| |
new releases
Manager 360 aStore
|
|
| |
|
 |
Boreout!
ผู้เขียน: Philippe Rothlin, Peter Werder
ผู้จัดพิมพ์: Kogan Page
จำนวนหน้า: 141
ราคา: $25.00
buy this book
|
|
|
 |
ด้วยอัตราการว่างงานทั่วโลกที่พุ่งสูงขึ้นอยู่ตลอดเวลา นี่อาจไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม หากคนที่ยังมีงานทำอยู่จะบ่นว่าเบื่องาน ในยามที่ดูเหมือนว่าแทบจะไม่มีงานใดที่สามารถรอดพ้นความเสี่ยงของการถูกเลิกจ้าง คงจะมีคนสงสัยว่า ทำไมเรายังจะต้องมาสนใจปัญหาคนเบื่องานอีก แต่ Philippe Rothlin และ Peter Werder 2 ผู้แต่ง Boreout! ชี้ว่า ตลาดแรงงานของสหรัฐฯ ต้องสูญเสียเงินถึง 750,000 ล้านดอลลาร์ทุกปี คำนวณจากจำนวนชั่วโมงการทำงานที่สูญไปเปล่าๆ เพราะการอู้งานของคนที่เบื่องาน นี่ไม่ใช่ตัวเลขน้อยๆ ที่ CEO จะละเลยได้ แม้กระทั่งบริษัทที่บริหารงานอย่างดีที่สุด ก็ยังอาจมีพนักงานที่เบื่องานแอบแฝงอยู่ และเป็นตัวการสร้างนิสัยการทำงานที่ไม่ดี ทำให้สูญเสียโอกาสของการเติบโตทั้งโดยส่วนตัวคือการเติบโตของตัวพนักงานนั้นเอง โดยส่วนรวมคือการเติบโตของผลกำไรของบริษัท
ลึกลงไปกว่าเพียงความเกียจคร้าน
เมื่อมีพนักงานประเภทบ้างาน ก็ย่อมมีพนักงานประเภทเบื่องาน ซึ่งประเภทหลังนับเป็นตัวถ่วงที่ไร้ประโยชน์ พนักงานประเภทนี้จะมีมารยาสารพัดเพื่ออู้งาน เช่นแกล้งทำเป็นง่วนอยู่กับงาน ในเวลาที่หัวหน้าเดินเฉียดมาใกล้ มีวิธีผัดวันประกันพรุ่งสารพัด เพื่อจะปกปิดความจริงที่ว่า งานของพวกเขาทำนั้นแท้จริงแล้วใช้เวลาและความพยายามไม่มาก เท่าที่พยายามแสร้งทำให้คนอื่นเห็น ผลของการอู้งานของพนักงานบางคน ยังส่งผลกระทบถึงพนักงานอื่นๆ ที่มีจิตสำนึก ซึ่งต้องทำงานหนักมากยิ่งขึ้น เมื่อพวกเขาต้องมาเจอกับงานที่คั่งค้างเพราะพนักงานที่อู้งาน
แต่การจะด่วนตราหน้าพนักงานที่เบื่องานว่าเป็นพวกขี้เกียจสันหลังยาว อาจจะทำให้มองไม่เห็นปัญหาที่ซับซ้อนไปกว่านั้น ในโลกอุดมคติ พนักงานควรจะได้ทำงานที่เหมาะกับความสามารถ และงานทุกงานควรจะมีความน่าตื่นเต้น ท้าทายและให้ผลตอบแทนที่ดี แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง งานที่น่าสนใจที่สุดอาจเป็นงานที่จ่ายต่ำสุด แต่เมื่อคนเราต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง จึงต้องเลือกงานที่จ่ายค่าตอบแทนมากที่สุด ผลก็คือเราจึงมักลงเอยด้วยการเลือกงานที่อาจไม่ได้ใช้ความสามารถที่แท้จริง แต่ดีที่สุดสำหรับความมั่นคงของครอบครัว
ยุคอุตสาหกรรมและการแบ่งงานกันทำตามความชำนาญอาจสร้างประโยชน์ให้แก่หลายๆ ประเทศทั่วโลก
มาช้านานหลายศตวรรษ แต่กลับเป็นผลเสียอย่างใหญ่หลวงต่อตัวพนักงาน เพราะพนักงานจะถูกกันออกห่างจากผลิตภัณฑ์สุดท้ายหรือเป้าหมายสุดท้ายของการทำงาน อันเนื่องมาจากการแบ่งงานกันทำตามความชำนาญหรือลดหลั่นตามอำนาจหน้าที่ นานวันเข้า การทำงานก็กลายสภาพเป็นทำไปโดยอัตโนมัติเหมือนเครื่องจักร เพราะต้องทำแต่งานซ้ำๆ กันตลอดทั้งวันและทุกวัน
ปัญหาที่ไม่มีใครสน
เหตุที่เป็นเช่นนี้ ผู้แต่งชี้ว่าจะโทษใครไม่ได้ แต่ทุกคนต้องมีส่วนร่วมกันรับผิดชอบ ฝ่ายบริหารจะต้องแก้ไขด้วยการดูให้ออกว่า พนักงานคนใดทำงานดีมีความสามารถ และให้งานที่มีคุณค่าความหมายแก่พวกเขา ส่วนพนักงานเองก็ควรต้องใคร่ครวญดีๆ ถึงสิ่งที่ต้องเสียไป เพื่อแลกกับค่าตอบแทนดีๆ ก่อนที่จะตัดสินใจรับงาน ที่อาจไม่เหมาะสมกับตัวเองหรือความสนใจของตัวเอง เพียงเพราะผลตอบแทนดีเท่านั้น เพราะว่าต่อไปอาจจะทำให้ต้องตัดสินใจเปลี่ยนงาน หากรู้สึกว่าไม่อาจจะทนกับสภาพที่ต้องทนทำงานที่ไม่ชอบ เพียงเพื่อค่าตอบแทนสูงได้อีกต่อไป
ยังไม่ค่อยมีคนสนใจปัญหาพนักงานเบื่องานมากเท่ากับปัญหาพนักงานทำงานเกินกำลัง และแม้แต่ Boreout! เล่มนี้ ยังแปลมาจากต้นฉบับภาษาเยอรมัน หนังสือเล่มนี้ยังมีบททดสอบ 10 ข้อ เพื่อวัดระดับความไม่พอใจในงานของคุณ ผู้แต่งชี้ว่า ความเบื่อเป็นตัวทำลายการได้รับโอกาสที่เท่าเทียม และแม้แต่ผู้บริหารระดับสูงก็ไม่อาจจะหนีพ้นผลร้ายที่เกิดจากพนักงานเบื่องานได้
|
 |
|
|
