แค้นของวิรุฬห์ถือเป็นแค้นข้ามชาติ และแค้นข้ามชาติครั้งนี้เกี่ยวพันกับคนชื่อวิลเลี่ยม เอิร์ดแมน เพราะวิรุฬห์โดนไล่ออกครั้งนั้นผู้ตัดสินใจเป็นคนสุดท้ายให้ไอบีเอ็มคือยอดชายนายคนนี้ ซึ่งขณะนั้นนั่งแป้นอยู่ที่ฮ่องกง ในตำแหน่งผู้จัดการภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

แค้นของวิรุฬห์สุมอยู่ในหัวอกเป็นเวลา 4 ปีเต็ม ..กระทั่งมีเรื่องครึกโครมปะทุขึ้นที่นิวยอร์กเมื่อปลายปีที่แล้ว

หลังจากระแคะระคายว่าความลับทางศิลปวิทยาการอันเป็นลิขสิทธิ์ของไอบีเอ็มชักจะรั่วไหลไปสู่เกาะญี่ปุ่นโดยมี ฮิตาชิและมิตซูบิชิเป็นสื่อนำทางไอบีเอ็ม มิรอช้ายื่นเรื่องให้เอฟบีไอเข้าจัดการสืบ-สอบสวน และจับกุมคนของทั้ง 2 สำนักโดยทันที ในข้อหาสมคบกันนำความลับอันเป็นลิขสิทธิ์ที่ถูกต้องตามกฎหมายให้แพร่งพรายออกจากอเมริกา

ไม่เพียงเท่านั้น..สืบไปสอบมาปรากฏว่า “ป้อมค่ายทลายจากภายใน ตัวดีของเรื่องนี้ก็คือภายในสำนักไอบีเอ็ม” นั่นแหละ

เจ้าหน้าที่ระดับสูงของไอบีเอ็ม 3 คน จึงมีอันต้องโดนจับกุมทันที และ 1 ใน 3 ก็คือ เป้าแค้นของวิรุฬห์-กระทาชายนายเอิร์ดแมน ซึ่งขณะนี้นั่งแป้นในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายเครื่องใช้สำนักงาน

มิรอช้า ด้วยความเชื่อที่ว่า “เวรย่อมระงับด้วยการจองเวร” -10 พฤศจิกายน 2525 วิรุฬห์จับปากกา... ร่อนสาส์นข้ามทวีปถึงเป้าแห่งรอยแค้นทันที อันมีใจความว่า

“เอิร์ดแมน...เมื่อ 4 ปีที่แล้วคุณไล่ผมออกในข้อหา ว่าผมทำผิดกฎหมาย ปฏิบัติในด้านธุรกิจของไอบีเอ็ม กรรมสนองกรรม ในวันนี้ตัวคุณเองก็โดนไล่ออกทันทีในข้อหาขโมยความลับของไอบีเอ็ม เราสองคนมีอะไรหลายอย่างคล้ายคลึงกัน แต่มีข้อแตกต่างกันอยู่อย่างหนึ่ง ก็ตรงที่ทุกวันนี้ผมยังมีเกียรติยศเหมือนเดิม เพราะผมไม่เคยลักขโมยอะไรเลย ขณะที่ตัวคุณต้องโดนจับขังคุกในข้อหาลักขโมย ผมเชื่อว่านับตั้งแต่บัดนี้ไปจนวันตายตัวคุณคงมีชีวิตอยู่อย่างอัปยศอดสูตลอดไป

สำหรับผม เพียงแต่เสียใจว่า ผมไม่มีโอกาสเข้าไปอยู่ในศาลขณะที่กำลังพิพากษาตัวคุณ แล้วถ่มน้ำลายรดหน้าชำระความแค้น”

สุดท้ายนี้ขอผมพูดสักคำเถอะ “Erdman, Go to hell you son of the bitch”