เขาเป็นนักเรียนวชิราวุธวิทยาลัยรุ่นเดียวกับภราเดช พยัฆวิเชียร และ ศักดิ์ทิพย์ ไกรฤกษ์

สมัยเรียนเขาเป็นนักรักบี้ของโรงเรียน และเป็นตัวแทนทีมชาติ

วิโรจน์ นวลแข รักการเล่นกีฬาเป็นชีวิตจิตใจ และพยายายามอย่างยิ่งใน การสอดใส่ความคิดให้ทุกคนที่เขารู้จัก มีใจรักในการเล่นกีฬาเช่นเดียวกับเขา

สมัยที่เขาบริหารบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ภัทรธนกิจ เขาสนับสนุนให้พนักงานทุกคนเล่นกีฬา มีการรวบรวมรุ่นน้องจากวชิราวุธ ตั้งทีมรักบี้เล็กๆ ขึ้นมาทีมหนึ่ง

ส่วนพนักงานคนอื่นๆ ที่เล่นไม่เป็น เขาก็แนะนำให้ต้องหากีฬาอย่างอื่นเล่น แม้แต่การขี่จักรยาน หรือวิ่งจ๊อกกิ้ง

"ทุกวันนี้ ผมยังต้องไปจ๊อกกิ้งทุกๆ เช้า ที่โปโลคลับ" เขาบอกกับ "ผู้จัดการ" หลังจากเข้ามารับภารกิจใหม่ในธนาคาร กรุงไทย

แม้ระยะหลัง เขาจะมีอายุมากแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เลิกเล่นกีฬา เพราะแม้สังขารไม่เอื้อให้เล่นรักบี้ ซึ่งเป็นกีฬาที่หนัก เขาเปลี่ยนไปเล่นเรือใบ และได้เป็นตัวแทนทีมชาติไปแข่งกีฬาซีเกมส์ที่สิงคโปร์ และได้เหรียญทองกลับมาด้วย

ช่วงที่เขานั่งอยู่ในตำแหน่งประธานกิตติมศักดิ์ ที่บริษัทหลักทรัพย์เมอร์ริล ลินช์ ภัทร ซึ่งเขาถือว่าเป็นลักษณะ semi-retire เขาเคยตั้งใจไว้ว่าเมื่อหมดสัญญา เขาจะไปทำในสิ่งที่เขารัก คืองานด้านกีฬา

"ผมโตมากับการกีฬา ผมเคยคิดอยากจะไปทำงานพวกเอ็นจีโอ หรืองานช่วยชุมชน แต่งานพวกนั้น เมื่อคิดแล้ว ยังไงเราก็ไม่ถนัด มันไม่รู้จัก แต่ว่าวงการกีฬานี้เรารู้จัก"

เขาตั้งใจจะทำงานช่วยชุมชน โดยการสนับสนุนให้เด็กหันมารักการเล่นกีฬา รู้จักการเล่นกีฬา

แต่ความตั้งใจทั้งหมดก็ต้องล้มเลิกไป เมื่อเขาตัดสินใจเข้ามารับงานที่ธนาคารกรุงไทย ซึ่งถือเป็นภารกิจที่ยิ่งใหญ่อีกชิ้นหนึ่งในชีวิตของเขา