคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลเป็นรายแรก ก็คือแอปเปิล คอมพิวเตอร์ ว่ากันว่าบริษัทนี้เอาสมองกลตัวจิ๋วนี้ออกประเดิมตลอดในปี 1976 ผู้คนก็ตะลึงงันไปทั่วโลก สินค้านี้เป็นที่พอใจยิ่งนักของนักธุรกิจทั้งหลายแหล่

ในปี 1982 ยอดขายของสินค้าชนิดนี้เพียงอย่างเดียวเท่ากับ 6.1 พัน ล้านเหรียญสหรัฐ สำนักงานประเมินสถิติมีชื่อแห่งหนึ่งกล่าวว่า ยอดขายนี้จะต้องเพิ่มเป็น 21 พันล้านแน่ๆ ในอีกเพียงสามปีข้างหน้านี้ สมองกลนี้นับว่ามีบุญคุณอันใหญ่หลวงต่อบริษัทแอปเปิล บริษัท คอมโมดอร์อินเตอร์ เนชันแนล หรือกระทั่งบริษัทแทนดี้ ที่เป็นบริษัทขนาดย่อมๆ รุดหน้าไปไกลในธุรกิจ เดินสวนทางกับสภาวะธุรกิจที่กำลังตกต่ำย่ำแย่ไปทั่วโลก อย่างที่เราเห็นๆ กันอยู่นี้

ประการที่สำคัญก็คือ เมื่อทำแล้วรวยคนอื่นก็ย่อมต้องการจะรวยตาม มีบริษัทราว 150 บริษัทในประเทศลุงแซม ที่หันมาเล่นเกมนี้ ด้วยการผลิตเครื่องคอมพิวเตอร์ออกมาขายด้วย และอีกประมาณสามร้อยกว่าแห่งที่เลี่ยงหนีไปด้วยการขายบริการข้างเคียง เช่น พวกโปรแกรม บริการซ่อม หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ได้เงินจากเจ้าเครื่องที่ว่านี้ และมีหรือธุรกิจออกจะรุ่งโรจน์อย่างนี้ยักษ์ใหญ่อย่างไอบีเอ็ม พญาสิงห์ในวงการอิเล็กทรอนิกส์จะเมินสายตาไปได้ กระโจนหมับเข้าใส่ทันที และปรากฏว่าเพียงปีเศษๆ ที่ร่วมพันตู เจ้าอักษรสามตัวนี้ก็สามารถเฆี่ยนคู่แข่งหลายราย ฉวยเอาตลาดในสหรัฐฯ ไปครองเสีย 10 เปอร์เซ็นต์ และยังทำสถิติส่งออกปีละหลายแสนเครื่อง

มองกันตื้นๆ ธุรกิจสมองกลมีทีท่าว่าจะได้ดี แต่ในข้อเท็จจริงที่แฝงอยู่ลึกๆ และออกจะโหดๆ แล้วนั้น ทำนายได้เลยว่ากิจการหลายรายจะต้องพับลงไปอย่างไม่มีปัญหา ก็จะอะไรเสียอีกเล่า ถ้าไม่เพราะการแข่งกันผลิตออกมามากจนเกินไป

ไม่ว่าจะมองไปทางทิศใด คอมพิวเตอร์หน้าตาแปลกๆ ที่ไม่รู้จักยี่ห้อเสียด้วยซ้ำไปก็จะปรากฏให้เห็นไปทั่ว บริษัทที่ไม่มีการพัฒนาก้าวล้ำหน้าไปในเรื่องของเทคโนโลยี และไม่มีเงินกองทุนด้านการเงินและอื่นๆ ที่ดีพอ ก็จะต้องกลับไปขายเต้าฮวยเป็นแน่ ปล่อยให้สนามนี้เป็นที่พันตูของเหล่าเสือสิงห์กระทิงแรดต่อไป

