Search Resources
 
Login เข้าระบบ
สมัครสมาชิกฟรี
ลืมรหัสผ่าน
 
  homenewsmagazinecolumnistbooks & ideaphoto galleriesresources50 managermanager 100join us  
 



วริษฐ์ ลิ้มทองกุล
มานิตา เข็มทอง
ภก.ดร. ชุมพล ธีรลดานนท์
ธวัชชัย อนุพงศ์อนันต์
ติฟาฮา มุกตาร์
ชาคริต เทียบเธียรรัตน์
สุปราณี คงนิรันดรสุข
สมศักดิ์ ดำรงสุนทรชัย
วิรัตน์ แสงทองคำ
รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์
รุ่งมณี เมฆโสภณ
ธีรัส บุญหลง
วิไลลักษณ์ ถิรนุทธิ
ธนิต แก้วสม
อนิรุต พิเศฏฐศลาศัย
วรรณปราณี ศักดิ์สราญรมย์
สุภาพิมพ์ ธนะพรพันธุ์
ดร. ภิเษก ชัยนิรันดร์
พัชรพิมพ์ เสถบุตร
รับขวัญ ชลดำรงกุล
ธนิต วิจิตรพันธุ์
Jérôme René Hassler
ศศิภัทรา ศิริวาโท






 
จบมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอัมพรไพศาลและจบอักษรศาสตร์บัณฑิต (เกียรตินิยมอันดับสอง) จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยและได้รับทุนรัฐบาลฝรั่งเศส ไปศึกษาต่อทางด้านภาษาศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยเมืองนีซ

ทำงานที่สถานทูตฝรั่งเศส ประจำประเทศไทยเป็นเวลา 30 ปี (1972-2002) ตำแหน่งสุดท้ายเป็นผู้ช่วยทูตฝ่ายหนังสือพิมพ์ เคยได้รับอิสริยาภรณ์ Ordre National du Mrite ชั้น Chevaliver ตามประกาศในพระราชบัญญัติ วันที่ 8 กรกฎาคม 2003 ลงนามโดย นายณากส์ ชีรัก ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส

