|
Today's News
Cover Story
New & Trend
Indochina Vision
GMS in Law
Mekhong Stream
Special Report
World Monitor
on globalization
Beyond Green
Eco Life
Think Urban
Green Mirror
Green Mind
Green Side
Green Enterprise
Entrepreneurship
SMEs
An Oak by the window
IT
Marketing Click
Money
Entrepreneur
C-through CG
Environment
Investment
Marketing
Corporate Innovation
Strategising Development
Trading Edge
iTech 360°
AEC Focus
Manager Leisure
Life
Order by Jude
The Last page
ตีพิมพ์ใน นิตยสารผู้จัดการ ฉบับ ตุลาคม 2547
|
|
ทาวน์เฮาส์เล็กๆ แคบๆ ที่เล่นกับสีแดง เน้นมุม และสูงชะลูดเหมือนจะพุ่งขึ้นเสียดฟ้า แถมยังแลดูแปลกแยกจากบ้านเรือนโดยรอบโดยสิ้นเชิงนี้ เป็นฝีมือสร้างสรรค์ของ Manuel Herz สถาปนิกผู้เดินตามแนวทาง desconstructionalist oeuvre ของ Daniel Libeskind ผู้ซึ่งเขาเคยร่วมงานด้วยนาน 2 ปีในช่วงทศวรรษ 1990
การซึมซับเอาแนวทางรุนแรงแบบ radicalism ของ Libeskind มาอยู่ในตัว ทำให้ Herz เชื่อมั่นในการสร้างสรรค์ทาวน์เฮาส์คอนกรีตสูง 5 ชั้นขึ้นมาโดยแยกเป็น 2 ส่วนสำคัญ ส่วนแรกมีลักษณะเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าแลดูโปร่งตาและเป็นไปตามระเบียบการออกแบบแปลนทุกอย่าง ขณะที่อีกส่วนหนึ่งต้องถือว่า "ผิดกฎหมายในเชิงเทคนิค" คือมีรูปทรงอิสระและมีสีแดงสะดุดตา
ข้อสงสัยที่ตามมาคือ Herz ได้รับอนุญาตให้ก่อสร้างตามแบบแปลนที่มีส่วนผิดระเบียบถึงครึ่งหนึ่งได้อย่างไร?
"ผมโต้แย้งด้วยความสัตย์ซื่อและพิสูจน์ให้เห็นว่า ถ้าผมทำตามกฎหมาย ผลที่ออกมาจะแย่มาก แต่ถ้าต้องการสถาปัตยกรรมโดดเด่นเป็นพิเศษก็จำเป็นต้องแหกกฎระเบียบบ้าง"
หลังจากลงมือก่อสร้างไป 15 เดือน ความสัตย์ซื่อของ Herz ก็ได้รับชัยชนะ และโครงการทาวน์เฮาส์มูลค่า 750,000 ยูโร ก็ได้รับอนุญาตให้สร้างต่อจนแล้วเสร็จในอีก 15 เดือนถัดมา
งานออกแบบของ Herz เป็นการใช้ประโยชน์สูงสุดจากอสังหาริมทรัพย์เนื้อที่ 400 ตารางเมตร ซึ่งประกอบด้วยห้องใต้ถุนชั้นล่างเป็นที่ตั้งสำนักงาน ขณะที่ชั้นบนทำเป็นอพาร์ตเมนต์ 2 ห้อง
ที่เห็นเป็นสีแดงเด่นนั้นคือโพลียูรีเทนสีแดง ทำหน้าที่เป็นเกราะหรือเครื่องกั้น ส่วนที่อยู่ชั้นบนคืออพาร์ตเมนต์นั่นเอง
กับปัญหาขาดแคลนที่ว่างแนวนอนและต้องการรับแสงจากภายนอกเพิ่มมากขึ้น Herz ชดเชยด้วยการออกแบบให้มี atrium อยู่ใน อพาร์ตเมนต์
Herz สะท้อนตัวตนและแนวคิดของเขาเองว่า ถ้าได้รับเสียงตอบรับด้านบวกเพียงด้านเดียว เขาคิดว่าต้องมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นแน่ แต่ถ้ามีใครสักคนวิพากษ์วิจารณ์หรือคัดค้านล่ะก็ เขาเชื่อว่าคนนั้นได้พินิจพิจารณางานสถาปัตยกรรมของเขาแล้วอย่างถี่ถ้วน
|
|
|
|
|