ปัจจัยง่ายๆ แต่ทำยากสามประการที่จะทำให้ผู้ผลิตอยู่รอดได้ก็คือ

ต้นทุนการผลิต จริงอยู่ในระยะต้นที่คอมพิวเตอร์ยังเป็นของใหม่ และมีประโยชน์ใช้งานอย่างมหาศาล ถึงจะราคาแพงไปนิด เพราะต้นทุนการทำมันแพง ผู้คนเขาไม่ค่อยจะว่าอะไรกันทำนองของน้อยชิ้น ขายแพงสักนิด เศรษฐีก็ซื้อได้ แต่พอทำกันมากๆ รายเข้า ก็กลายเป็นประเภทเหมาโหลถูกกว่า การพยายามตัดต้นทุนของตนเพื่อทำให้ของราคาต่ำก็เป็นเรื่องคอขาดบาดตายเลี่ยงไม่ได้ทีเดียว

การสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่มีโปรแกรมให้เลือกมากมาย สนองความต้องการและความพอใจของคนหลายกลุ่มหลายความคิดเท่านั้นที่จะทำให้คนเต็มใจควักเงินซื้อไปใช้

แม้ว่าข้อกำหนดสามอย่างที่เสนอมานี้จะเป็นข้อคิดง่ายๆ ของการขายธรรมดาๆ แต่สำหรับธุรกิจใหม่เอี่ยมอย่างนี้ เป็นเรื่องยากยิ่งเหมือนกัน

การพยายามแพร่ตลาดสินค้าหรือที่เรียกอย่างบ้านเราว่า คือการตีตลาดนั่นเอง

ร้านค้าแต่ละแห่งที่ขายเครื่องคอมพิวเตอร์มีเนื้อที่จำกัด สำหรับการโชว์สินค้าและการเก็บสต๊อกไว้ ดังนั้น พ่อค้าก็ย่อมต้องการที่จะวางเฉพาะที่คนรู้จักชื่อกันมากๆ และขายออก

หลักสำคัญอย่างหนึ่งในการบริหารธุรกิจก็คือจะต้องสามารถแจกแจงประเภทผู้ซื้อของตนให้ถูก มองตลาดให้ออก

บริษัท คอมโมดอร์ อินเตอร์เนชั่นแนลก็เช่นกัน หลังจากใช้เวลาสำรวจอยู่พอสมควร ก็จัดแยกประเภทผู้ซื้อออกเป็นสามกลุ่ม

พวกกิจการขนาดเล็กจะซื้อเครื่อง 1,000 ถึง 5,000 เหรียญไปใช้

พวกมืออาชีพต่างๆ จะซื้อราคาแจก 500 ถึง 1,000 เหรียญไปใช้

และพวกตามบ้านจะเจียดเงินให้เพียง 175 ถึง 500 เหรียญ

แต่ราคาเท่านั้น ก็ใช่ว่าจะเป็นที่พอใจของลูกค้าเสียเมื่อไหร่กัน ในเมื่อของในตลาดมีให้เลือกเป็นกุรุส สงครามราคาก็ย่อมจะเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ศักราชแห่งความบ้าคลั่งเริ่มต้นด้วย บริษัท เท็กซัส ประเดิมหั่นราคา เครื่องคอมพิวเตอร์ของตน เหลือเพียงเครื่องละ 100 เหรียญ เมื่อกลางปี 82 และคอมโมดอร์ ก็สู้อุตส่าห์ลดราคาเครื่องวิค (วีไอซี) ของตนเหลือเพียง 200 เหรียญ อันนี้เป็นเรื่องที่น่าหวาดวิตกอย่างยิ่ง เพราะถึงแม้ว่าราคาปัจจัยของตลาดแต่คุณภาพนั้นจะต้องตกต่ำลงจนได้ ว่าแล้วไอบีเอ็มก็หาทางหนีปัญหาด้วยการพยายามทำอะไรต่อมิอะไรด้วยตนเอง เช่น ความพยายามผลิตชิ้นส่วนวงจรต่างๆ ที่ใช้กับเครื่องคอมพิวเตอร์ของตนและอื่นๆ เท่าที่จะลดต้นทุนได้ โดยไม่กระเทือนคุณภาพ