ปัจจุบันใช้ชีวิตที่ปารีส เป็นการถาวร

From Paris
 

พิพิธภัณฑ์บูร์แดล พิพิธภัณฑ์ในกรุงปารีส มีมากจนไปเยือนไม่หมดเสียที ประกอบกับบางแห่งรวบรวมงานศิลป์ที่ไม่ต้องใจ ดังในกรณีของพิพิธภัณฑ์บรองลี (Musee Branly) ซึ่งมีผลงาน primitive arts รู้สึกว่าเป็นงานที่ดิบเกินไปและน่ากลัวเกินไป ขอเก็บไว้ยามมีนิทรรศการดีๆ แล้วค่อยไปเยือน( กันยายน 2554)
นิทรรศการโมเดิร์นอาร์ต ประธานาธิบดีจอร์จส์ ปงปิดู (Georges Pompidou) ชื่นชอบโมเดิร์นอาร์ตเป็นพิเศษ เห็นได้จากโต๊ะทำงานและภาพเขียนที่ใช้ประดับห้องทำงานในพระราชวังเอลีเซส์ (Palais de l’Elysee) อันเป็นทำเนียบประธานาธิบดี จึงผลักดันให้มีพิพิธภัณฑ์โมเดิร์นอาร์ตในกรุงปารีส ไม่ให้น้อยหน้าสหรัฐอเมริกา( สิงหาคม 2554)
อองรี เดอ ตูลูซ-โลเทรก พิพิธภัณฑ์อารต์เดโก (Musee des arts decoratifs) ตั้งอยู่ในปีกหนึ่งของพระราชวังลูฟวร์ (Louvre) เลยทางเข้าพิพิธภัณฑ์ลูฟวร์ซึ่งอยู่เยื้องๆ กับร้านปลอดภาษีเบนลุกซ์ (Benlux) ในบริเวณเดียวกันจะมีพิพิธภัณฑ์แฟชั่นและผ้า (Musee de la mode et du textile) ซึ่งจะเปิดต่อเมื่อมีการจัดนิทรรศการเท่านั้น และพิพิธภัณฑ์โฆษณา (Musee de la publicite)( มิถุนายน 2554)
เที่ยวธนาคารชาติฝรั่งเศส นักการเมืองฝรั่งเศสมิได้แต่ออกงานสังคม ตัดริบบิ้นเปิดงานที่โน่นที่นี่ให้ชาวบ้านเบื่อหน้า หากต้องมีวิสัยทัศน์ริเริ่มโครงการใหม่ที่จะเป็นประโยชน์ต่อประชาชน ดังในกรณีของแบร์ทรองด์ เดอลาโนเอ (Bertrand Delanoe) นายกเทศ มนตรีกรุงปารีส ผู้ริเริ่ม Paris Plage แปลงถนนเลียบแม่น้ำแซน (Seine) ช่วงหนึ่งให้เป็นหาดกลางกรุงเพื่อให้ชาวปารีเซียนด้อยโอกาสที่ไม่มีเงินพาครอบครัวไปพักร้อน( พฤษภาคม 2554)
วิลเลียม เทอร์เนอร์ ผู้นำร่องอิมเพรสชั่นนิสต์ พี่ชายน้องสาวกลับจากศึกษาในต่างประเทศในเวลาใกล้เคียงกัน น้องสาวกลับมาก่อน หอบภาพรีโปรดัคชั่นของอิมเพรสชั่นนิสต์ฝรั่งเศสหลายคนเช่น โคล้ด โมเนต์ (Claude Monet) เอดการ์ เดอกาส์ (Edgar Degas) ปิแอร์-โอกุสต์ เรอนัวร์ (Pierre-Auguste Renoir) ฯลฯ พี่ชายกลับจากอังกฤษพร้อมภาพรีโปรดัคชั่นของจิตรกรชาวอังกฤษ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วิลเลียม เทอร์เนอร์ (William Turner)( เมษายน 2554)
เที่ยวเบรอะตาญ วิเทรและฟูแจรส์ หลังอาหารกลางวัน เพื่อนขับรถพาเที่ยวเมืองวิเทร (Vitre) ได้พบว่าเมืองนี้มีอะไรให้ชมมากมาย เขตเมืองเก่าน่ารักมาก ถนนคนเดินเล็กๆ สองข้างเป็นบ้านแบบโบราณละม้ายบ้านในนอร์มองดี (Normandie) โครงไม้แทรกในหินและปูน( มีนาคม 2554)
นิทรรศการอองรี ซิมง ย่านวัฒนธรรมอย่างเลอ มาเรส์ (Le Marais) นอกจากเต็มไปด้วยร้านค้า ยังมากด้วยพิพิธภัณฑ์ เช่น พิพิธภัณฑ์ปิกัสโซ (Musee Picasso) ซึ่งปิดซ่อมแซมตั้งแต่ปลายปี 2009 กว่าจะเปิดอีกหลายปี พิพิธภัณฑ์การ์นาวาเลต์ (Musee Carnavalet) ซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์กรุงปารีส พิพิธภัณฑ์กอญัก-เจย์ (Musee Cognac-Jay) หอจดหมายเหตุแห่งชาติ (Archives nationales) เป็นต้น( กุมภาพันธ์ 2554)
LVMH คิดจะฮุบ Hermes ธุรกิจสินค้าหรูสามารถยืนหยัดท่ามกลางมรสุมเศรษฐกิจ เพราะมีประเทศเกิดใหม่ทางเศรษฐกิจอย่างจีน อินเดีย รัสเซีย บราซิล ประชาชนของประเทศเหล่านี้กลุ่มหนึ่งจึงหันมาบริโภคสินค้าหรูอย่างไม่ลืมหูลืมตา( มกราคม 2554)
เบรอะตาญ เพื่อนคู่หนึ่งอยู่แวร์ซายส์ (Versailles) หากมีบ้านหลังที่สอง ซึ่งภาษาฝรั่งเศสเรียกว่า residence secondaire อยู่ในแคว้นเบรอะตาญ (Bretagne) เป็นบ้านพักผ่อนในชนบทที่ครอบครัวมักไปพักยามว่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูร้อน เพื่อนพูดเสมอว่าอยากให้ไปเที่ยว และแล้ววันหนึ่งก็ได้รับคำเชิญอย่างจริงจัง จึงเป็นที่มาของการไปเที่ยวเบรอะตาญ( ธันวาคม 2553)
แซงต์-แซร์วองและอเลต แซงต์-แซร์วอง (Saint-Servan) ถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของแซงต์-มาโลในปี 1967 เป็นย่านที่ร่มรื่นและสงบกว่าแซงต์-มาโลมาก ตัวเมืองเล็กกะทัดรัด ถนนแคบๆ ที่รถวิ่งได้ทางเดียว โดยที่ให้รถจอดได้ฟากหนึ่ง รถประจำทางขนาดใหญ่จึงวิ่งค่อนข้างลำบาก( พฤศจิกายน 2553)
 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10  



upcoming issue

จากโต๊ะบรรณาธิการ
past issue
reader's guide



 



home | today's news | magazine | columnist | photo galleries | book & idea
resources | correspondent | advertise with us | contact us