เขาเป็นผลผลิตของนักการเงิน หรือ MBA จากสหรัฐฯ รุ่นแรกๆ ที่มีอิทธิพลต่อโมเดลการบริหารธุรกิจไทยมายาวนานประมาณ 2 ทศวรรษ ในยุคสังคมการเงินทรงอิทธิพลอย่างยิ่งในสังคมไทย แต่เขาก็เป็น เพียงคนเดียวในกลุ่มนั้นที่ออกมาสู่ภาคการผลิตหลักของสังคมไทย ภายใต้การบริหารด้วยโมเดลทางการเงินเป็นแรงขับเคลื่อนเครือ ซิเมนต์ไทยให้ขยายตัวอย่างมหัศจรรย์ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา

ชุมพล ณ ลำเลียง ผ่านประสบการณ์ ใช้โมเดลทางการเงินบริหารอุตสาหกรรมผูกขาดของประเทศ ภายใต้ฐานของสถาบันอันเข้มแข็งอย่างยิ่งของสังคมนี้

แม้โดยรวมการเติบโตอย่างต่อเนื่อง จะถือเป็นความสำเร็จต้นแบบของธุรกิจสมัย ใหม่ในยุคที่ผ่านมา สามารถปรับตัวองค์กรที่มีความอุ้ยอ้าย ให้ขยับไปข้างหน้าอย่างต่อ เนื่อง โดยอาศัยการเป็นผู้บริหารยาวนานที่สุด คนหนึ่งในภาคธุรกิจในฐานะลูกจ้าง ที่ได้ลอง ผิดลองถูกในช่วง 2 ทศวรรษมานี้

ในโมเดลทางการเงิน เขาก็พยายามแสวงหาโมเดลการพัฒนาอุตสาหกรรมของสังคมภายใต้กรอบของอุตสาหกรรมหลักของ ประเทศ มันเป็นความต่อเนื่องทางประวัติ ศาสตร์ที่ดูมั่นคง แต่ก็ยังมองไปในอนาคต ก็ยังหาคำตอบที่ลงตัวค่อนข้างยากเหมือนกัน

อุตสาหกรรมซีเมนต์เกิดขึ้นเพื่อพัฒนาประเทศไทยในยุคสงครามโลกครั้งที่ 1 เนื่องจากมีปัญหาการนำเข้าสินค้าซีเมนต์ ในที่สุดโมเดลอุตสาหกรรมเพื่อทดแทนการ นำเข้าครอบงำสังคมในยุคการคุ้มครองอุตสาหกรรมต่างๆ เอาไว้ยาวนานต่อเนื่องมา

ชุมพล ณ ลำเลียง อาศัยความเป็นนักการเงินสามารถกู้เงินจากต่างประเทศในต้นทุนต่ำ มาขยายกิจการในยามเศรษฐกิจเติบโตอย่างมากเนื่องจากดีมานด์ภายในประเทศ เพื่อพัฒนาอุตสาหกรรม ผลิตสินค้า ใช้เอง ในลักษณะ Mass production โดยอาศัยเทคโนโลยีที่เราไม่มี เป็นของจากต่างประเทศ จนมาถึงการยอมเป็นเครือข่ายของธุรกิจระดับโลก โดยเฉพาะอุตสาหกรรมรถยนต์

เมื่อการคุ้มครองจบลง การแข่งขันในโลกกว้างเกิดขึ้นประหนึ่งเพียงข้ามคืน พร้อมกับปัญหาการใช้โมเดลการเงินขับเคลื่อนมาตลอดอย่างเกินความสมดุล เครือซิเมนต์ไทยต้องกลับมาทบทวนตนเองครั้งใหญ่อย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

ชุมพล มีทั้งโชคดีและโชคร้าย

โชคดีที่เขามีโอกาสลองผิดลองถูกมากมาย ไม่ว่าการขายสินค้าเทคโนโลยีจากต่างประเทศ ความพยายามสร้างอุตสาห-กรรมรถยนต์ ที่ในที่สุดค้นพบว่ามีปัญหาทาง ยุทธศาสตร์อย่างมาก แม้ว่าอุตสาหกรรมหนักอย่างกระดาษ และปิโตรเคมี ซึ่งกำลังดูมีอนาคตนั้น ล้วนต้องพึ่งพาเทคโนโลยีต่าง ประเทศมากทีเดียว

ในขณะที่อุตสาหกรรมซีเมนต์ซึ่งถือว่า เครือซิเมนต์ไทยพึ่งพาโนว์ฮาวต่างประเทศน้อยที่สุด และเครือซิเมนต์ไทยมีประสบ การณ์มากที่สุด ก็กำลังประสบปัญหาการแข่งขันที่รุนแรงมากที่สุดเท่าที่มีมา

เขาโชคไม่ดี ที่ต้องเหนื่อยกับการขยายตัวและปรับฐานความคิดภายใต้แรงกด ดันอยู่ตลอดเวลา ความพยายามในวันนี้ การปรับโครงสร้างยังอยู่ภายใต้แรงบีบคั้นพอสมควรทีเดียว

การก้าวเข้าสู่การแข่งขันระดับภูมิภาค กับยักษ์ใหญ่อุตสาหกรรมระดับโลกเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ชุมพล ณ ลำเลียง มองสิ่งนี้ทะลุพอสมควรในช่วงก่อนวิกฤติ แต่ดูเหมือน เขาได้ตระเตรียมสิ่งต่างๆ ยังไม่พร้อมพรัก คู่แข่งขันระดับโลกก็เข้ามาในบ้านเสียก่อน

ภาพยุทธศาสตร์ของเครือซิเมนต์ไทย ยังต้องวาดให้ชัดเจนอีกต่อไป การปรับตัวจากนี้ย่อมอยู่นอกเหนือโมเดลทางการเงิน หากอยู่ที่ "ความสามารถในการแข่งขันของประเทศ" ในมิติใหม่ ภาคการผลิตที่เป็นจริง ในยุคใหม่ที่การแข่งขันไม่มีขีดจำกัด