เรื่องที่น่ากลัวที่สุดอย่างหนึ่งของเครื่องคอมพิวเตอร์คือเรื่องการตีตลาด เพราะคอมพิวเตอร์สองเครื่องอาจจะไม่มีอะไรต่างกันเลย แต่ผู้ซื้อก็จะเลือกซื้อชนิดที่ตนเคยเห็นลงโฆษณาในนิตยสาร หนังสือพิมพ์ หรืออะไรก็ได้ตามที่ผ่านหูผ่านตา ทั้งนี้เพราะเครื่องคอมพิวเตอร์ยังเป็นของใหม่เอี่ยมอยู่ ส่วนใหญ่ก็ไม่อาจแยกได้ว่าเครื่องยี่ห้อไหนจะดีกว่าเครื่องไหน ผลลัพธ์ก็คือบริษัทต่างๆ เฮโลทุ่มตัวเองลงไปสู้ในเรื่องการขายทุกรูปแบบทุกวิธีการ เท่าที่จะคิดกันออก

ไม่น่าเชื่อว่าจะมีการเสนอขายถึงบ้าน ลงโฆษณาในหนังสือพิมพ์ วารสาร สิ่งพิมพ์ ขายตามห้างสรรพสินค้า ร้านขายเครื่องใช้สำนักงาน จัดร้านขายเครื่องคอมพิวเตอร์โดยเฉพาะ หรือให้สั่งซื้อทางไปรษณีย์ แต่แม้จะสรรหาวิธีอย่างนี้แล้ว ตลาดอย่างนี้ก็ใช่ว่าจะอยู่นิ่งๆ ไม่อาจวางใจในเรื่องนี้เด็ดขาด

การฆ่ากันในตลาดคอมพิวเตอร์ก็เคยปรากฏให้เห็นเด่นชัดอยู่แล้ว ในกรณีของบริษัทมาซีย์ ในแคลิฟอร์เนีย เคยลุ้นบริษัทคอมพิวเตอร์ยี่ห้อแอปเปิ้ลมาอย่างดีเยี่ยม โดยเฉพาะในระยะต้น แต่พอไอบีเอ็มเริ่มแทรกตัวเข้ามาในตลาด และเริ่มพุ่งแรง บริษัทฯ นี้ก็แปรพักตร์หันไปเล่นกับยักษ์ใหญ่หน้าตาเฉย ปล่อยให้ผู้บริหารแอปเปิ้ลได้สำเหนียกกับคำว่าโลกแห่งการค้านี้มันเบี้ยวยิ่งนัก เบี้ยวได้เป็นต้องเบี้ยวอย่างนี้แหละ ใครจะทำอะไรได้ และปัญหานี้เองที่ทำให้ผู้บริหารระดับสูงของผู้ผลิตคอมพิวเตอร์ต่างตระหนักดีว่าตนจะต้องทำทุกอย่างให้ของขายได้

หลายแห่งหันมาสนใจเรื่องการบริการ และทุ่มตลาดโฆษณาแถมแจกยิ่งกว่าแฟ้บบ้านเราเสียอีก มีการใส่คูปองในกล่องขายอาหารเสริม สุขภาพจิต ช็อกโกแลต หรือกระทั่งกล่องอาหารเช้าของไอ้กัน ใครได้คูปองก็ไปรับคอมพิวเตอร์ได้ อะไรทำนองนั้น

ภาพลักษณ์ของสินค้าก็เป็นเรื่องสำคัญที่สุดอย่างหนึ่งในการเข้าไปครองตลาด

ไอบีเอ็มวางแผนโฆษณาสินค้าของตนด้วยการลงทุนเชื้อเชิญผู้สื่อข่าวแขนงต่างๆ ไปร่วมงานเปิดตัวแนะนำสินค้าชนิดหนึ่งของตน ในราวเดือนสิงหาคมปีที่แล้วถึง160 คน เพื่อขอให้เชียร์สินค้าตนโดยเฉพาะ การณ์ก็ปรากฏว่าสินค้าชนิดนี้ขายดีเพราะแรงเชียร์คุ้มกับที่เชิญมา

การลุยตลาดนับเป็นหัวใจของการค้า เมื่อราคาเครื่องคอมพิวเตอร์ตกต่ำ การเพิ่มยอดขายย่อมเป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง วิธีการสั่งซื้อทางไปรษณีย์ก็ดี การวางขายตามห้างสรรพสินค้าก็ดี เป็นการกระจายให้ถึงมือคนซื้ออย่างถึงลูกถึงคน โดยเฉพาะที่ต้องการให้ถึงมือผู้ใช้ตามบ้าน การเน้นขายเครื่องคอมพิวเตอร์เฉพาะอย่างก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจ บางแห่งก็เน้นไปขายบริษัทประกันตลาดหุ้น หรือสำนักงานที่ปรึกษากฎหมาย

