ใครหลายๆ คนเคยพูดเล่นๆ ว่า หากนับกันให้ถูกต้องแล้วเมืองไทยไม่ได้มีแค่ 73 จังหวัดหรอกน่าจะเป็น 74 จังหวัดมากกว่า ทั้งนี้เมื่อนับรวมรัฐไทยในอเมริกาเข้าไปด้วย เช่นกันยังมีการพูดกันเล่นๆ อีกว่าการเลือกตั้งของไทยแต่ละครั้งยังเป็นประชาธิปไตยที่ไม่สมบูรณ์นัก เพราะหากเป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์กว่านี้คนไทยในสหรัฐอเมริกาก็น่าจะมีสิทธิเลือกผู้แทนเข้าสู่สภาได้ด้วย แต่นั่นก็เพียงพูดกัน “เล่นๆ” ในขณะที่เรื่องจริงๆ ก้าวเดินไปข้างหน้าไม่หยุดหย่อน...เรื่องจริงอันเป็นพื้นฐานก็คือ มีคนไทยทั้งที่โยกย้ายถิ่นฐานไปปักหลักทำมาหากินและแวะเวียนไปร่ำเรียนที่อเมริกากันไม่น้อยนัก เรื่องจริงต่อมา การทำมาหากินของคนไทยเหล่านั้นนับวันแต่จะยิ่งเติบใหญ่กว้างขวางขึ้น

“THAI BUSINESS DIRECTORY” หรือพากษ์ไทยสั้นๆ ที่หน้าปกว่า “สมุดโทรศัพท์ 83” นี้ ก็คือ “เยลโล่เพจเจส” ในเมืองไทยดีๆ นี่เอง เพียงเบาบางกว่าตามจำนวนธุรกิจที่ถูกบรรจุในนั้น และอีกประการการรวบรวมถิ่นฐานเช่นนี้ยังจำกัดวงเฉพาะเจ้าของธุรกิจเท่านั้น ไม่รวมถึงบุคคลธรรมดาอื่นๆ

สมุดโทรศัพท์เล่มนี้จัดทำขึ้นโดยกลุ่มธุรกิจที่เรียกตัวเองว่า “THAI DIRECTORY SERVICE” อันอยู่ในแวดวงของผู้ทำหนังสือพิมพ์ภาษาไทยในอเมริกา “ประชามติ” ว่าไปแล้วผู้จัดทำไม่ได้รวบรวมเฉพาะธุรกิจของคนไทยในอเมริกาหรอก ยังรวมถึงยุโรปบางประเทศอีกด้วย แต่มีจำนวนไม่มากนัก

ในอเมริกาก็รวบรวมกันไว้ 21 รัฐ คือ แอริโซนา แคลิฟอร์เนีย โคโลราโด ฟลอริดา จอร์เจีย อิลลินอยส์ (สำหรับเมืองชิคาโก) แมริแลนด์ แมสซาซูเซตส์ มิชิแกน มินิโซตา มิสซูรี เนบราสกา เนวาดา นิวเจอร์ซีย์ นิวยอร์ก โอคลาโฮมา เทกซัส ยูทาห์ เวอร์จิเนีย วอชิงตัน ดี.ซี. และวอชิงตัน

ในยุโรปประกอบด้วย 10 ประเทศ คือ เบลเยียม เดนมาร์ก เนเธอร์แลนด์ ฝรั่งเศส เยอรมันตะวันตก อังกฤษ อิตาลี สเปน สวิตเซอร์แลนด์ สวีเดน

หากสงสัยกันว่าคนไทยในต่างประเทศเหล่านี้ทำมาหากินอะไรกันนัก “ผู้จัดการ” ขอฉายหนังตัวอย่างให้ดูกันเล็กน้อยจากสมุดเล่มนี้...ทำบัญชี สายการบิน สถาปนิก ทนายความ ขนมเด็ก โรงพิมพ์ บาร์ ห้องเสริมสวย ขายหนังสือ แพทย์เด็ก ศัลยแพทย์ แพทย์ทั่วไป จิตแพทย์ สูตินรีแพทย์ อายุรแพทย์...สเตอริโอ ทีวี วิดีโอ บริการนำเที่ยว ถ้าจะให้สรุปก็คือมีแทบทุกอย่างเท่าที่กิจการธุรกิจทั่วโลกพึงจะมี หรือแม้กระทั่งการเปิดสอนมวยไทย

จากสมุดเล่มนี้คงเห็นได้ชัดว่าธุรกิจคนไทยในอเมริกานั้นไม่ได้มีเฉพาะแอลเอ.อันเป็นถิ่นฐานที่มีคนไทยจำนวนมากเท่านั้น ที่นิวยอร์กก็มี กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ก็ยังมี ที่วอชิงตัน ดี.ซี.นี้มีทั้งกิจการขายจิวเวลรี่ “บางกอกเจมส์” ตลาดขายสินค้าประจำวันจิปาถะ และภัตตาคาร “กินรี เรสตัวรองต์”

ถึงแม้จะไม่ข้องเกี่ยวกับแวดวงธุรกิจที่นั่นหรือยังไม่คิดอพยพไปทำมาหากินที่นั่น แต่สมุดหน้าเหลืองเล่มนี้ก็คงมีประโยชน์มากมายอยู่หรอกในแง่ความรู้ทั่วไป คณะผู้จัดทำส่งซิกถึง “ผู้จัดการ” ว่า หากต้องการได้ไว้ในครอบครองให้ติดต่อได้ที่สำนักงานในเมืองไทย พร้อมเช็คหรือธนาณัติมูลค่า 100 บาท ไปที่ “ธเนศร์ กมลตระกูล ประชามติ กทม. 266/6-7 สยามสแควร์ ซอย 3 ปทุมวัน กทม. 10500”