ทำไมเราจะต้องมากังวลกับเรื่องที่โอโซนในบรรยากาศชั้นบนถูกทำลายกันด้วย นั่นเป็นเรื่อง ที่พวกนักวิทยาศาสตร์ต้องสนใจกันเองมิใช่หรือ ?

"ก็ไม่ใช่โดยสิ้นเชิงหรอก" นักวิทยาศาสตร์จะบอกกับคุณอย่างนี้ โอโซนคือสิ่งที่จะปกป้องคุณจากอันตรายของรังสีอุลตร้าไวโอเล็ต (UV ) ซึ่งสามารถทำลายออกซิเจนในอากาศชั้นบนที่ต่ำกว่า เป็นสาเหตุของโรคมะเร็งที่ผิวหนัง ชะลอวงจรชีวิตของพืช ลดคุณภาพสารผสมที่มนุษย์สร้างขึ้นเช่นพลาสติก เป็นต้น

สิ่งที่จะทำลายโอโซน(O3) คือ ก๊าซ CFS (CHLOROFLUROCARBONS ) ซึ่งแพร่กระจายออกมาจากอะไรบางอย่าง ที่ดูไม่น่าจะมีอันตรายใด ๆ เลย เช่น สเปรย์ฉีด น้ำยาทำความสะอาด วัตถุให้ ความเย็นในตู้เย็นและแอร์คอนดิชั่น หรือโฟมที่ใช้เป็นฉนวนและภาชนะต่าง ๆ เมื่อก๊าซ CFS ถูกปล่อยออกมาจากผลิตภัณฑ์เหล่านี้ก็จะลอยขึ้นสู่บรรยากาศชั้นบน ซึ่งรังสีอุลตร้าไวโอเล็ตจะแยกอะตอมของคลอรีนก็จะโจมตีโอโซนออกเป็น 2 (เปลี่ยน O3 เป็น O และ O2 ) เข้ารวมกับอะตอมเดี่ยวของออกซิเจน ปล่อยที่เหลือให้ลอยอยู่รอบ ๆ ไม่อยู่ในฐานะที่จะปกป้องอะไรได้อีกและเมื่อโมเลกุลของคลอรีนที่รวมกับออกซิเจนพบกับโมเลกุลของโอโซนใหม่ ก็จะเกิดกระบวนการทำลายโมเลกุลของโอโซนในลักษณะดังกล่าวไปเรื่อย ๆ

ด้วยความกลัวถึงผลที่จะตามมาเนื่องจากการที่โอโซนถูกทำลายจนหมดไป รัฐบาลสหรัฐจึงได้ออกกฎหมายห้ามการใช้ก๊าซ CFS ในกระป๋องสเปรย์ตั้งแต่ปี 1978 และต่อมาในการประชุม UN ENVIRONMENTAL PROGRAMME ปีที่แล้ว ที่ประชุมก็ตกลงที่จะให้มีการควบคุมผลิตภัณฑ์ของก๊าซ CFS ให้อยู่เพียงระดับปัจจุบันและค่อย ๆ ลดลงในที่สุด ประเทศกำลังพัฒนาทั้งหลายจะอนุญาตให้เพิ่มการใช้ก๊าซ CFS เพียงในอัตรา 10% ต่อปี ยกเว้นในกรณีที่มีความสำคัญกับปัญหาเศรษฐกิจของตนจริง ๆ