ในการคิดเครื่องพวกนี้ บริษัทสร้างโปรแกรมเป็นกุญแจสำคัญเพราะจะเป็นผู้ปรับโปรแกรมให้เหมาะต่อความจำเป็นเฉพาะอย่างของอุตสาหกรรมนั้นๆ ผู้ผลิตหลายรายหันไปมารุมมาตุ้มกับกิจการด้านการเงิน เช่น ธนาคาร ที่ต้องการเพิ่มประสิทธิภาพบริการของตน โดยวางโครงการเอาระบบอิเล็กทรอนิกส์สมัยใหม่มาใช้เพิ่มเติม ก็จะเป็นหน้าที่ของบริษัทคอมพิวเตอร์ที่จะเข้าไปประสานงานด้วย เช่นบริษัท อาตาริ ก็ร่วมมือกับธนาคารเคมิตัส บริษัทซอร์ดก็จับมือเซ็นสัญญากับซิตี้แบงก์ เป็นต้น

ผู้ผลิตมุ่งไปยังเรื่องของโปรแกรมเป็นการใหญ่เพื่อแยกแยะข้อพิเศษของตนออกจากเครื่องของบริษัทอื่นๆ

มีโปรแกรมที่ใช้กันอยู่สองอย่างที่คุ้นเคยกันมากที่สุด ก็คือโปรแกรมที่แนะนำคอมพิวเตอร์ในเรื่องการใช้งานเรื่องใดเรื่องหนึ่งโดยเฉพาะ เช่นเรื่องการบัญชี การเงิน อย่างที่สอง คือระบบใช้งานที่ทำให้เกิดประโยชน์ของเครื่อง และรูปแบบการวางโครงสร้างภายใน

คู่มือที่จะใช้ประโยชน์จากโปรแกรมนั้น เขียนขึ้นเพื่อโครงสร้างภายในอย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะ และไม่อาจนำไปใช้งานกับอีกอย่างหนึ่งที่มีโครงสร้างภายในแตกต่างกันออกไป การต่อสู้เพื่อทำให้คอมพิวเตอร์ของตนเป็นระบบแบบเครื่องคอมพิวเตอร์เป็นเรื่องจำเป็น ความก้าวหน้าในระบบ เช่น ระบบซีพีเอ็มพยายามพัฒนาขึ้นมาจนเป็นระบบมาตรฐาน 8 บิต และยังมีระบบอื่นๆ อีกที่พัฒนามาเป็น 16 บิต และ32 บิต ซับซ้อนขึ้นไปอีก และเจ้าสามระบบนี้เองที่เป็นตัวมาตรฐานของปัจจุบันและวิ่งมาในระยะเท่าๆ กัน

แต่ในอนาคตผู้คนจะต้องเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นตัวนำ อะไรก็ตามที่เป็นประโยชน์ต่ออุตสาหกรรมมากกว่า ก็จะเอาถ้วยไปครอง เพราะนี่เป็นข้อเท็จจริงที่สุดในโลกธุรกิจ


ปะทะไอบีเอ็ม
คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลหลายยี่ห้อรวมทั้งไอบีเอ็ม พยายามแข่งขันกันโดยให้มีระบบการใช้งานมากกว่า 1 อย่าง และบริษัทผลิตเครื่องที่ไม่สามารถวางระบบการใช้ ให้ได้มาตรฐานอย่างบริษัทอื่นๆ ก็จะประสบปัญหาในการขาย

เรื่องนี้เป็นเรื่องคอขาดบาดตายจนทำให้ บริษัทคาสิโนไม่กล้านำเครื่องรุ่นใหม่ของตนออกตลาด จนถึงระยะหนึ่ง เพื่อเปลี่ยนแปลงระบบการใช้งานเฉพาะอย่างมาเป็นระบบมาตรฐาน คือเลื่อนจากปี 81 มาเป็นปี 82 และก็ไม่เป็นที่ประหลาดใจหรอกว่าโปรแกรมเมอร์ทั้งหลายกำลังเค้นความคิดของตนเขียนโปรแกรมให้กับบริษัทไอบีเอ็มกันเป็นการใหญ่ เพราะเพียงปีแรกก็ออกเครื่องคอมพิวเตอร์มาถึง 150,000 เครื่องเสียแล้ว และวิ่งแซงโค้งมาเรื่อยๆ อย่างมั่นคง

แม้แต่ผู้บริหารของบริษัทอื่น เช่น ประธานบริษัท คอมเพค คอมพิวเตอร์ ก็ยังยกมือให้ว่าตลาดโปรแกรมของไอบีเอ็มต้องดีกว่าคนอื่นๆ เป็นแน่

ความก้าวหน้า นี้เองที่ทำให้ลูกค้าสนใจเครื่องไอบีเอ็ม และบริษัทจัดจำหน่ายก็หันมาสวามิภักดิ์ ตัวอย่างบริษัท มาซีย์ที่เคยกล่าวมาแล้วข้างต้น เพียงปีเดียวที่ลงลุยตลาดไอบีเอ็มก็แซงหน้าบริษัทแอปเปิ้ลไปได้ ทั้งนี้เพราะความสามารถวิ่งไปอย่างรวดเร็วในด้านธุรกิจ และความสามารถในเชิงบริหารที่สูงกว่า

ผู้บริหารระดับสูงของแอปเปิ้ลเองก็ยังยอมรับว่าคู่ต่อสู้ ที่ร้ายกาจของเขามีอยู่แค่สามตัวเท่านั้น คือ ไอบีเอ็ม ไอบีเอ็ม และไอบีเอ็ม แม้ว่าในขณะนี้เครื่องแอปเปิ้ลทูที่ลือชื่อของบริษัทแอปเปิ้ลจะยังคงเป็นเครื่องที่ขายดีที่สุดในกระบวนคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล แต่ในอนาคตก็ไม่แน่นักว่าจะแพ้ไอบีเอ็มได้ง่ายๆ หรือเปล่า

แอปเปิ้ลจำเป็นที่จะต้องสรรหาเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ก้าวล้ำไปข้างหน้า จนเอามาขายแข่งกับไอบีเอ็มได้ โดยเฉพาะเครื่องที่ขายเจาะเฉพาะนักบริหารระดับสูงหรือมืออาชีพ

แอปเปิ้ลจะต้องพยายามถีบตัวขึ้นมาในเรื่องคอมพิวเตอร์ในสำนักงานให้จงได้ แต่การขาดหัวหอกสำคัญในด้านการตลาด ทำให้ไม่ได้รับใบสั่งซื้อจากลูกค้าสักเท่าใดนัก บริษัทแอปเปิ้ลจะต้องปฏิวัติในเรื่องนี้ให้จงได้ จึงทุ่มทุนลงไป ราว ๆ 30-50 ล้านเหรียญสหรัฐ ในการที่จะพัฒนาคอมพิวเตอร์อย่างที่ใช้งานได้ง่ายและไม่ต้องผ่านการฝึกหัดขึ้นมาออกขาย เรื่องนี้เป็นเรื่องเสี่ยงเหมือนกันในแง่ของเวลา คือหากเอาเครื่องนี้ออกมาขายมากเกินไป ตลาดคอมพิวเตอร์รุ่นแอปเปิล ทู ก็จะสะดุดลงจนได้

ไม่เพียงบริษัทแอปเปิ้ลเท่านั้นที่พยายามกระเสือกกระสนให้ตนอยู่รอด บริษัทแทนดี้เองก็กำลังคิดหนักในการที่จะเป็นผู้นำธุรกิจคอมพิวเตอร์ใช้ประจำบ้านหรือธุรกิจขนาดเล็กๆ ให้ได้ ในช่วงคริสต์มาสถึงกับลดราคาเครื่องลงมาขนานใหญ่ คอมพิวเตอร์สีของแทนดี้ลดราคาลงเหลือเพียง 299.95 เหรียญสหรัฐ นอกจากนี้ยังพยายามวางเครื่องทีอาร์เอส 60 ของตนออกขายถึง 357 จุด พร้อมทั้งพยายามเจาะทะลวงเข้าไปในบริษัทต่างๆ อีกกว่า 1,000 แห่ง ในอเมริกา แต่ด้วยความเป็นหน้าใหม่ในเชิงธุรกิจ แทนดี้เลยกลายเป็นเครื่องแทรซ หรือไม่เอาไหนไปเสียนี่ โดยเฉพาะที่ออกมาในรูปแบบตู้พลาสติกสีเทาๆ หน้าตาพิลึกอย่างนี้น่ะหรือจะหาญไปสู้กับพี่ไอบีเอ็มเขาได้

บริษัท อเมริกัน เทเลโฟน แอนด์ เทเลกราฟ ยังมิได้แสดงท่าทีอันใดที่จะลงแข่งในตลาดคอมพิวเตอร์ เพียงแต่ผู้คนประเมินกันว่าหากพี่แกลงมาร่วมสนามกับน้องล่ะก็ คงกวาดตลาดไปจากลูกค้าโทรศัพท์ของตน ไปได้เกือบเรียบร้อยโรงเรียนจีน ปลาเล็กปลาน้อยอย่างคอมโมดอร์ก็ดี เท็กซัสก็ดี หรือแม้แต่อาตาริ ที่ค่อนข้างจะมีชื่ออยู่ ก็คงจะต้องหงายผึ่งกันไปเป็นทิวแถว แต่เมื่อเจ้าทีแอนด์ที หรือตัวย่อของอเมริกัน เทเลโฟน แอนด์ เทเลกราฟ ยังสงวนทีท่าอยู่ ไยจะต้องกินปูนร้อนท้องด้วย

ประธานบริษัทไมโครโฟน นายวิลเลียม เกทส์ รีบละล่ำละลักปลอบใจพรรคพวก ว่าไปแล้วคู่แข่งในสหรัฐฯ ด้วยกันเองยังไม่น่ากลัวเท่าญี่ปุ่นสิงห์หน้าเหลืองเท่าไรนัก ไม่ว่าจะเป็นการนิปปอน อิเล็กทรอนิกส์ โซนี่ ก็ดี หรือกระทั่งไซโก้ ก็ประกาศตูมที่จะเข้าไปร่วมพันตูในศึกครั้งนี้อย่างหนักแน่น และเป็นที่เชื่อแน่ว่าพี่ยุ่นแกจะต้องทำอะไรก็ตามที่จะทำให้เมดอินแจแปนของแกเข้าไปครอบครองตลาดให้ได้มากที่สุด โดยเฉพาะที่พี่แกเก่งอยู่แล้ว ในเรื่องที่ผลิตของถูกที่สุด ดีที่สุดสำหรับคนซื้อ งานนี้ต้องเรียกว่าฝรั่งตาน้ำข้าวกระอักออกมาเป็นโลหิตแน่

ในท้ายสุดแล้ว เครื่องคอมพิวเตอร์อันเป็นผลผลิตจากบริษัทเล็กบริษัทน้อย ปลาซิวปลาสร้อย ก็ต้องถูกจอว์สใหญ่กวาดตกถนนไป บริษัทเล็กย่อมไม่อาจเสนอหน้ามาเทียบเคียงบริษัทยักษ์ได้ เว้นเสียว่าจะสามารถสร้างเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลที่มีคุณภาพ และคุณสมบัติเป็นพิเศษเห็นเด่นชัดไปจากเครื่องของบริษัทใหญ่ๆ เช่น ไอบีเอ็ม และต้องขายในราคาใกล้เคียงกันด้วย

ในไม่ช้านี้บริษัทที่มีเงินทุนไม่ถึง 100 ล้านก็ไม่บังควรเสนอหน้าอยู่ต่อไป แต่เท่าที่ดูมา ก็ดูเหมือนว่าพวกหน้าใหม่ในโลกธุรกิจก็ยังคงยินดีที่จะเข้ามาเสี่ยงร่วมแข่งขันด้วย และอยู่อย่างเสี่ยงๆ กันต่อไป เมื่อยักษ์ใหญ่ครอบครองส่วนใหญ่ไปได้แล้ว ที่เหลือเป็นเศษเล็กเศษน้อยก็คือส่วนที่บริษัทจิ๊บจ๊อยจะต้องพันตูกันแย่งมาครอบครองให้จงได้ ดีกว่าอยู่เปล่าๆ